Πιθανή έξοδος από την ευρωζώνη θα είχε ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα, αναφέρει σε κείμενό του στην προσωπική του ιστοσελίδα ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης.
Σχολιάζοντας τα άρθρα των Wolfgang Munchau και Η. W. Sinn στους F.T. σχετικά με τη δυνατότητα της Ελλάδας να αντέξει ένα Grexit, υποστηρίζει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα που θα επιτευχθεί θα είναι πολύ μικρό για να στηρίξει τη δημοσιονομική αυτονομία της χώρας.
Ο Γ. Βαρουφάκης, ερμηνεύοντας το άρθρο του W. Munchau, υποστηρίζει ότι το επιχείρημά του είναι πως η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί το πρωτογενές πλεόνασμα για να διαπραγματευθεί πιο σκληρά και αν χρειαστεί να προχωρήσει ακόμα και σε χρεοκοπία εντός της ευρωζώνης. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, υπάρχουν τρεις ενστάσεις στη θέση αυτή.
Συγκεκριμένα ο Γ. Bαρουφάκης τονίζει:
"Πρώτον, το πρωτογενές πλεόνασμα είναι πολύ μικρό και στηρίζεται στην άρνηση της κυβέρνησης να τηρήσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους πολίτες της (καθυστερήσεις στην αναχρηματοδότηση του ΦΠΑ για τους εξαγωγείς, ληξιπρόθεσμες οφειλές σε επιχειρήσεις για αγαθά και υπηρεσίες που έχει ήδη προμηθευτεί).
Δεύτερον, μια έξοδος από την ευρωζώνη θα είχε καταστροφικές επιπτώσεις που το τρέχον πρωτογενές πλεόνασμα, αν είναι πραγματικό, δεν θα μπορούσε να καλύψει. Η έξοδος κεφαλαίων θα καθιστούσε αναγκαία μια αποχώρηση από την Ε.Ε.
Τρίτον, αν η ελληνική κυβέρνηση ενδιαφερόταν πραγματικά να διαπραγματευτεί τη λογική των δανείων διάσωσης με την τρόικα, θα έπρεπε να επιδιώξει μια συμμαχία με το ΔΝΤ και ανεξάρτητα από το μέγεθος του πρωτογενούς πλεονάσματος να αρνηθεί να αποπληρώσει την ΕΚΤ για τα ομόλογα που βλακωδώς αγόρασε μεταξύ του 2010 και του 2011. Αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να διαπραγματευτεί. Ενδιαφέρεται μόνο να φαίνεται πως κάνει ό,τι της λένε".
Όσον αφορά το άρθρο του H. W. Sinn για ομαλή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την επιστροφή της αργότερα, ο Γ. Βαρουφάκης υπογραμμίζει:
"H ευρωζώνη δεν μπορεί να διαμορφωθεί έτσι ώστε να μοιάζει με το Bretton Woods για έναν πολύ απλό λόγο που ακόμα και ένα παιδί μπορεί να καταλάβει. Στο Bretton Woods είχαμε όλοι τα νομίσματά μας, αλλά ήμασταν δεσμευμένοι σε μια συναλλαγματική ισοτιμία που μπορούσε να αλλάξει μόνο μετά από διαπραγματεύσεις (εκτός από προσαρμογή +1% ή –1%). Στη Χώρα του Ευρώ έχουμε ένα ενιαίο νόμισμα που δεν επιδέχεται καμία διαφοροποίηση.
Όσον αφορά την «ομαλή» έξοδο, δεν μπορεί να υπάρξει. Κάποιος πρέπει απλώς να σκεφτεί τι συνεπάγεται μια «ομαλή έξοδος» για να καταλάβει πόσο αδύνατη είναι".
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.