Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Επενδύσεις: Τρεις απλές «συνταγές» που... αξίζουν χρυσάφι

Πώς με την υιοθέτηση τριών απλών συμβουλών ένας ιδιώτης επενδυτής μπορεί να ανεβάσει την προσδοκώμενη απόδοση του χαρτοφυλακίου του και να περιορίσει το ρίσκο που αναλαμβάνει. Χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Επενδύσεις: Τρεις απλές «συνταγές» που... αξίζουν χρυσάφι

Έμπειροι οδηγοί υποστηρίζουν πως αν όλοι μας στο τιμόνι του αυτοκινήτου ακολουθούσαμε πιστά τέσσερις-πέντε γνωστούς κανόνες, τότε τα οδικά δυστυχήματα θα ήταν μειωμένα κατά 80%.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στον τομέα των επενδύσεων, καθώς σε πάρα πολλές περιπτώσεις μεγάλες περιουσίες χάθηκαν και βαρύτατες ζημίες σημειώθηκαν επειδή κάποιοι δεν ακολούθησαν πιστά ορισμένες γνωστές -και απλές συνήθως- συμβουλές των ειδικών και των «παλιών» της αγοράς.

Στα μεγάλα «θύματα» δεν συμπεριλαμβάνονται μόνο αμαθείς ή ημιμαθείς επενδυτές, αλλά και ορισμένοι βαθείς γνώστες του αντικειμένου, οι οποίοι όμως συχνά πράττουν διαφορετικά από αυτά που συμβουλεύουν τους υπολοίπους (δάσκαλε που δίδασκες...)

Σήμερα, θα αναφερθούμε με πρακτικά παραδείγματα σε τρεις τέτοιες οδηγίες.

Α. Αρχίστε την αποταμίευση από μικρή ηλικία

Όταν κάποιος αρχίζει από μικρότερη ηλικία να αποταμιεύει και να επενδύει, τότε μπορεί με σαφώς λιγότερα χρήματα να σημειώσει υψηλότερες αποδόσεις.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της Alpha Asset Management, με δύο επενδυτές του ίδιου επενδυτικού προφίλ.

Ο πρώτος ξεκινά να επενδύει από το 25ο έτος της ηλικίας του με 2.000 ευρώ ετησίως και σταματά δέκα χρόνια αργότερα (έχει καταβάλει συνολικά 20.000 ευρώ). Για τα επόμενα τριάντα χρόνια -και μέχρι το 65ο έτος του- δεν τοποθετεί άλλα χρήματα, αλλά απλώς η υπάρχουσα επένδυσή του εξακολουθεί να του αποφέρει ετήσια απόδοση 7%.

Ο δεύτερος επενδυτής ξεκινά την αποταμίευσή του στο 35ο έτος της ηλικίας του και για τριάντα χρόνια (μέχρι το 65ο έτος του) τοποθετεί 2.000 ευρώ τον χρόνο, ή αθροιστικά τοποθετεί 60.000 ευρώ. Έστω ότι 7% είναι η απόδοση και του δεύτερου επενδυτή.

Τι προκύπτει; Ότι ο πρώτος επενδυτής έχει καταβάλει 20.000 και στο 65ο έτος της ηλικίας του θα εισπράξει 225.073 ευρώ, ενώ ο δεύτερος επενδυτής που κατέβαλε 60.000 ευρώ θα εισπράξει στο 65ο έτος της ηλικίας του 202.146 ευρώ...

Β. Οι σταδιακές επενδύσεις μειώνουν τον κίνδυνο

Σύμφωνα με άλλο παράδειγμα της Alpha Asset Management, υπάρχουν δύο επενδυτές που έχουν χρονικό ορίζοντα επτά ετών και επιλέγουν να τοποθετηθούν σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο, το οποίο παρακολουθεί τον Γενικό Δείκτη του Χρηματιστηρίου (Index Fund).

Ο πρώτος εξ αυτών επέλεξε να τοποθετηθεί στο ελληνικό χρηματιστήριο με μηνιαίες καταβολές 300 ευρώ (300 ευρώ επί 84 μήνες = 25.200 ευρώ) ξεκινώντας από την 31η/8/1999.

Ο δεύτερος, την ίδια ημερομηνία (31 Αυγούστου 1999) επένδυσε 25.200 ευρώ στο ελληνικό χρηματιστήριο. Εκείνη την ημέρα ο Γενικός Δείκτης βρισκόταν στις 5.205 μονάδες.

Αφού λοιπόν έχουν και οι δύο επταετή επενδυτικό ορίζοντα (84 μήνες), ρευστοποίησαν τις θέσεις τους στις 31/8/2006 όταν ο Γενικός Δείκτης βρέθηκε στις 3.868 μονάδες.

Το αποτέλεσμα; Ο πρώτος επενδυτής σημείωσε θετική απόδοση 41,6%, αυξάνοντας τα 25.200 ευρώ που κατέβαλε σε 36.686 ευρώ. Ο δεύτερος επενδυτής υποχρεώθηκε σε ζημία 25,7%, μένοντας με 18.729 ευρώ.

Γ. Δημιουργία επενδυτικού προφίλ

Η διάρθρωση του χαρτοφυλακίου μας σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με το επενδυτικό μας προφίλ, για την εύρεση του οποίου συχνά απαιτείται η συνδρομή ενός επαγγελματία. Σε κάθε περίπτωση, ενδεικτικές ερωτήσεις που θα πρέπει να τεθούν προκειμένου να βρούμε το επενδυτικό μας προφίλ είναι:

* Πόσο υψηλή είναι η προσδοκώμενη απόδοση που επιδιώκουμε;

* Ποιος είναι ο χρονικός ορίζοντας της τοποθέτησής μας;

* Ποιο ποσοστό του χαρτοφυλακίου μας θα χρειαστούμε μέσα στον επόμενο χρόνο;

* Πώς θα αντιδρούσαμε αν η αξία της επένδυσής μας μειωνόταν κατά 20% σε σύντομο χρονικό διάστημα;

Με άλλα λόγια, το χαρτοφυλάκιο ενός επενδυτή πρέπει να έχει προκαθορισμένη διάρκεια, συγκεκριμένης λογικής διάρθρωση και να αποτελεί συνάρτηση των στόχων μας και των περιορισμών μας (π.χ. στο ζήτημα της ρευστότητας).

Πάντως, σύμφωνα με την Alpha Asset Management, σε γενικές γραμμές: Ένα υπερσυντηρητικό χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει 90% ρευστότητα (καταθετικοί λογαριασμοί, προϊόντα διαχείρισης διαθεσίμων), 5% ομόλογα (κρατικά και εταιρικά) και 5% μετοχές (ελληνικές, ευρωπαϊκές, άλλες). Στόχος αυτού του χαρτοφυλακίου είναι η διατήρηση του κεφαλαίου.

Ένα συντηρητικό χαρτοφυλάκιο αποτελείται από 60% ρευστότητα, 15% ομόλογα και 25% μετοχές και στόχος του είναι η διατήρηση κεφαλαίου και η δημιουργία εισοδήματος.

Ένα ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο περιέχει 30% ρευστότητα, 35% ομόλογα και 35% μετοχές, με στόχο τη δημιουργία εισοδήματος και υπεραξίας.

Τέλος, ένα επιθετικό χαρτοφυλάκιο (10% ρευστότητα, 20% ομόλογα και 70% μετοχές) αποσκοπεί στην επίτευξη υψηλών μακροπρόθεσμων αποδόσεων.

Με βάση τη MetLife-Alico ΑΕΔΑΚ, ένα ενδεικτικό συντηρητικό χαρτοφυλάκιο με χαμηλό κίνδυνο (στόχος η δημιουργία εισοδήματος και προτεινόμενος χρονικός ορίζοντας οι 18 μήνες) μπορεί να αποτελείται από αμοιβαία κεφάλαια ως εξής: Εταιρικών ομολόγων 25%, Ευρωπαϊκό Διαχείρισης Διαθεσίμων 15%, Διαθεσίμων Εσωτερικού 35%, Δολαριακό Ομολογιακό 15% και Μετοχικό Εσωτερικού μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης 10%.

Αντίθετα, σύμφωνα με την ίδια ΑΕΔΑΚ, ένα ενδεικτικό επιθετικό χαρτοφυλάκιο (στόχος η μεγέθυνση του κεφαλαίου και χρονικός ορίζοντας οι εξήντα μήνες) μπορεί να περιλαμβάνει Α/Κ: Αναδυόμενων αγορών 20%, Εμπορευματικών Αξιών 10%, Δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης 10%, Εταιρικών ομολόγων 15%, Μετοχικό Εσωτερικού μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης 5%, Μετοχικό Εσωτερικού 20%, Δολαριακό Ομολογιακό 10% και Διαχείριση Διαθεσίμων 10%.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v