Σε διάψευση δημοσιεύματος της εφημερίδας ”Κόσμος του Επενδυτή” της 31ης Δεκεμβρίου 2004 προχώρησε μέσω ανακοίνωσή της η ΔΕΗ.

Συγκεκριμένα, η ΔΕΗ διαψεύδει το σκέλος του δημοσιεύματος που κάνει λόγο για παρατυπίες σε όλες τις μεγάλες συμβάσεις της Επιχείρησης αφού αυτές θα πρέπει να λαμβάνουν την έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου- κάτι που σύμφωνα με τον συντάκτη, δεν συμβαίνει.

Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση η ΔΕΗ, από το 1991 που εξήλθε του δημοσίου τομέα έπαψε να υπάγεται στις διατάξεις που ισχύουν για το δημόσιο τομέα. Από το 1999 με νέα διάταξη υποχρεώθηκε η υπαγωγή της στις διατάξεις του σχετικού νόμου μόνο για τις προμήθειες και όχι για τις συμβάσεις έργων.

Στο πλαίσιο αυτό, όπως υποστηρίζεται στην ανακοίνωση, η ΔΕΗ ενημερώνει ανελιπώς το Ελεγκτικό Συνέδριο προκειμένου να δίνει τη δυνατότητα ελέγχου νομιμότητας για τις συμβάσεις προμήθειας.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΔΕΗ έχει ως εξής:

”Αναφερόμενοι στο δημοσίευμα της Εφημερίδας ”Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ” της 31.12.04 (σελ. 3 του ένθετου ”ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ”), με τίτλο : ”Παράτυπες όλες οι μεγάλες συμβάσεις της ΔΕΗ!” και υπότιτλο : ”Στον αέρα 300 συμβόλαια άνω των 1,5 εκατ. Ευρώ το καθένα” που υπογράφει ο κ. Χάρης Ντιγριντάκης, ο οποίος επικαλούμενος μη ειδικότερα κατονομαζόμενους ”νομικούς κύκλους” επιχειρεί, προφανώς αγνοώντας το ιδιαίτερο νομικό καθεστώς που διέπει εν προκειμένω τη ΔΕΗ, να υποστηρίξει ”τη θέση” ότι οι συμβάσεις έργων και προμηθειών αυτής είναι δήθεν ”παράτυπες” επειδή δεν υποβλήθηκαν προς ”έλεγχο νομιμότητας” από το Ελεγκτικό Συνέδριο σύμφωνα με το άρθρο 8 του Ν. 2741/1999 όπως τροποποιήθηκε με το ν. 3060/2002, και προς αποφυγή παραπλάνησης και δημιουργίας εσφαλμένων εντυπώσεων του επενδυτικού κοινού και των μετόχων της ΔΕΗ Α.Ε., εκθέτουμε προς αντίκρουση του άνω δημοσιεύματος, εν συντομία, τα ακόλουθα :

1. Από το σαφές γράμμα της διατάξεως του άρθρου 1 του Π.Δ. 360 της 10/20.8.1991 ”Έξοδος της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) από το δημόσιο τομέα (α’128)” που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 30 του ν. 1914/1990, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 22 του ν. 1947/1991, προκύπτει ότι από την ημερομηνία που αρχίζει να ισχύει το εν λόγω διάταγμα, δηλαδή από την 20.8.1991, η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) έπαυσε να υπάγεται στις διατάξεις που ισχύουν για το δημόσιο τομέα.

2. Εξάλλου, εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα σύμφωνα με την πάγια νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων (ίδετε ενδεικτικώς : ΕφΑθ 2963/2000 και ΕφΝαυπλίου 6331/1997) για τη ΔΕΗ η όλως εξαιρετική και ειδική διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 του Ν.Δ. 3785/1957 (ΦΕΚ Α?208), κατά την οποία οι διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας και κάθε άλλης μέλλουσας ρύθμισης, που αναφέρονται στις δημόσιες επιχειρήσεις, στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας ή δημοσίας χρήσεως ή τέτοιες που ασκούνται ή επιχορηγούνται από το κράτος, δεν έχουν εφαρμογή στη ΔΕΗ εφόσον στη σχετική διάταξη δεν γίνεται ειδική γι’αυτήν μνεία.

Παρέπεται, δηλαδή, από αυτό ότι, οποιαδήποτε μελλοντική ρύθμιση νόμου, που αναφέρεται σε οργανισμούς ή επιχειρήσεις κοινής ωφελείας όπως η ΔΕΗ, για να εφαρμοστεί και σε αυτήν, πρέπει στη σχετική διάταξη νόμου, να γίνεται ειδική μνεία, δηλαδή να ορίζεται ρητά και ειδικά ότι αυτή η ρύθμιση αφορά και στη ΔΕΗ γιατί διαφορετικά αυτή δεν καταλαμβάνει και την τελευταία.

3.1. Εντεύθεν, έπεται ότι, μετά την δημοσίευση του Π.Δ. 360/1991 (20.8.1991) εξέλιπε βασική προϋπόθεση για την εφαρμογή επί των συμβάσεων έργων που συνάπτει η ΔΕΗ των διατάξεων του ν. 1418/1984 ”περί δημοσίων έργων”, αφού, κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του τελευταίου αυτού νόμου, δημόσια είναι τα έργα εκείνα που προγραμματίζονται και εκτελούνται από φορείς του δημοσίου τομέα, όπως αυτός προσδιορίζεται με την παράγραφο 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982, στους οποίους όμως (κρατικούς φορείς) δεν περιλαμβάνεται πλέον η ΔΕΗ.

Η μη υπαγωγή της ΔΕΗ στις διατάξεις του ανωτέρω ν. 1418/1984 από της δημοσιεύσεως του Π.Δ. 360/1991 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ήτοι από 20.8.1991, και μέχρι και σήμερα, αποτελεί πάγια και σταθερή νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων απάντων των βαθμών δικαιοδοσίας [έτσι αντί πολλών: Α.Π. 265/1998 ΝοΒ 47, 779 επ., Πολ.Πρωτ.Αθ. 2046/2002, ΕφΑθ 10493/1996, ΕλλΔνη 38 (1997), 880, ΕφΑθ 5830/1996].

3.2. Κατόπιν των προεκτεθέντων και δεδομένου ότι το άρθρο 8 του ν. 2741/1999, με το οποίο το πρώτον καθιερώθηκε η υποχρεωτική αρμοδιότητα προληπτικού ελέγχου συμβάσεων από το Ελεγκτικό Συνέδριο αναφέρεται και αφορά ως προς τις συμβάσεις έργων σε συμβάσεις δημοσίων έργων του άρθρου 2 του ν. 1418/1984, όπως αυτό συνάγεται από την υποχρέωση δημοσίευσης περίληψης των προκηρύξεων των διαγωνισμών δημοσίων έργων του άρθρου 2 του ν. 1418/1984 στο Τεύχος Διακηρύξεων Δημοσίων Συμβάσεων της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (άρθρο 8 παρ.6 του ν. 2741/1999), καθώς και από την Εισηγητική Έκθεση του ιδίου νόμου (2741/1999) που αναφέρεται στο ότι καθίσταται πλέον υποχρεωτική η διενέργεια ελέγχου νομιμότητας από το Ελεγκτικό Συνέδριο ”τόσο για τις προμήθειες του Δημοσίου ..., όσο και για τις εκτελέσεις δημοσίων έργων...” και δεδομένου ότι από της εξόδου της ΔΕΗ από το δημόσιο τομέα με το π.δ. 360/1991, έπαψε σε αυτή η εφαρμογή των διατάξεων που ισχύουν για το δημόσιο τομέα, συνακόλουθα και αυτών της νομοθεσίας περί δημοσίων έργων, καθίσταται προφανές ότι οι συμβάσεις έργων της ΔΕΗ δεν εμπίπτουν κατά νόμο στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 8 του ν. 2741/1999, όπως ανακριβώς και παραπλανητικώς, παραποιώντας μάλιστα το γράμμα του ανωτέρω άρθρου, διατείνεται ο κ. Χάρης Ντιγριντάκης στο ως άνω σχετικό άρθρο του.

4. Εξάλλου, ως προς τις συμβάσεις προμηθειών της ΔΕΗ, σε σχέση με το θιγόμενο από το άνω επίμαχο δημοσίευμα ζήτημα υπαγωγής αυτών στον προληπτικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, επισημαίνουμε τα ακόλουθα :

4.1. Ειδικότερα για τη θεμελίωση της αρμοδιότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου στις συμβάσεις προμηθειών, το άρθρο 2 του ν. 3060/2002 παραπέμπει ρητά στο άρθρο 1 του ν. 2286/1995 ”Προμήθειες του δημόσιου τομέα κλπ.” (ΦΕΚ Α’19), έτσι ώστε ο προληπτικός έλεγχος των συμβάσεων προμηθειών να συναρτάται άμεσα με το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 1 του ν. 2286/1995, με συνέπεια όλοι οι φορείς που εξαιρούνται από την εφαρμογή του νόμου αυτού, να εξαιρούνται με βάση το ισχύον νομοθετικό καθεστώς, και από τον προληπτικό έλεγχο των συμβάσεων προμηθειών τους από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

4.2. Το προμνημονευθέν Π.Δ. 360/1991 καταργήθηκε αποκλειστικώς και μόνον ως προς τις προμήθειες (και όχι ως προς τα έργα) της ΔΕΗ με το άρθρο 10, παρ. 2 εδαφ.ιγ’του ν. 2286/1995, οπότε και εντάχθηκαν εκ νέου οι προμήθειες της ΔΕΗ στο ρυθμιστικό πλαίσιο του νόμου αυτού (Ε.Σ. Στ’Κλιμ. 48/2000). Κατά συνέπεια η ΔΕΗ, συμμορφούμενη απολύτως προς τις επιταγές της ισχύουσας νομοθεσίας, υπέβαλλε τις συμβάσεις προμηθειών της που ενέπιπταν στο προβλεπόμενο από το άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 2741/1999 όριο δαπάνης, ανελλιπώς στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τον προβλεπόμενο έλεγχο νομιμότητας έτσι ώστε οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του άνω δημοσιεύματος της Εφημερίδας ”Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ” να εξελέγχονται ως προδήλως αβάσιμοι και ανακριβείς.

4.3. Περαιτέρω, με το ν. 2414/1996 και τα Π.Δ. 64/1997 και 333/2000 η ΔΕΗ μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρεία του ν. 2190/1920 και ήδη από τις 12.12.2001 εισήγαγε τις μετοχές της για διαπραγμάτευση στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών σε ποσοστό που ανέρχεται αυτή τη στιγμή σχεδόν στο 49% του μετοχικού της κεφαλαίου, λειτουργώντας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, όπως κάθε άλλη ανώνυμη εταιρεία.

Συνακόλουθα σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 5.Ι. εδ. ιη’του ν. 2286/1995, που εξαιρεί ρητώς από το πεδίο εφαρμογής του ν.2286/1995, τους φορείς που αποτελούν ανώνυμες εταιρείες με μετοχές εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, εξαιρέθηκε και από την ελεγκτική αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθότι η αρμοδιότητα αυτή συναρτάται άμεσα κατά τα προεκτεθέντα με το πεδίο εφαρμογής του τελευταίου αυτού νόμου(ΕΣ Στ’Κλιμ. Πρ. 129/2003 και 122/2003).

5. Οι ανωτέρω νόμιμες θέσεις και πρακτική της ΔΕΗ, επιβεβαιώνονται και ενισχύονται επιπροσθέτως από την προαναφερθείσα όλως ειδική και εξαιρετική για τη ΔΕΗ διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του Ν.Δ.3785/1957 δεδομένου ότι στην παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2741/1999, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 2 του ν.3060/2002, δεν γίνεται ειδική μνεία στη ΔΕΗ, ως θα έπρεπε προκειμένου η ρύθμιση αυτή να την καταλαμβάνει. Κατά συνέπεια, οποιεσδήποτε αναφορές του κ. Χ. Ντιγριντάκη ”στην ύπαρξη προηγούμενου”, ως προς τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς είναι αβάσιμα και προβάλλονται αλυσιτελώς, αφού παραγνωρίζουν ” σκοπίμως ή μη ” το ιδιαίτερο νομικό και κανονιστικό πλαίσιο που διέπει σχετικώς τη ΔΕΗ.

6. Τέλος επιθυμούμε ως εκ περισσού να επισημάνουμε ότι όλες οι ανωτέρω νόμιμες θέσεις και πρακτική της ΔΕΗ σχετικά με το θιγόμενο από το άνω δημοσίευμα ζήτημα δεν τυγχάνουν μόνον της αποδοχής της Διεύθυνσης Νομικών Υπηρεσιών ΔΕΗ αλλά έχουν πλήρως εξετασθεί και επιβεβαιωθεί από εμπεριστατωμένη και αναλυτική γνωμοδότηση αρμοδίου Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών”.