Τράπεζες: Πόσο «παίζει» η λύση των CoCos

Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών χωρίς σενάριο για έκδοση CoCos (Contingent Convertible bonds) δεν γίνεται.

Το ζήσαμε στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση το 2012-13, το συζητήσαμε πολύ λιγότερο στη δεύτερη, το 2014, και τώρα ανασύρεται από τα σεντούκια των διαθέσιμων εργαλείων.

Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί έντονα ότι εξετάζεται οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών να καλυφθούν και μέσω έκδοσης CoCos.

Θεωρητικά, το σενάριο είναι υπαρκτό, αλλά υπάρχουν σειρά παραμέτρων που πρέπει να οριστικοποιηθούν, όπως και σειρά δυσκολιών που πρέπει να υπερνικηθούν για να εξεταστεί και πρακτικά.

Με βάση τους κανόνες της μεταβατικής περιόδου για την πλήρη εφαρμογή της Βασιλείας ΙΙΙ, τα μετατρέψιμα ομόλογα με ειδικά χαρακτηριστικά (υποχρεωτική μετατροπή σε μετοχές εφόσον υποχωρήσουν οι δείκτες ή το αποφασίσει η κεντρική τράπεζα), όπως τα CoCos, προσμετρούνται στην κεφαλαιακή επάρκεια, όχι όμως στο common equity Tier I.

Αυτό σημαίνει ότι η έκδοση CoCos θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο ως συμπληρωματικό εργαλείο για την κάλυψη κεφαλαιακών αναγκών. Επομένως, μπορεί να εξεταστεί, εφόσον οι κεφαλαιακές ανάγκες διαμορφωθούν σε διαχειρίσιμα επίπεδα. Σε επίπεδα, δηλαδή, που μπορούν να καλυφθούν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους από ιδιώτες επενδυτές.

Αν, για παράδειγμα, ο λογαριασμός ανέλθει στα 6 με 7 δισ. ευρώ και εξ αυτών τα 5 με 6 δισ. καλυφθούν από τις ΑΜΚ, το ενδεχόμενο θα μπορούσε να εξεταστεί.

Αφού έχουν καλύψει, δηλαδή, οι τράπεζες μέσω των ΑΜΚ τον ελάχιστο δείκτη Core Tier I, θα μπορούσαν να εκδώσουν CoCos, που θα καλυφθούν από το ΤΧΣ και θα λειτουργήσουν ως μαξιλάρι κεφαλαιακής επάρκειας.

Κάτι αντίστοιχο έγινε προ διετίας στην Πορτογαλία.

Ακόμη και έτσι πάντως θα μπορούσαν να εγερθούν ζητήματα ηθικού κινδύνου, καθώς η κάλυψη μέρους έστω των κεφαλαιακών αναγκών από το Δημόσιο μέσω CoCos παραμένει κρατική βοήθεια.

Η προσφάτως ενσωματωθείσα στο εθνικό δίκαιο κοινοτική οδηγία προβλέπει ρητά ότι πριν ανακεφαλαιοποιηθούν με κρατική βοήθεια οι τράπεζες, οι μέτοχοί τους και εν συνεχεία οι κάτοχοι υβριδικών τίτλων και ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης πρέπει να υποστούν τη ζημιά.

Το σενάριο όμως των διαχειρίσιμων κεφαλαιακών αναγκών αυτή τη στιγμή είναι το λιγότερο πιθανό. Αν προσέξετε, το υπουργείο Οικονομικών στις περισσότερες αναφορές του κάνει λόγο για κεφαλαιακές ανάγκες μεταξύ 10 με 25 δισ. ευρώ. Σε αυτή την περίπτωση, οι ΑΜΚ αποκλείονται και η έκδοση CoCos ως μέσο χορήγησης κρατικής βοήθειας δεν έχει κανένα νόημα.

Το μεν Δημόσιο θα στερηθεί κοινές μετοχές, οι δε τράπεζες θα πρέπει να πληρώνουν αλμυρό επιτόκιο στο Δημόσιο για τα CoCos, ενώ θα μπορούσαν να ανακεφαλαιοποιηθούν με φθηνό κρατικό χρήμα.