Παυλόπουλος: Αναγκαία η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους

Την ανάγκη ελάφρυνσης του ελληνικού δημοσίου χρέους, ώστε να γίνει διαχειρίσιμο και όχι απλώς «βιώσιμο με τεχνικούς όρους», υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, στην ομιλία του στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.

«Θα ήταν ένα νέο λάθος εκ μέρους των Ευρωπαϊκών Θεσμών, το να κρίνουν το ελληνικό πρόβλημα δημόσιου χρέους ως «ξένο» προς το γενικότερο αντίστοιχο πρόβλημα της Ευρωζώνης. Δοθέντος μάλιστα ότι κατά ένα σημαντικό τουλάχιστον μέρος, το ελληνικό πρόβλημα δημόσιου χρέους οφείλεται και στα αίτια της γενικευμένης κρίσης χρέους εντός Ευρωζώνης», σημείωσε.

Είναι κάτι περισσότερο από ευκρινές, ανέφερε ο κ. Παυλόπουλος, «ότι η ευοίωνη προοπτική της Ελλάδας δεν εξαρτάται μόνον από τις δικές της προσπάθειες, αλλά και από την στάση των Εταίρων της στην Ευρωπαϊκή Ένωση -επέκεινα δε των Ευρωπαϊκών Θεσμών εν γένει- πολλώ μάλλον όταν, από την μια πλευρά, η Ελλάδα εκπληρώνει στο ακέραιο τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις. Και, από την άλλη πλευρά, τα σημερινά προβλήματα της Ελλάδας είναι, εν πολλοίς, και προβλήματα πολλών άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα προβλήματα της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενόψει της νομοτελειακής ανάγκης ενοποίησής της. Διότι θα ήταν μια επιζήμια, για το μέλλον και την προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντίληψη να θεωρήσουμε σήμερα πως η περίπτωση της Ελλάδας είναι ένα μεμονωμένο δείγμα κρίσης στο πεδίο του όλου Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χαρακτήρισε «μονόδρομο» τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο πεδίο της Ευρωζώνης, προκειμένου ν’ αποκτήσει τον κατάλληλο αμυντικό θώρακα εναντίον της απειλητικής παγκόσμιας κρίσης χρέους.

Ειδικότερα, όπως είπε, απαιτείται:

1. Η θεσμική ολοκλήρωση του status του Eurogroup, τόσον ως προς την δομή του όσο και ως προς την λήψη των αποφάσεών του. 2. Η θεσμική μετατροπή του ΕΜΣ σε πραγματικό Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. 3. Η θεσμική θωράκιση της ΕΚΤ με τα κατάλληλα μέσα, ώστε αφενός ν’ αποκτήσει τις αρμοδιότητες ελέγχου του συνόλου του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Και, αφετέρου, ν’ αποκτήσει τα κατάλληλα δημοσιονομικά εργαλεία -με κορωνίδα μια μορφή «ευρωομολόγου»- ώστε, όπως όλες οι πραγματικές Κεντρικές Τράπεζες, ν’ αμύνεται αποτελεσματικώς εναντίον κάθε μορφής κρίσης χρέους.

Ιδιαίτερη αναφορά ο κ. Παυλόπουλος έκανε στην «ταχύτατη διεύρυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων μεταξύ κρατών παγκοσμίως και την εξίσου ταχύτατη διόγκωση του παγκόσμιου χρέους, η οποία πλήττει με μεγαλύτερη ένταση τις οικονομικώς αδύναμες χώρες που, ακριβώς λόγω της δομής της οικονομίας τους, δεν μπορούν να διαχειρισθούν το χρέος το οποίο αναλογεί στην καθεμιά τους».