Τα επτά ανοικτά μέτωπα για τις ιδιωτικοποιήσεις

Η υπογραφή των συμβάσεων πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, του ΟΛΘ, της 20ετούς παράτασης της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρομίου "Ελευθέριος Βενιζέλος, το κλείσιμο της συμφωνίας για το Ελληνικό, η ολοκλήρωση του διαγωνισμού για τον ΔΕΣΦΑ, η ωρίμανση του διαγωνισμού παραχώρησης της Εγνατίας Οδού και η επιλογή συμβούλου για την πώληση της ΔΕΠΑ είναι τα επτά μέτωπα που θα κληθεί να κλείσει μέχρι τέλος του έτους η νέα διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ η οποία θα τοποθετηθεί τον Σεπτέμβριο.

Μέσα στον επόμενο μήνα (πιθανώς και στο τέλος Αυγούστου) επιδιώκεται η υπογραφή της συμφωνίας με την Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ) για την 20ετή παράταση της σύμβασης παραχώρησης του «Ελευθέριος Βενιζέλος» μέχρι το 2046. Με την υπογραφή της συμφωνίας θα ακολουθήσει η έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου με στόχο να εισπραχθεί η πρώτη δόση του τιμήματος των 600 εκατ. ευρώ μέσα στο 2017. Η δεύτερη δόση θα καταβληθεί τον επόμενο χρόνο. Η διαδικασία, πάντως, προχωράει αργά σε σχέση με τη βιασύνη που υπήρξε κατά την κατάθεση και την αξιολόγηση της προσφοράς που κατέθεσε στο ΤΑΙΠΕΔ η διοίκηση της ΔΑΑ.

Στα μέσα Σεπτεμβρίου φαίνεται, τελικά, πως θα κλείσει και η πολύμηνη εκκρεμότητα με την υπογραφή της τελικής συμφωνίας πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην ιταλική κρατική εταιρεία Ferrovie Dello Stato Italliane. Η καθυστέρηση φαίνεται πως συνδέονταν με το θέμα των επιδοτήσεων για τις ΥΓΟΣ (Υπηρεσίες Γενικού Οικονομικού Συμφέροντος), δηλαδή τη συμβολή του δημοσίου σε δρομολόγια που είναι ζημιογόνα, αλλά γίνονται για κοινωνικούς λόγους. Αρκετοί, πάντως, αναρωτιούνται αν χρειάζονταν τόσοι μήνες για μια υπουργική απόφαση, εκτός και αν η διαφορά μεταξύ Ιταλών και δημοσίου ήταν περισσότερη από τα 20 εκατ. ευρώ που ακούγονταν. Με την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ η Ελλάδα θα είναι πιθανώς η μοναδική χώρα της Ε.Ε. χωρίς δημόσια εταιρεία εκμετάλλευσης σιδηροδρομικού δικτύου.

Μάχη με το χρόνο δίνουν σε κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ ώστε να προχωρήσει μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου και πιθανώς κατά την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Εμ. Μακρόν στην Ελλάδα, η συμφωνία πώληση του ΟΛΘ σε σχέση στο οποίο συμμετέχει η γερμανική DIEP, η γαλλική Terminal Link (του ομίλου CMA CGM) και εταιρεία του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη. Το επενδυτικό σχήμα είχε προσφέρει περί τα 232 εκατ. ευρώ για το 67% του ΟΛΠ, ενώ δεσμεύεται για επενδύσεις 180 εκατ. ευρώ στην επταετία.

Στην περίπτωση του ΔΕΣΦΑ, η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ πανηγύρισε δεόντως την εκδήλωση ενδιαφέροντος από έξι υποψήφιους, οι τρεις από τους οποίους δεν καλύπτουν τις απαιτήσεις του διαγωνισμού. Εκτός και αν ενταχθούν σε άλλο σχήμα ή προστεθεί συνέταιρος που πληροί τις απαιτήσεις της Κομισιόν. Σε κάθε περίπτωση, για το 66% του ΔΕΣΦΑ ενδιαφέρονται σχεδόν όλοι οι ισχυροί διαχειριστές δικτύων φυσικού αερίου της Ευρώπης. Από τους σοβαρούς διεκδικητές θεωρείται η κοινοπραξία των διαχειριστών φυσικού αερίου σε Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο και Ολλανδία, αντίστοιχα και συγκεκριμένα οι Snam S.p.A./ Enagás Internacional S.L.U./ Fluxys S.A./ N.V. Nederlandse Gasunie. Οι τρεις πρώτοι είναι και μέτοχοι της εταιρείας διαχείρισης του αγωγού φυσικού αερίου TAP.

Μέσα στον Σεπτέμβριο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή και το σχέδιο νόμου για τις αλλαγές στα καζίνο της Αττικής ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το οικονομικό κλείσιμο της συμφωνίας για το Ελληνικό. Ακόμα και αν ξεκινήσει η διαδικασία για την παραχώρησης της άδειας καζίνο, οι εκκρεμότητες με το Ελληνικό είναι πολύ περισσότερες: Ξεκινούν από τη μετεγκατάσταση νόμιμων (ΟΑΣΑ) και παράνομων χρηστών και φτάνουν μέχρι την έγκριση του προεδρικού διατάγματος με το σχεδιασμό της επένδυσης από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Δεν είναι λίγοι εκείνοι που στοιχηματίζουν πως η διαδικασία θα πάει για το 2018 παρά την προσπάθεια που καταβάλλεται από κυβερνητικής πλευράς.

Αγνωστη παραμένει η τύχη του διαγωνισμού για την Εγνατία Οδό παρά τις εξαγγελίες για προκήρυξή του εντός του 2017. Οσο για τον στρατηγικό σύμβουλο για τη ΔΕΠΑ, πρόκειται για ιδιωτικοποίηση που πάει για το 2018 όπως και οι άλλες κρίσιμες πωλήσεις ποσοστών του δημοσίου στις ενεργειακές νυν ή πρώην ΔΕΚΟ (ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, κλπ).