Αν πιστέψουμε τις πληροφορίες που κυκλοφορούν, το σχέδιο... Γ που προωθείται στην Κύπρο (υποθέτωντας ότι το σχέδιο Β περιελάμβανε ρωσική βοήθεια και το Ταμείο Εθνικής Αλληλεγγύης), είναι για λόγους που προς το παρόν δεν είναι απολύτως ξεκάθαροι, πολύ χειρότερο απο το σχέδιο Α.
Κι όταν λέμε σχέδιο Α δεν εννοούμε αυτό που ανακοινώθηκε μετά το Eurogroup, ασχέτως άν έφτασε στην Κυπριακή Βουλή. Αυτό ήταν ένας χείριστος συμβιβασμός με την κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Το original σχέδιο Α περιλάμβανε κούρεμα μόνο των καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ, με ποσοστό 15-17,5%, για όλες τις κυπριακές τράπεζες. Αλλά δεν έγινε αποδεκτό απο τον Αναστασιάδη, προκειμένου να μην πληρώσουν πολλά οι «καλοί πελάτες».
Το σχέδιο Γ όμως φαίνεται να περιλαμβάνει:
Α. Τη διάλυση της Λαϊκής, με βαρύτατη ζημία απο 50-80% για τους καταθέτες της, (εφόσον τα ποσά ξεπερνούν τις 100.000 ευρώ) ζημία για τους εργαζόμενους και κατα πιθανότητα για όσους έχουν σε αυτή καθυστερημένα δάνεια, με καλές εγγυήσεις.
Β. Σκληρό κούρεμα των μη εγγυημένων καταθέσεων της Τράπεζας Κύπρου, σε ποσοστό έως και 25%
Γ. Δρακόντειους περιορισμούς στη διακίνηση κεφαλαίων, που δεν έχουν προηγούμενο (το δημιουργούν όμως) στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα παραπάνω στοιχεία είναι υπεραρκετά για να καταστρέψουν ολοκληρωτικά, πέραν πάσης αμφιβολίας και πιθανής αναστροφής στο ορατό μέλλον, την «καριέρα» της Κύπρου ως περιφερειακό χρηματοοικονομικό κέντρο.
Είναι όμως πιθανό ότι θα καταφέρουν και συντριπτικό πλήγμα στην κυπριακή οικονομία γενικότερα, καθώς οι συναφείς με τα χρηματοοικονομικά και τις off shore δραστηριότητες τομείς, οπως το real estate και ο «υψηλός» τουρισμός, θα είναι οι πρώτες παράπλευρες απώλειες.
Ολα αυτά έρχονται εν μέρει ως αποτέλεσμα ενός «αιφνιδιασμού» της κυπριακής ηγεσίας, που με βάση τα όσα γνωρίζαμε εκ των προτέρων (μέσω π.χ. διαρροών σε διεθνή μέσα) μάλλον δεν δικαιολογείται.
Ιδίως όταν επι μήνες ο προηγούμενος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας «έπαιζε καθυστέρηση» χάνωντας πολύτιμο χρόνο. Κι αυτό ήταν σε γνώση των πάντων.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που έχει σημασία είναι ότι η κυπριακή Βουλή είπε «όχι» -και καλά έκανε σε ότι αφορά την προστασία των μικροκαταθετών- χωρίς να έχει όμως, όπως αποδεικνύεται, κανένα ενναλακτικό σχέδιο. Κανένα βιώσιμο σχέδιο Β.
Κι έτσι τώρα «γίνεται της... τρόικας».
Ελπίζω η κατάσταση να βελτιωθεί, έστω και «στα σημεία», αν και οι πιθανότητες δεν είναι πολύ μεγάλες.