Στο... συρτάρι οι εταιρικοί στόχοι κερδών

Ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις, όπως πρόσφατα η BMW και η Allianz, παραδέχονται πλέον ότι δεν έχουν ιδέα για το τι θα συμβεί στο μέλλον και αρνούνται κάθε πρόβλεψη για τους στόχους κερδοφορίας τους.

Δημοσιεύθηκε: 8 Αυγούστου 2008 - 07:59

Στο... συρτάρι οι εταιρικοί στόχοι κερδών

Οι στόχοι ήταν πάντα ένα παιχνίδι. Παρά τις ρυθμίσεις που απαιτούν έντιμη εκτίμηση, οι εταιρίες εξακολουθούν να παίζουν σκοτσέζικο ντους με τους αναλυτές, οι οποίοι θέλουν να συγκρίνουν τα μεγέθη τους με τις οδηγίες στόχων που δίνονται στους μετόχους.

Επίσης, συνηθίζεται οι εταιρίες να μειώνουν με τις εκτιμήσεις τους τις προσδοκίες των αναλυτών, πριν από την περίοδο της ανακοίνωσης τριμήνων, ώστε να τους υπερνικήσουν όταν βγουν τελικά τα αποτελέσματα και να δώσουν στη μετοχή τους ένα γρήγορο τίναγμα. Τι γίνεται, όμως, με τις ακραίες περιπτώσεις όπως όταν μια εταιρία λέει πως δεν έχει ιδέα για το πού θα κινηθούν τα κέρδη;

Η BMW και η Allianz περιλαμβάνονται στις εταιρίες που εγκατέλειψαν πρόσφατα την προσπάθεια. Ακολουθώντας την καθοδήγηση της εταιρίας πολυτελών αυτοκινήτων, που την περασμένη εβδομάδα εγκατέλειψε την οδηγία της για τη φετινή και για την επόμενη χρονιά, η γερμανική ασφαλιστική χθες άφησε κατά μέρος την πρόβλεψη για αύξηση κερδών 10% φέτος και το 2009, δηλώνοντας ότι εν μέσω των τρεχόντων συνθηκών είναι αδύνατον "να γίνει ακριβής πρόβλεψη για την κερδοφορία".

Στους επενδυτές αρέσει η προβλεψιμότητα και κατά κανόνα τιμωρούν τέτοιες αδυναμίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι διευθύνοντες σύμβουλοι κατευθύνονται στην έξοδο. Σε λιγότερο ακραίες περιπτώσεις, η τιμή της μετοχής υποφέρει, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Η Allianz, όμως, βγήκε αλώβητη: η μετοχή της ελάχιστα υποχώρησε. Έτσι και η BMW κατέρριψε τον στόχο για την κερδοφορία, αλλά η τιμή της κινείται καλύτερη από αυτή της ανταγωνίστριάς της Porsche.

Η εγκατάλειψη των στόχων είναι ένα κατανοητό σημείο των καιρών. Στα τέλη της δεκαετίας του '90, μετά την ασιατική κρίση, οι εταιρίες μηχανολογικού εξοπλισμού που πωλούσαν μηχανήματα στα ταχέως βιομηχανοποιούμενα έθνη έμειναν στα κρύα του λουτρού. Κάτι ανάλογο συνέβη στις αεροπορικές εταιρίες μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Τώρα είναι η σειρά των τραπεζών των ασφαλιστικών ή οποιασδήποτε άλλης εταιρίας με έντονη χρηματοοικονομική δραστηριότητα, όπως το leasing αυτοκινήτων.

Αναγνωρίζοντας ότι δεν γνωρίζεις, απλώς αγνωρίζεις την πραγματικότητα. Η εναλλακτική λύση προκαλεί μεγάλες αδεξιότητες, όπως τον ισχυρισμό του κ. John Thain ότι η Merrill Lynch δεν χρειάζεται επιπλέον κεφάλαια ή του κ. Dick Fuld της Lehman ότι "το χειρότερο πέρασε".

© The Financial Times Limited 2008. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation