Στουρνάρας: Διαφωνούμε με τις προβλέψεις του ΟΟΣΑ

Τη διαφωνία του για το αρνητικό νούμερο του ΑΕΠ, το 2014, στις προβλέψεις του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα, εξέφρασε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, στο περιθώριο των εργασιών της υπουργικής συνόδου του Οργανισμού στο Παρίσι.

Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, απαντώντας σε ερώτημα του ΑΠΕ - ΜΠΕ σχετικά με το αρνητικό ποσοστό -1,2 του ΑΕΠ που προβλέπει η έκθεση του ΟΟΣΑ για το 2014 και την ύφεση που συνεπάγεται, ο Γιάννης  Στουρνάρας ανέφερε:

«Εμείς διαφωνούμε με το νούμερο αυτό. Διαφωνεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθώς και το ΔΝΤ. Πιστεύω ότι το νούμερο θα βγει λάθος και εμείς θα βγούμε σωστοί. Εγώ πιστεύω ότι το ΑΕΠ  θα είναι λίγο πιο κάτω από ένα θετικό  +1».

Εξηγώντας τις απόψεις του για το θέμα, τόνισε ότι «η τάση στην Ελλάδα σήμερα είναι θετική, αφού φαίνεται να σταθεροποιείται η βιομηχανική παραγωγή, αν και ακόμα αρνητική, αλλά πολύ λιγότερο απ' ότι ήταν όλα τα προηγούμενα τρίμηνα».

Ο υπουργός ανέφερε επίσης ότι οι κρατήσεις για τον τουρισμό πάνε πολύ καλά.

Όπως τόνισε ο υπουργός οικονομικών κατά τη διάρκεια παρέμβασής του στο γεύμα εργασίας του ΟΟΣΑ οι αποφάσεις της Ετήσιας Υπουργικής Συνόδου του ΟΟΣΑ το 2012 ήταν σαφείς: "Πρέπει να εφαρμοστεί μια πολιτική ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς. Προς αυτή την κατεύθυνση, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία της Ελλάδας, μιας χώρας που τα τελευταία χρόνια βίωσε απότομη πτώση του βιοτικού της επιπέδου και να δούμε πώς η δική της εμπειρία μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας «Νέες Προσεγγίσεις στις Οικονομικές Προκλήσεις».

Υπάρχουν πολιτικά συμπεράσματα από την εμπειρία της Ελλάδας; Πού θα έπρεπε να δώσει έμφαση η πολιτική ατζέντα για τις «Νέες Προσεγγίσεις στις Οικονομικές Προκλήσεις», για ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς; Κατά τη γνώμη μου προκύπτουν τα εξής τρία συμπεράσματα:

Πρώτον, «ύφεση χωρίς αποκλεισμούς» είναι εφικτή: Ακόμη και στις πιο δύσκολες περιστάσεις είναι δυνατό να σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν πολιτικές προσαρμογής που να δίνουν έμφαση στη διατήρηση και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Δεύτερον, στις «καλές εποχές» πρέπει να υιοθετούνται οι κατάλληλες πολιτικές κοινωνικής προστασίας. Θα πρέπει να υπάρχει ένα αποτελεσματικό κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας πριν ξεκινήσει η κρίση. Όταν έρθουν οι δύσκολες μέρες και υπάρχει ανάγκη δημοσιονομικής προσαρμογής είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να αυξηθούν και/ή να αναδιανεμηθούν οι δαπάνες για την αποτελεσματική προστασία όσων έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Τρίτον και πιο σημαντικό: είναι απαραίτητο να συνδυάσουμε τη δημοσιονομική προσαρμογή με πρωτοβουλίες ανάπτυξης. Ένα απλό παράδειγμα είναι η χορήγηση δανείων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σε κράτη-μέλη της ΕΕ που εφαρμόζουν σκληρές δημοσιονομικές πολιτικές. Διαφορετικά, η δημοσιονομική προσαρμογή καταλήγει σε μεγάλη λιτότητα που μπορεί να οδηγήσει σε «αποκλεισμό» μεγάλα τμήματα του πληθυσμού"