Υψηλότερες δημόσιες επενδύσεις, με ταυτόχρονη μείωση των δημοσίων δαπανών, αντιμετώπιση της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα και σταθερό φορολογικό περιβάλλον, χωρίς αυξήσεις συντελεστών, ζητούν οι φορείς του λιανεμπορίου, οι οποίοι χαρακτηρίζουν αναποτελεσματικά τα μέτρα ενίσχυσης ρευστότητας που προτείνουν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.

Σε δηλώσεις τους στο euro2day.gr, o πρόεδρος του ΣΕΛΠΕ κ. Θ. Βάρδας και το μέλος του Δ.Σ. του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Ν. Γιαννέτος υπογραμμίζουν ότι πέραν της αναγκαίας αναμόρφωσης του Τειρεσία και των μέτρων ενίσχυσης ρευστότητας το βασικό ζητούμενο ήταν και παραμένει ένα σχέδιο για την επαναφορά της οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης.

Πρόβλημα οικονομίας χαρακτηρίζει την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά ο πρόεδρος του ΣΕΛΠΕ, κ. Θ. Βάρδας και διαπιστώνει την αδυναμία των επιχειρήσεων να ζητήσουν και να απορροφήσουν υγιή κεφάλαια για λόγους πραγματικούς και λιγότερο συστημικούς.

Υπογραμμίζει ότι το τραπεζικό σύστημα παρέχει σήμερα ρευστότητα, έστω και με αυστηρότερα κριτήρια, αλλά ο φόβος των καταναλωτών και το πάγωμα των επενδύσεων από τους επιχειρηματίες αναστέλλει την πιστωτική επέκταση.

Σε αυτή τη συγκυρία υπάρχει ανάγκη εξυγίανσης της αγοράς, επισημαίνει ο κ. Βάρδας, τονίζοντας ότι επιτείνονται τα φαινόμενα πολύμηνης και αφερέγγυας πίστωσης. "Ο επιχειρηματίας θα πρέπει να απαλλαγεί από τον πιστωτικό έλεγχο των πελατών του, ευθύνη την οποία θα έπρεπε να αναλάβουν οι τράπεζες", δηλώνει χαρακτηριστικά.

Επίσης ο πρόεδρος του ΣΕΛΠΕ αναφέρει πως "η ισχύουσα πρακτική συναλλαγών αναγκάζει τον προμηθευτή να ρισκάρει κάθε φορά που τιμολογεί σε πελάτη, τη φερεγγυότητα του οποίου δεν μπορεί να ελέγξει, με αποτέλεσμα να συσσωρεύει ακάλυπτες επιταγές στα ταμεία του" και ο ίδιος ζητά να διορθωθεί η στρέβλωση το επόμενο διάστημα.

Τα προτεινόμενα μέτρα για τις ακάλυπτες επιταγές και για την ευνοϊκή μεταχείριση όσων
είναι στον Τειρεσία δεν λύνουν το θέμα, σύμφωνα με τον ίδιο, καθώς διατηρούν τα προβλήματα αξιοπιστίας στην αγορά και επιβαρύνουν τις υγιείς επιχειρήσεις.

Επισημαίνει δε ότι τα πρόσφατα μέτρα τόνωσης της ρευστότητας, όπως η τμηματική απόδοση ΦΠΑ, είναι "δώρον άδωρον", καθώς επιμηκύνουν μεν τον χρόνο επιστροφής του φόρου, αλλά διατηρούν το πρόστιμο στο 1,5% του ποσού.

Ο ΣΕΛΠΕ υποστηρίζει πως η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ελέγξει τη φοροδιαφυγή, αλλά να μην προβεί σε αύξηση των συντελεστών φορολόγησης. Εκτιμά ότι ενιαία φορολογική βάση είναι σωστή λύση, χωρίς ωστόσο αύξηση της κλίμακας φορολόγησης.

Ζητά δραστική μείωση δημοσίων δαπανών, αλλά ξεπάγωμα δημόσιων επενδύσεων και ταυτόχρονα προφύλαξη του εισοδήματος των μισθωτών, έτσι ώστε να μη συρρικνωθεί περισσότερο η κατανάλωση και κατ’ επέκταση οι επιχειρήσεις και η πραγματική οικονομία.

Ν. Γιαννέτος - Μέλος Δ.Σ. Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών (ΕΣΑ)

Δραστική αλλαγή στην οικονομική πολιτική της νέας κυβέρνησης ζητά ο ΕΣΑ, ο οποίος υπογραμμίζει ότι από την πολιτική των τελευταίων χρόνων ευνοήθηκαν οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι τράπεζες, ενώ η μεσαία τάξη και οι αντίστοιχες εταιρίες έχουν πληγεί σοβαρά.

Εκτιμά ότι θα πρέπει να υπάρξει δίκαιη φορολογική αντιμετώπιση ανάμεσα στις επιχειρήσεις, ώστε η οικονομία να μην αποτελείται και να μην καθορίζεται από το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ο ΕΣΑ εξάλλου ζητά ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο για μία πενταετία τουλάχιστον, χωρίς έμμεσες και έκτακτες επιβαρύνσεις.

Ο κ. Γιαννέτος υποστηρίζει ότι τα όποια μέτρα στήριξης της ρευστότητας των επιχειρήσεων θα πρέπει να είναι αποτελεσματικά, χωρίς τις παλινωδίες του ΤΕΜΠΜΕ και την πολιτική που υποστηρίζει τις επιχειρήσεις μεγάλης κερδοφορίας.

Ο ΕΣΑ ζητά επίσης τη δυνατότητα πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών (εργοδοτών και εργαζομένων) των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε έναν φορέα αλλά και επιβράβευση διατήρησης θέσεων πλήρους απασχόλησης των εργαζομένων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (μέχρι 50 άτομα) διά της επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών (εργοδοτών και εργαζομένων) από τον ΟΑΕΔ.

Ο κ. Γιαννέτος, ωστόσο, υπογραμμίζει ότι πέρα από τα αμιγώς οικονομικά μέτρα απαιτείται εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης και απομάκρυνσή της από τον κομματισμό. Εκτός από τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά του δημόσιου τομέα, υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να σταματήσει ο εκμαυλισμός των κοινωνικών φορέων.

Στηλιτεύει την τακτική νομιμοποίησης αποφασισμένων πολιτικών μέσω των διαφόρων αμειβόμενων επιτροπών αλλά και τους επαγγελματικούς φορείς που υπονόμευσαν τον ρόλο τους, παίζοντας ρόλο διαχειριστή για τα συμφέροντα ολίγων.