Στην τελική ευθεία η μάχη για τα προαπαιτούμενα

Αντιμέτωπη με μία μακρά λίστα εκκρεμών προαπαιτουμένων βρίσκεται η κυβέρνηση, η οποία επιδιώκει τεχνική συμφωνία με τους δανειστές έως τις 24 Μαΐου, οπότε είναι προγραμματισμένη η επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup.

Τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου αναμένονται στην Αθήνα στις 14 Μαΐου, ημέρα κατά την οποία έχει προγραμματιστεί και η συνεδρίαση του EuroWorking Group. Στις 15, κατά πάσα πιθανότητα, θα ξεκινήσουν και οι δια ζώσης επαφές με τους επικεφαλής των θεσμών στην Αθήνα, σε μια προσπάθεια να κλείσει μέσα σε επτά ημέρες η τεχνική συμφωνία.

Ο δρόμος είναι μακρύς. Από τα 88 προαπαιτούμενα, μόλις 10 θεωρούνται κλεισμένα, παρότι προ ημερών είχαν φτάσει έως και τα 12. Τα μπρος-πίσω εξηγούνται στη βάση κάποιων τεχνικών λεπτομερειών που δεν βάζουν το «τικ» της ολοκλήρωσης δίπλα στη δράση. Παρά την καθυστέρηση, η εκτίμηση στους κόλπους των δανειστών είναι πως η λίστα των προαπαιτουμένων θα ολοκληρωθεί εγκαίρως. Στην αντίθετη περίπτωση, η κατάσταση περιπλέκεται.

Το μήνυμα το οποίο έχουν στείλει οι δανειστές είναι ξεκάθαρο: πρώτο μέλημα είναι η ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης, με ορόσημο τη συνεδρίαση του Eurogroup στις 21 Ιουνίου.

«Κάθε εβδομάδα μέχρι την 21η Ιουνίου είναι σημαντική» υπογράμμισε σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» ο Μάριο Σεντένο, προσθέτοντας ότι πρέπει να καταβληθούν όλες οι δυνατές προσπάθειες για να επιτραπεί στο ΔΝΤ να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.

Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, η ενεργοποίηση του προγράμματος για την Ελλάδα από το Ταμείο φαίνεται τουλάχιστον δύσκολη. Πηγές με γνώση των διεργασιών μεταφέρουν την εικόνα ότι το ΔΝΤ δεν φαίνεται να παίρνει από το Βερολίνο όσα ζητά (μεγάλου μεγέθους διευθέτηση, με αυτοματοποιημένη μεταμνημονιακή διαδικασία) και επομένως «δεν φαίνεται να μπαίνει». Επειδή τα μένω-φεύγω του ΔΝΤ είναι μέρος του διαπραγματευτικού παιχνιδιού, τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται «κλειδωμένο».

Αν τελικά αποχωρούσε το ΔΝΤ, το μεγαλύτερο πρόβλημα για την ελληνική οικονομία θα ήταν η πιθανή απουσία της σφραγίδας βιωσιμότητας στο ελληνικό χρέος, αυξάνοντας την αβεβαιότητα για τα μεταμνημονιακά βήματα της Ελλάδας στις αγορές.

Πολιτικά, από την άλλη πλευρά, τυχόν αποχώρηση του ΔΝΤ θα σήμαινε ενδεχομένως απόσυρση κάθε πίεσης για ταχύτερη εφαρμογή των προνομοθετημένων περικοπών στο αφορολόγητο (το 2019 αντί για το 2020) , χαρτί που έχει ρίξει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το Ταμείο.

Το θέμα των προνομοθετημένων μέτρων και της εφαρμογής τους ανεβαίνει ψηλά στην ατζέντα των τελευταίων ημερών, με κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης να στέλνουν το μήνυμα εφαρμογής των νομοθετημένων μέτρων χωρίς δεύτερη κουβέντα στην παρούσα φάση, αφήνοντας όμως να εννοηθεί πως στη συνέχεια τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν.

Μετά τις σχετικές δηλώσεις Τσακαλώτου (στο Κόκκινο) την περασμένη εβδομάδα, ήρθε η σειρά του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση να στείλει αντίστοιχα μηνύματα. Ο πρόεδρος (στην ΕΡΤ) δήλωσε πως «…ό,τι έχει προνομοθετηθεί ή ήταν μέρος της συμφωνίας θα εφαρμοστεί μέσα στον χρόνο, στο εύρος και στην ποιότητα που κάθε φορά η ελληνική οικονομία επιτρέπει», προσθέτοντας ότι «θα ήταν εντελώς άκαιρο -μερικοί το έχουν κάνει και λυπάμαι- να εξελιχθεί μια συζήτηση από τώρα, ποιες αυξήσεις θα δοθούν, ποια στοιχεία από το πρόγραμμα θα παρθούν πίσω».