Μπροστά με 4,2% ο ΣΥΡΙΖΑ σε δημοσκόπηση της Rass

Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Ν.Δ. κατά 4,2 ποσοστιαίες μονάδες αλλά και επτακομματική Βουλή αναδεικνύει η έρευνα της RASS για το iefimerida.gr που διεξήχθη στις 19 και 20 Ιανουαρίου, σε δείγμα 1.003 εκλογέων από ολόκληρη τη χώρα.

Από τα δεδομένα της έρευνας προκύπτει πως η πολιτική συγκυρία είναι ευνοϊκή για το ΣΥΡΙΖΑ που συγκεντρώνει ποσοστό 31,2% σε σχέση με τη Ν.Δ. με 27,0%. Το ποσοστό αυτό του ΣΥΡΙΖΑ δεν δίνει αυτοδυναμία.

Οι πολίτες αναδεικνύουν τρίτο κόμμα το Ποτάμι (6,3%), ενώ τόσο το ΚΚΕ (5,5%), όσο και η Χρυσή Αυγή (4,5%), το ΠΑΣΟΚ (4,0%) και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες (3,1%) φαίνεται να περνούν το κατώφλι του Κοινοβουλίου. Εκτός μένει το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου (2,2%).

Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί και το «ψυχολογικό πλεονέκτημα» της παράστασης νίκης αφού σχεδόν 9 στους 10 πολίτες (ποσοστό 86,2%) πιστεύουν ότι στις εκλογές θα κόψει πρώτος το νήμα.

Αυτό που έχει ενοχλήσει περισσότερο τους πολίτες στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου είναι κυρίως η κινδυνολογία της Ν.Δ. (35,4%) και λιγότερο οι εύκολες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (24,8%). 

Το εκλογικό σώμα φαίνεται να επιθυμεί τη συμμετοχή του στις μεγάλες αποφάσεις της χώρας, επικυρώνοντας ή απορρίπτοντάς τες, σε δημοψηφίσματα (72,7%) και να μην θέλει να αφήσει την τύχη του πια στους εθνοπατέρες (26,2%).

H οικονομική κρίση έχει αλλάξει τα δεδομένα της ζωής μας

Το μήνυμα της έρευνας της RASS μπορεί να μελετηθεί ως εξής:

• Η οικονομική κρίση έχει αλλάξει τα δεδομένα της ζωής μας. Οι Έλληνες εδώ και 6,5 χρόνια συμπιέζονται καθημερινά. Ό,τι είχαν σχεδιάσει διαχρονικά για την καθημερινότητά τους δεν υπάρχει πια.
• Τόσο οικονομικά όσο και προσωπικά. Παραδοσιακές αξίες χρόνων είτε αναθεωρούνται είτε τίθενται υπό σκέψη. Με την κρίση η θέση μας στον κόσμο, αλλά και σε θεσμούς ως τώρα δεδομένους έχει μεταβληθεί. Ακόμη και η εθνική μας κυριαρχία έχει πλέον τεθεί υπό συζήτηση. Η εθνική υπερηφάνεια έχει υποχωρήσει και η στάση μας απέναντι σε συγκεκριμένους εταίρους έχει αλλάξει.
• Οι κοινωνίες σε εποχές οικονομικής κρίσης ακούν αυτόν που γεννά ελπίδα ακόμη κι αν αυτά που υπόσχεται δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Το πού ακριβώς τελειώνει η κινδυνολογία και αρχίζει ο πραγματικός κίνδυνος δεν τις αφορά, το σύνορο μεταξύ πραγματικού κινδύνου και κινδυνολογίας, θα το δουν στο μέλλον. Όσοι πέφτουν από την κοινωνική και οικονομική κλίμακα κάνουν «στάση» σκέψεων.
• Δεν τους αφορά η μέλλουσα προοπτική καθώς οι κυβερνήσεις στην εποχή του μνημονίου δεν πρόβαλαν ένα πειστικό εθνικό αφήγημα. Αντιθέτως η δημόσια συζήτηση στρεφόταν γύρω από άγνωστους ως επί το πλείστον οικονομικούς όρους: spreads, cds, έξοδος στις αγορές, προληπτική γραμμή στήριξης, αιτήματα ρευστότητας.
• Ο μέσος Έλληνας σήμερα νιώθει πως η εντατική παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές έχει προκαλέσει τη συνεχή κυβερνητική υποχώρηση σε επιθυμίες και κελεύσματα  άλλων.
• Ο πολίτης σήμερα έχει γίνει πραγματιστής και δεν αναμένει τίποτα από το αύριο. Τον αφορά το τώρα. Γνωρίζει μεν πως με την απομάκρυνση από την κάλπη δεν διορθώνονται ενδεχόμενες λάθος αποφάσεις, αλλά δεν προτίθεται να κάνει επιλογές υπό το κράτος ώριμης σκέψης.