Με 4 - 5 "σχετικά απλές διορθωτικές κινήσεις", τα ετήσια έσοδα της Ελλάδας από τον τουρισμό μπορούν να εκτοξευτούν κατά αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ, με βάση τη μελέτη που πραγματοποίησε για λογαριασμό της κυβέρνησης η εταιρία συμβούλων McKinsey και θα παρουσιαστεί τις επόμενες ημέρες.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η συνεισφορά του τουρισμού στο ΑΕΠ μπορεί να φτάσει στο 21% - 22% του ΑΕΠ (από 15,8% το 2010) με σχετικά απλές πρωτοβουλίες, όπως: α) η απόκτηση μεριδίου 0,5% -  2% από τις τουριστικές αγορές της Κίνας και της Ρωσίας, β) η αύξηση των αποβιβάσεων τουριστών από τα κρουαζιερόπλοια, γ) η επένδυση σε μαρίνες και η γενικότερη ενίσχυση του yachting και δ) η παράταση της τουριστικής περιόδου.

Η σημαντική αύξηση των τουριστών από τη Ρωσία στη φετινή σεζόν (λόγω των διευκολύνσεων για έκδοση βίζας θα αυξηθούν κατά 50% και θα ξεπεράσουν τις 600.000) δείχνει, κατά τους αναλυτές της McKinsey, πως η χώρα μας μπορεί να ανατρέψει την αρνητική πορεία των τελευταίων ετών.
 
Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρυσι καταγράφηκαν μόλις 7.000 Κινέζοι τουρίστες στην Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή, αγορές όπως το Ντουμπάι πλημμυρίζουν από Κινέζους, με αποτέλεσμα η πληρότητα των ξενοδοχείων να αγγίζει το 90%, υποστήριξε την Τρίτη (σε συνέδριο των "Financial Times" για τις τουριστικές επενδύσεις στην Ελλάδα) ο κ. Αλέξ. Κυριακίδης, επικεφαλής του τομέα Global Tourism, Hospitality & Leisure στην εταιρία συμβούλων Deloitte.

Τα στοιχεία της McKinsey δείχνουν πως υπάρχουν και περιθώρια για ενίσχυση των εσόδων ανά τουρίστα, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται χαμηλότερα από αρκετούς ανταγωνιστές της στη Μεσόγειο. Το μέσο έσοδο ανά τουρίστα ήταν 121 ευρώ το 2000 και έφτασε τα 142 το 2009, όταν στην Τουρκία και στην Ισπανία φτάνει τα 162 ευρώ, ενώ στην Ιταλία τα 200. Μάλιστα, αν αφαιρεθεί η δαπάνη για διαμονή, τα χρήματα που αφήνει κάθε ημέρα ένας τουρίστας που επισκέπτεται την Ελλάδα περιορίζονται στα 31 ευρώ, όταν στην Τουρκία είναι 43 και στην Ιταλία 48 ευρώ.

Απογοητευτική είναι η εικόνα που παρουσιάζει η μελέτη για τη θέση της χώρας μας στον τομέα της μαρίνας. Η Κροατία έχει σήμερα 10 μαρίνες ανά 100 χιλιόμετρα ακτογραμμής, η Ιταλία 9, η Τουρκία 5 και η Ελλάδα μόλις 2. Σήμερα στην Κροατία λειτουργούν 58 μαρίνες, στην Ιταλία 68, στην Τουρκία 36 και στην Ελλάδα (με την τεράστια ακτογραμμή) μόλις 32. Όσον αφορά στην κρουαζιέρα, η Ελλάδα έχει μερίδιο 21% στις επισκέψεις κρουαζιερόπλοιων στη Μεσόγειο, αλλά μόλις το 10% των αποβιβάσεων τουριστών.

Το 50% των τουριστών έρχεται στην Ελλάδα στο τρίτο τρίμηνο του έτους (Ιούλιο - Σεπτέμβριο), όταν π.χ. στην Πορτογαλία το 1/3 των επισκέψεων καταγράφεται τους χειμερινούς μήνες (λόγω των γηπέδων γκολφ κ.λπ.).

Από τη μελέτη προκύπτει και το χάος των αρμοδιοτήτων που αποτελούν τροχοπέδη για τη λειτουργία τουριστικών μονάδων και τις επενδύσεις. Σε 27 τουριστικές δραστηριότητες που κατέγραψε η McKinsey εμπλέκονται 13 διαφορετικά υπουργεία.

Ειδική μνεία γίνεται και στην απαράδεκτη κατάσταση στην οποία βρίσκεται από πλευράς υποδομών το μεγαλύτερο μέρος των αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδας. Από 177 χώρους που εξετάστηκαν, επειδή θεωρούνται οι πλέον επισκέψιμοι, οι 116 βρίσκονται "σε απαράδεκτη κατάσταση", οι 42 έχουν στοιχειώδεις υποδομές, όπως τουαλέτες, και μόλις οι 19 θεωρείται πως βρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση. Γι’ αυτό και προτείνονται επενδύσεις αναβάθμισης των συγκεκριμένων μνημείων.

Από το εσωτερικό η τουριστική ανάπτυξη της τελευταίας οκταετίας

Μόλις το 30% της τουριστικής ανάπτυξης των τελευταίων 8 ετών προήλθε από το εξωτερικό, υποστήριξε, στο συνέδριο των "Financial Times", το στέλεχος της McKinsey κ. Γ. Γκικόπουλος. Το 70% προήλθε από την εσωτερική αγορά, σε μια περίοδο όπου το χρήμα (και τα διακοποδάνεια...) ήταν άφθονο.

Ο ίδιος υποστήριξε πως το μερίδιο της Ελλάδας στις κύριες τουριστικές αγορές της Ευρώπης συρρικνωνόταν διαρκώς τα τελευταία χρόνια και επισήμανε ότι μέσα σε τρία χρόνια η χώρα μας απώλεσε το 1/3 των τουριστών από τη Βρετανία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, η Ελλάδα είχε μέση ετήσια αύξηση αφίξεων κατά 1,4% την τελευταία δεκαετία, όταν ο μέσος όρος διεθνώς ήταν σχεδόν τριπλάσιος (3,4%) και ο μέσος όρος στις ανταγωνιστικές αγορές της Μεσογείου ήταν διπλάσιος και έφτανε το 2,5%.