Την ανάγκη φυγής από τη νοοτροπία της κρατικής στήριξης και προώθησης ενός νέου παραγωγικού μοντέλου που θα στηρίζεται στις ιδιωτικές επενδύσεις και σε βιώσιμες μονάδες θέτει με άρθρο του, που δημοσιεύθηκε στην "Καθημερινή της Κυριακής" ο διευθύνων σύμβουλος της EFG Eurobank, κ. Ν. Καραμούζης.

Σε μια κρίσιμη συγκυρία, λόγω των πρώτων τριβών μεταξύ της κυβέρνησης και των τραπεζών, επ' αφορμή του νομοσχεδίου για τη ρύθμιση χρεών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, o κ. Καραμούζης δεν διστάζει να ασκήσει έμμεση κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς.

Αφού διαπιστώνει ότι κοινωνία και επιχειρηματική τάξη(!) απλώνουν συνεχώς το χέρι στο κράτος, ζητώντας διευκολύνσεις, χαριστικές ρυθμίσεις, βοήθεια και συνδρομή σημειώνει ότι η γενικευμένη διαγραφή δανειακών υποχρεώσεων με χαριστικούς όρους λειτουργούν αντιαναπτυξιακά και τον λογαριασμό των κακοπληρωτών τον πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Η παρέμβαση Καραμούζη ανοίγει ουσιαστικά το θέμα σε ποιο νέο αναπτυξιακό μοντέλο οδεύει η χώρα και κυρίως των προϋποθέσεων που πρέπει να πληρωθούν για να καταστεί εφικτό.

Με δεδομένο ότι διαπιστώνει όπως και η κυβέρνηση την ανάγκη στροφής προς επενδύσεις στην παραγωγή, και δη σε τομείς όπου η χώρα διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα, το ενδιαφέρον εστιάζει στις προϋποθέσεις που θέτει για να πληρωθεί ο παραπάνω στόχος.

Σύμφωνα με τον αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο της EFG Eurobank, αποτελεί μονόδρομο η επιτάχυνση των δημόσιων και κυρίως των ιδιωτικών επενδύσεων, με δεδομένο ότι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός "θέτει σοβαρό περιορισμό στο ύψος των δημοσίων επενδύσεων, που μπορεί να αναληφθούν τα επόμενα χρόνια".

"Όχι στη νοοτροπία της κρατικής συνδρομής"

Η αδυναμία του κράτους "να ηγηθεί, να διαδραματίσει επιτελικό ρόλο" και η ανάγκη "εξυγίανσης και αναβάθμισής του, που προέχει ως προτεραιότητα" επιβάλλει, σύμφωνα με τον κ. Καραμούζη, την ανάληψη πρωτοβουλίας από την κοινωνία και την επιχειρηματική τάξη, που καλούνται όμως πρώτα να αποτινάξουν τη νοοτροπία ενός ιδιότυπου κρατισμού.

"Βρισκόμαστε, επίσης, μπροστά στο δύσκολο φαινόμενο μιας κοινωνίας και μιας επιχειρηματικής τάξης που απλώνει συνεχώς το χέρι, είτε από ανάγκη, είτε από συμφέρον, είτε από συνήθεια και ζητά διευκολύνσεις, χαριστικές ρυθμίσεις, βοήθεια και συνδρομή από το κράτος στις σημερινές δύσκολες περιστάσεις" αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο.

Για να αλλάξει η νοοτροπία θα πρέπει αφενός να διενεργηθούν ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, στην οικονομία και στην κοινωνική πολιτική και να υπάρξει σύγκρουση με κατεστημένα συμφέροντα, και οργανωμένες μειοψηφίες και αφετέρου να ενισχυθούν η διαφάνεια, η αξιοκρατία και η λογοδοσία.

Η αλλαγή νοοτροπίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να προωθηθεί ένα παραγωγικό μοντέλο. Ο κ. Καραμούζης διαπιστώνει ότι η δημόσια και κυρίως η ιδιωτική κατανάλωση, που αποτέλεσε την ατμομηχανή ανάπτυξης της χώρας την περασμένη δεκαετία (1999 - 2009), δεν διαθέτει περισσότερα σοβαρά περιθώρια αύξησης και επομένως δεν μπορεί να αποτελέσει τον πυλώνα του νέου αναπτυξιακού κύκλου.

Το νέο αναπτυξιακό μοντέλο θα πρέπει να στηριχθεί, κατά τη γνώμη του, "στην επιτάχυνση των ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων στην παραγωγική δομή της χώρας, σε ένα νέο ενάρετο κύκλο άνθησης της επιχειρηματικότητας και προσέλκυσης επενδυτικών κεφαλαίων, στην ολόπλευρη ανάπτυξη της παιδείας και της εκπαίδευσης και στην προώθηση της οικονομικής εξωστρέφειας και του ποιοτικού και επώνυμου προϊόντος".

Και η ανάγκη προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς το μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα, που έχει φθάσει για το 2009 σε αστρονομικά επίπεδα (30 δισ. ευρώ περίπου και τουλάχιστον 12% του ΑΕΠ), και το υψηλό δημόσιο χρέος (που εκτιμάται πια σε πάνω από 300 δισ. ευρώ ή 115% - 120% του ΑΕΠ) περιορίζουν τις δυνατότητες αυξημένων δημόσιων επενδύσεων.

Αντιαναπτυξιακή η γενικευμένη χρήση μη τραπεζικών κριτηρίων

Ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της EFG Eurobank εμμέσως πλην σαφώς παίρνει θέση και στο θέμα των πρόσφατων κυβερνητικών πρωτοβουλιών για ρύθμιση των χρεών υπερχρεωμένων νοικοκυριών, τονίζοντας πως "η γενικευμένη χρήση μη τραπεζικών κριτηρίων, η συντήρηση μη βιώσιμων επιχειρήσεων και η γενικευμένη διαγραφή δανειακών υποχρεώσεων με χαριστικούς όρους δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας".

"Η τραπεζική χρηματοδότηση θα πρέπει να γίνεται με κριτήρια φερεγγυότητας, πιστοληπτικής ικανότητας, βιωσιμότητας των επενδύσεων και των δανειζόμενων. Πρέπει να γίνεται με αντίστοιχη ανάληψη κινδύνων και ευθυνών από τους δανειζομένους" αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο θέτοντας ακροθιγώς και τον νέο ρόλο στον οποίο καλούνται να προσαρμοστούν οι τράπεζες επιστρέφοντας στην αξιολόγηση του κινδύνου.