Ύφεση 6,1% φέτος στην Ελλάδα -έναντι προβλέψεων για 5,5%-, μεγαλύτερη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας κατά 3% το 2012 και αναιμική ανάπτυξη, μόλις 0,5%, για το 2013 προβλέπει ο ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα με το World Economic Outlook, το οποίο δημοσιοποίησε ο Οργανισμός, «το ρίσκο ως προς τις προοπτικές είναι σημαντικό», ενώ «οποιαδήποτε αποδυνάμωση της αποφασιστικότητας των Αρχών να εφαρμόσουν πλήρως το πρόγραμμα προσαρμογής (της Ε.Ε. και του ΔΝΤ) θα αυξήσει περισσότερο τον κίνδυνο χρεοκοπίας».

Σύμφωνα με τον Οργανισμό, εξαιρουμένων των οφελών της προτεινόμενης ανταλλαγής ομολόγων, το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα υποχωρήσει από το 9% του ΑΕΠ φέτος στο 7% το 2012 και στο 5,3% το 2013.

Επίσης, προβλέπει ότι η ανεργία θα αγγίξει το επίπεδο-ρεκόρ του 18,7% το 2013. αφού προηγουμένως (2012) φτάσει στο 18,5%.

Παραμένουν οι ανησυχίες για την ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία

Στην έκθεσή του ο ΟΟΣΑ ζητά παράλληλα μείωση των επιτοκίων της ΕΚΤ και αύξηση του προγράμματος αγοράς ομολόγων προκειμένου να στηριχτούν η εμπιστοσύνη και η οικονομική δραστηριότητα στην ευρωζώνη, η οποία -σύμφωνα με τον Οργανισμό- έχει εισέλθει σε ήπια ύφεση και αποτελεί και τον βασικότερο κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι ανησυχίες αναφορικά με τη βιωσιμότητα των κρατικών χρεών στην ευρωζώνη διευρύνονται, ενώ η μετάδοσή τους σε χώρες που θεωρούνταν ότι διαθέτουν ισχυρά δημοσιονομικά μπορεί να κλιμακωθεί εάν δεν αντιμετωπιστούν. «Σε αντίθεση με αυτό που περιμέναμε νωρίτερα φέτος, η παγκόσμια οικονομία δεν την έχει γλιτώσει», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα με τον Οργανισμό, εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι στην ευρωζώνη, οι οποίοι σχετίζονται με την πιθανότητα χρεοκοπίας ενός κράτους και τις διασυνοριακές επιπτώσεις που θα έχει κάτι τέτοιο στους πιστωτές, καθώς και με την απώλεια εμπιστοσύνης στις αγορές κρατικών ομολόγων και την ίδια τη νομισματική ένωση. Ένας άλλος κίνδυνος είναι να μην υπάρξει συμφωνία για τη σύσφιγξη της δημοσιονομικής πολιτικής στις ΗΠΑ, κάτι που θα μπορούσε να φέρει την οικονομία σε ύφεση.

Τα σενάρια

Κατά τον ΟΟΣΑ, το σενάριο πάνω στο οποίο βασίζεται η έκθεση βλέπει υποστηρικτική νομισματική πολιτική, περιορισμό των προβλημάτων των κρατικών χρεών και του τραπεζικού κλάδου στην ευρωζώνη και αποφυγή της υπερβολικής σύσφιγξης της δημοσιονομικής πολιτικής.

Από το β΄ εξάμηνο του 2012, σύμφωνα με το βασικό σενάριο, θα ανακάμψει σταδιακά η εμπιστοσύνη καθώς θα γίνεται πιο ξεκάθαρο ότι τα χειρότερα έχουν αποφευχθεί. Η βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη της παραγωγής θα παραμείνει χαμηλή στις οικονομίες του ΟΟΣΑ, ενώ σε ορισμένες, ιδιαίτερα στην ευρωζώνη, προβλέπεται ήπια ύφεση βραχυπρόθεσμα.

Ωστόσο, ορισμένα εναλλακτικά σενάρια μπορεί να είναι πιο πιθανά από το βασικό, προειδοποιεί ο ΟΟΣΑ. Ένα αρνητικό σενάριο θα χαρακτηριζόταν από υλοποίηση των αρνητικών ρίσκων και από απουσία επαρκούς πολιτικής δράσης για αντιμετώπισή τους.

Ένα θετικό σενάριο, από την άλλη πλευρά, θα μπορούσε να υλοποιηθεί εάν υπήρχε επιτυχής πολιτική δράση με στόχο την ενίσχυση της εμπιστοσύνης και αν δεν προέκυπταν σημαντικά αρνητικά γεγονότα.

Στο αρνητικό σενάριο, οι επιπτώσεις ενός σημαντικού αρνητικού γεγονότος στην ευρωζώνη θα κυμαίνονταν από σχετικά ήπιες έως και πολύ καταστροφικές. Ένα σημαντικό αρνητικό γεγονός πιθανότατα θα οδηγούσε σε ύφεση ολόκληρη την περιοχή του ΟΟΣΑ, με σημαντική πτώση της δραστηριότητας στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία και μακρά και βαθιά ύφεση στην ευρωζώνη. Η ανεργία θα αυξανόταν περισσότερο, ενώ ούτε οι αναδυόμενες αγορές θα έμεναν στο απυρόβλητο, με τον όγκο του παγκόσμιου εμπορίου να καταγράφει ισχυρή πτώση.

Για την υλοποίηση του θετικού σεναρίου, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, απαιτείται αξιόπιστη δέσμευση από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης ότι μπορεί να εμποδιστεί η μετάδοση της κρίσης, γεγονός που θα στηρίζεται από επαρκείς πόρους. Για να εξαλειφθούν οι κίνδυνοι της μετάδοσης της κρίσης, οι τράπεζες θα πρέπει να διαθέτουν καλή κεφαλαιοποίηση. Θα πρέπει να εφαρμοστούν αποφασιστικές πολιτικές και να υπάρχουν οι κατάλληλες θεσμικές αντιδράσεις προκειμένου να διασφαλιστεί μια ομαλή χρηματοδότηση σε λογικά επίπεδα επιτοκίων για τα κράτη.

Για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρξει ταχεία, αξιόπιστη και σημαντική αύξηση της δύναμης πυρός του EFSF, σε συνδυασμό με -ή συμπεριλαμβάνοντας- μεγαλύτερη χρήση του ισολογισμού της ΕΚΤ. Μια τέτοια δυναμική πολιτική δράση, που θα συνοδεύεται από την κατάλληλη μεταρρύθμιση της διακυβέρνησης ώστε να αντισταθμιστεί ο ηθικός κίνδυνος, θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της ανάπτυξης τόσο στην ευρωζώνη όσο και στην παγκόσμια οικονομία.