Όλες τις λεπτομέρειες της μεθόδευσης που ακολουθήθηκε από την πλευρά της IBERDROLA και είχε ως αποτέλεσμα να γίνει η δημόσια προσφορά για την απόκτηση των μειοψηφιών της ΡΟΚΑΣ σε πολύ χαμηλότερη τιμή από αυτή που έπρεπε να έχει γίνει (με όφελος της τάξεως των 45 εκατ. ευρώ) αποκαλύπτει η δικαστική παρέμβαση άνω των 40 ιδιωτών επενδυτών.

Η δικαστική παρέμβαση γίνεται υπέρ της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και εναντίον της IBERDROLA στην προσφυγή που η τελευταία έχει καταθέσει για την απόφαση της ελληνικής αρχής να επιβάλει το γνωστό πρόστιμο των 300.000 ευρώ, η οποία και εκδικάζεται στις 14 Μαΐου στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών.

Πρόκειται για υπόθεση με εξαιρετικά μεγάλη σημασία για την ελληνική κεφαλαιαγορά καθώς εάν ανατραπεί η απόφαση της Επιτροπής, θα ανοίξει πρακτικά ο δρόμος για την απόκτηση πλειοψηφικών ποσοστών σε εισηγμένες εταιρίες εκ μέρους βασικών μετόχων, μέσα από συμφωνίες ανταλλαγής (swaps).

Αυτό πρακτικά θα ετεροχρονίζει την υποχρεωτική υποβολή δημόσιας προσφοράς έως ότου οι βασικοί μέτοχοι θεωρήσουν ότι τους "βολεύει" η τιμή για να την υποβάλουν εις βάρος βέβαια των μετόχων μειοψηφίας και των δικαιωμάτων τους.

Από τη γραπτή προσφυγή των 41 ιδιωτών επενδυτών (που αθροιστικά κατείχαν άνω του 5% των κοινών μετοχών της ΡΟΚΑΣ και άνω του 10% των προνομιούχων) προκύπτει σχεδόν καρέ-καρέ ότι εμπλοκή στη σειρά τεχνασμάτων του ομίλου της IBERDROLA, όπως τονίζεται στο κείμενο, είχαν και οι Έλληνες βασικοί μέτοχοι της ΡΟΚΑΣ, κ. Γιώργος και Χρήστος Ρόκας, αλλά και διευθυντικά στελέχη της εταιρίας.

Τον κρίσιμο ρόλο του ενδιάμεσου κρίκου όμως (με τον οποίο καταρτίζονταν οι συμφωνίες swaps) έπαιξαν τα ξένα πιστωτικά ιδρύματα ΑΒΝ ΑΜRO BANK N.V. LONDON και SOCIETE GENERALE PARIS.

Στο κείμενό του ο πληρεξούσιος δικηγόρος των 41 ιδιωτών επενδυτών κ. Νικόλαος Τσουτσάνης επισημαίνει:

"Σκοπός του εν λόγω μεθοδευμένου σχεδίου, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα που επακολούθησαν και περιγράφονται αναλυτικά κατωτέρω, ήταν ένας και μοναδικός, ήτοι να μην καταβληθεί στους μετόχους μειοψηφίας της "Εταιρίας" ως αντάλλαγμα, κατά την εξαγορά των μετοχών τους, με τη διαδικασία της υποβολής προαιρετικής δημόσιας πρότασης, η προνομιακή τιμή των 21,75 ευρώ για τις κοινές και των 21,50 ευρώ για τις προνομιούχες μετοχές, που εισέπραξαν οι βασικοί μέτοχοι της "Εταιρίας" Χ. και Γ. Ρόκας αλλά και τα διευθυντικά στελέχη της εταιρίας, κατά τη μεταβίβαση των δικών τους μετοχών".

Όλες οι επίμαχες συναλλαγές swaps περιλαμβάνονται στο συνοδευτικό κείμενο (στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό"). Αυτό που έχει σημασία να κατανοήσει ο αναγνώστης είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της διαδικασίας που ακολουθήθηκε αλλά και κάποιες καυτές λεπτομέρειες.

Φάση πρώτη: Στις 15 Μαρτίου 2007 ο όμιλος της IBERDROLA, που ως τότε κατείχε το 49,9% των κοινών μετοχών, απέκτησε από ξένα (!) πιστωτικά ιδρύματα επιπλέον 2,8% της εταιρίας, ήτοι ποσοστό ελάχιστα κατώτερο του 3% που θα ενεργοποιούσε υποχρέωση υποβολής δημόσιας προσφοράς στην τιμή των 21,75 ευρώ.

Η απόκτηση προέκυψε από συμφωνίες swaps που προέβλεπαν φυσική παράδοση των μετοχών. Μόνο που οι συμφωνίες αυτές αφορούσαν σε μεγαλύτερο αριθμό μετοχών στο σύνολό τους, μέρος των οποίων ανανεώθηκε με νέες συμφωνίες, ακριβώς για να μην κάνει δημόσια προσφορά η Iberdrola.

Φάση δεύτερη: Ακριβώς έξι μέρες μετά, στις 21 και 22 Μαρτίου 2007, οι βασικοί μέτοχοι της εταιρίας Χρήστος και Γιώργος Ρόκας πούλησαν στις ξένες τράπεζες ΑΒΝ ΑΜRO BANK N.V. LONDON και SOCIETE GENERALE PARIS ως εξής:

Ο πρώτος πούλησε το 4,955% (στα όρια του 5% ώστε να μην υπάρχει υποχρέωση δημόσιας αναγγελίας της συναλλαγής από τον πωλητή) στην ABN και το 1,515% στη Societe Generale, ενώ ο δεύτερος πούλησε το 3,352% στη Societe. Συνολικά, λοιπόν, πούλησαν το 9,8% της εταιρίας σε τιμή των 20,5 ευρώ ανα μετοχή.

Όπως προκύπτει από τη μεταξύ τους συμφωνία, είναι απολύτως βέβαιο ότι η IBERDROLA ενημερώθηκε από τους Έλληνες μετόχους για την πώληση αυτή, διότι κατείχε συμβατικό δικαίωμα ενημέρωσης αλλά και προνομιακής απόκτησης έναντι οποιουδήποτε τρίτου!

Αντί να τις αγοράσει, όμως, ο ισπανικός όμιλος, απλώς προχώρησε αμέσως σε συμφωνία swap με τα παραπάνω πιστωτικά ιδρύματα, για τον ίδιο ακριβώς αριθμό μετοχών που τους πούλησαν οι Έλληνες μέτοχοι!

Ωστόσο, στις συγκεκριμένες συμφωνίες swaps (και μόνο σε αυτές), σε πλήρη αντίθεση δηλαδή με όσες συμφωνίες swaps προηγήθηκαν ή έγιναν αργότερα, δεν υπήρχε όρος φυσικής παράδοσης των μετοχών, αλλά μόνο χρηματικού διακανονισμού, ακριβώς για να αποφευχθεί η δημόσια προσφορά.

Φάση τρίτη: Αμέσως μετά υπήρξε κι άλλη συμφωνία. Διοικητικά στελέχη της εταιρίας πούλησαν μέσω προσυμφωνημένων συναλλαγών 315.000 μετοχές της εταιρίας στην τράπεζα FORTIS BANQUE LUXEMBOURG PORTEFEUILLE PROPRE, στην τιμή των 20,5 ευρώ. Την ίδια μέρα η IBERDROLA έκλεισε συμφωνία swap και με αυτή την τράπεζα για τον ίδιο ακριβώς αριθμό μετοχών, πάλι με δυνατότητα μόνο χρηματικού διακανονισμού!

Φάση τέταρτη: Μόλις έληξε το 12μηνο διάστημα, στο οποίο θα υπήρχε υποχρέωση υποβολής δημόσιας προσφοράς, οι συμβάσεις swaps μετεξελίχτηκαν ώστε να περιλάβουν και τον όρο της φυσικής παράδοσης των μετοχών!

Έτσι, εντός του 2008, στο πλαίσιο και της δημόσιας προσφοράς, η IBERDROLA είχε γίνει απόλυτος μέτοχος της εταιρίας.

Μόνο που οι μέτοχοι μειοψηφίας της εταιρίας δεν έλαβαν ούτε 21,75 ευρώ, ούτε 20,5 ευρώ που έλαβαν οι… τυχεροί μεγαλομέτοχοι και διοικούντες, αλλά μόλις 16 ευρώ ανά μετοχή, ήτοι ποσοστό έως και 25% μικρότερο!

Με αποτέλεσμα οι 41 επενδυτές να ετοιμάζονται να διεκδικήσουν αποζημιώσεις ύψους σχεδον 10 εκατ. ευρώ από τα πολιτικά δικαστήρια.

* Η πρόσθετη παρέμβαση των 41 επενδυτών στο Διοικητικό Εφετείο επισυνάπτεται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".