Προϋπόθεση για την ανάκαμψη η λήψη αναπτυξιακών μέτρων

Στη δημόσια ευρωπαϊκή ρητορική έχει εγκατασταθεί το ζήτημα της ανάπτυξης με κορυφαίους οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες να επισημαίνουν πλέον καθημερινά ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα «σχέδιο Μάρσαλ» που θα βάλει τη χώρα σε βιώσιμη τροχιά ανάκαμψης.

Επαναλαμβάνοντας και από ελληνικού εδάφους τα όσα είχε πει πριν την άφιξή του στη χώρα μας, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Βέρνερ Χόιερ δήλωσε ότι «η αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και η επαναφορά των δημοσιονομικών μεγεθών σε βιώσιμη βάση είναι η μια πλευρά της εξίσωσης. Η άλλη πλευρά είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη, η ανάκτηση θέσεων εργασίας και η διέγερση της ανταγωνιστικότητας».

Η επομένη της συμφωνίας στήριξης για την Ελλάδα δημιούργησε μια ιδιότυπη διελκυστίνδα αναφορικά με την πρόσθετη χρηματική ενίσχυση της αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας. Αντίθετος στα περί «σχεδίου Μάρσαλ» εμφανίστηκε με άρθρο του στους «Financial Times Deutschland» ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκουίντο Βεστερβέλε, ο οποίος επαναλαμβάνει το γνωστό δόγμα του Βερολίνου για δημοσιονομική αυστηρότητα και πειθαρχία.

Ο Βεστερβέλε επισημαίνει ότι «χρήματα υπάρχουν, αλλά δεν χρησιμοποιούνται εκεί όπου χρειάζονται κατεπειγόντως λόγω της κρίσης χρέους» και τονίζει ότι για αυτό κάποιοι «δεν θεωρούν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις ως λύση, αλλά ως μία από τις αιτίες των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, επειδή λένε ότι οδήγησαν στο να επενδυθούν πάρα πολλά στην κατανάλωση αντί σε ανταγωνιστικές τεχνολογίες».

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών αναδεικνύει την ανάγκη να εφαρμοστούν σαφείς κανόνες και να συμφωνηθούν «σε ευρωπαϊκό επίπεδο σαφή κριτήρια σχετικά με το πού επιτρέπεται να δαπανώνται τα αναπτυξιακά κονδύλια και πού όχι, με κριτήρια την ανάπτυξη, την απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα». Προτείνει δε οι χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση να στηρίζονται βραχυπρόθεσμα, συμμετέχοντας ελάχιστα με δικά τους χρήματα στην υλοποίηση των έργων, όπως γίνεται ήδη, ενώ ζητεί να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία για τον επαναπροσανατολισμό των ενισχυτικών κονδυλίων προς όφελος της ανταγωνιστικότητας. «Το βασικό ζήτημα είναι όχι περισσότερα κονδύλια, αλλά σωστότερα κατανεμημένα», επισημαίνει.

Το όφελος για την Ελλάδα από τη συμφωνία δεν είναι η σωτηρία, αλλά ο χρόνος, δηλώνει στη «Berliner Zeitung» ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος ζητά από πλευράς του «αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, που θα δώσουν στην οικονομία και στους πολίτες και πάλι μία προοπτική».

Στο αν το στοίχημα της ανάκαμψης θα κερδηθεί αναμένεται να παίξει κομβικό ρόλο το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, η επιτυχία του οποίου αποτελεί ακόμη μεγαλύτερο στοίχημα με δεδομένη την ελεύθερη πτώση στην αξία των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους.

Όπως δήλωσε (Βήμα FM) ο πρόεδρος του Ταμείου Αξιοποίηση Δημόσιας Περιουσίας Γιάννης Κουκιάδης, «αξιοποίηση σημαίνει ότι θα ληφθεί υπ’ όψιν η δυναμική ανάπτυξης, η δυναμική μελλοντικών εσόδων και συνεπώς θα πρέπει το κράτος, δηλαδή το Ταμείο, να καρπωθεί και μέρος της ωφέλειας αυτής. Είναι συνδυασμένη ενέργεια. Θα μας κατηγορούσαν για ξεπούλημα. Το Ταμείο δεν πουλάει μετοχές».

ΕΤΕπ και Κομισιόν φέρονται να σχεδιάζουν έναν πρόσθετο μηχανισμό στήριξης με κονδύλια ύψους 1 δισ. ευρώ για την ενίσχυση έργων υποδομών και πράσινης ανάπτυξης.