Απόφαση - πλήγμα για την επιχειρούμενη πάταξη της φοροδιαφυγής , εξέδωσε το Δ' τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας το οποίο έκρινε αντισυνταγματική νομοθετική ρύθμιση του 2004 με την οποία δινόταν η δυνατότητα στο ΣΔΟΕ να δεσμεύει τραπεζικούς λογαριασμός , θυρίδες κ.α. σε περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος και μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγή και λαθρεμπορία.

Το θέμα θα κριθεί οριστικά από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ωστόσο θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αντισυνταγματικότητα δεν αφορά την ουσία του μέτρου αλλα τις περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτό εφαρμόζεται.

Σύμφωνα με την κρίση των συμβούλων επικρατείας το σχετικό προεδρικό διάταγμα είναι ασαφές αφού «καταλείπεται ευρύτατο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στη διοίκηση, χωρίς να καθορίζονται κατά τρόπο αρκούντως σαφή και συγκεκριμένο οι προϋποθέσεις επιβολής του επίμαχου μέτρου».

Σύμφωνα με το Δ΄τμήμα του ανωτάτου δικαστηρίου, δεν τίθεται κάποιος περιορισμός ούτε ως προς την έκταση των περιουσιακών στοιχείων που μπορούν να τεθούν υπό δέσμευση, ούτε κυρίως ως προς τη χρονική διάρκεια της δεσμεύσεως, ούτε θεσπίζεται ειδική διαδικασία επιβολής αλλά και άρσης του μέτρου.

Όπως διευκρινίζουν νομικές πηγές στο "Euro2day", η απόφαση του Δ' τμήματος "δεν αποκλείει ως αντισυνταγματικό το μέτρο αλλά χαρακτηρίζει αντισυνταγματικό τον τρόπο που αυτό εφαρμόζεται καθώς το σχετικό προεδρικό διάταγμα είναι ασαφές.

Συνεπώς εάν θεσπιστούν ειδικές ρυθμίσεις που να θέτουν το πλαίσιο εφαρμογής του εντός των όσων επισημαίνονται στην απόφαση, το μέτρο είναι εφαρμοστέο".

Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι ίδιοι οι δικαστές του Δ' τμήματος αξιολογούν το μέτρο και δέχονται ότι αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή για την διασφάλιση της διατήρησης των περιουσιακών στοιχείων του ελεγχομένου, ώστε να ικανοποιηθεί το Δημόσιου. Ωστόσο όπως επισημαίνεται ο σκοπός και μόνον του μέτρου αυτού δεν αρκεί για να νομιμοποιήσει συνταγματικά την επίμαχη ρύθμιση αφού "δεν έτυχε περαιτέρω εξειδίκευσης".