Η "ποσοτική χαλάρωση" των ευρω-τραπεζών

H EKT χρησιμοποιεί τις εμπορικές τράπεζες της ευρωζώνης για την "ποσοτική χαλάρωση", αποφεύγοντας τις απευθείας αγορές ομολόγων, όπως η Fed. Η πολιτική της είναι πιο ειλικρινής και πιο αποδοτική.

Δημοσιεύθηκε: 29 Μαΐου 2009 - 07:59

H EKT χρησιμοποιεί τις εμπορικές τράπεζες της ευρωζώνης για την "ποσοτική χαλάρωση", αποφεύγοντας τις απευθείας αγορές ομολόγων, όπως η Fed. Η πολιτική της είναι πιο ειλικρινής και πιο αποδοτική.

Κάντε τις συγκρίσεις μόνοι σας: στις ΗΠΑ, η Federal Reserve αγοράζει κρατικά ομόλογα με την ίδια σχεδόν ταχύτητα που μπορεί να τα εκδώσει το υπουργείο Οικονομικών. Στη Βρετανία, η Bank of England κάνει το ίδιο. Στην Ευρώπη, αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει αποφύγει να αγοράζει απευθείας κρατικά ομόλογα.

Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι ανησυχεί ότι έτσι θα έκανε συμβιβασμό στην ανεξάρτητη φύση της, και εν μέρει επειδή φοβάται τον πληθωρισμό που συχνά ακολουθεί όταν μια κεντρική τράπεζα αρχίζει να νομισματοποιεί το κρατικό έλλειμμα.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η ΕΚΤ έχει εντελώς αποφύγει την αποκαλούμενη "ποσοτική χαλάρωση". Έχει βάλει όμως τις τράπεζες της ευρωζώνης να κάνουν αυτήν τη δουλειά. Στους πρώτους έξι μήνες του έτους, οι ευρωπαϊκές τράπεζες αγόρασαν κρατικά ομόλογα αξίας 250 δισ. δολ. σε κρατικά ομόλογα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Andrew Hunt Economics.

Συγκριτικά, η Fed με τη βοήθεια των εμπορικών τραπεζών έχει αγοράσει "μόλις" 160 δισ. δολ.
Αυτές οι αγορές ευρωπαϊκών ομολόγων εξυπηρετούν δύο σκοπούς.

Πρώτον, προσφέρει μία συνολική μέθοδο αυτοχρηματοδότησης των κυβερνήσεων της ευρωζώνης. Οι εξαγορές αυτού του έτους είναι αρκετές για να χρηματοδοτήσουν το μεγαλύτερο μέρος του προβλεπόμενου ελλείμματος του προϋπολογισμού της ευρωζώνης. Στις ΗΠΑ, αντιθέτως, επαρκεί για να χρηματοδοτήσει το 10% του προβλεπόμενου ελλείμματος.

Δεύτερον, δίνει τη δυνατότητα στις ευρωπαϊκές τράπεζες να επανακεφαλαιοποιηθούν, προστατευόμενες από τη ρυθμιστική ζώνη του λυκόφωτος. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, κ. Peer Steinbruck, για παράδειγμα, έχει αποκαλέσει τα δημόσια τραπεζικά stress tests στις ΗΠΑ "ασκήσεις χωρίς νόημα". Η τραπεζική επανακεφαλαιοποίηση στην Ευρώπη έχει χρονική λογική και καλύπτει την καμπύλη απόδοσης.

Οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να δανείζονται απεριόριστα χρήμα για 12 μήνες από την ΕΚΤ στο 1% και στη συνέχεια δανείζουν στις κυβερνήσεις για 10 χρόνια στο 4%, εξασφαλίζοντας ένα πλούσιο περιθώριο κέρδους.

Είναι ένας πιο ειλικρινής τρόπος χρηματοδότησης των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, καθώς καλείται ο ιδιωτικός τομέας να διαθέσει τα κεφάλαια, αντί να τυπώνεται χρήμα. Και επιπλέον είναι πιθανόν αποτελεσματικότερος για τη διατήρηση του κόστους δανεισμού χαμηλά. Οι καμπύλες αποδόσεων στα ομόλογα της ευρωζώνης, της Βρετανίας και των ΗΠΑ είναι σχεδόν ταυτόσημες.

Ωστόσο η ΕΚΤ το έχει καταφέρει αυτό χωρίς να προκαλέσει τους ίδιους πληθωριστικούς φόβους με την Bank of England ή τη Fed, φόβοι που μπορεί να ωθήσουν τις αποδόσεις των ομολόγων ακόμη υψηλότερα.

© The Financial Times Limited 2009. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation