El Erian: Το νέο μεγάλο στοίχημα για τη Fed

Τερματίζοντας μία από τις πιο «ασυνήθιστα αβέβαιες» περιόδους, η Fed αποφάσισε να περιμένει για μία πιο κατάλληλη στιγμή ώστε να εφαρμόσει τη σωστή (με βάση τη μακροπρόθεσμη οπτική) απόφαση. Το έκανε για λόγους που δεν είναι εύκολοι για ένα θεσμό που ιστορικά έχει ανταποκριθεί περισσότερο σε εγχώρια, παρά σε διεθνή ζητήματα. Και παρουσίασε την απόφασή της για μη αύξηση των επιτοκίων για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν 10 χρόνια, λέγοντας πως κρατά τις επιλογές της ευρέως ανοικτές για τους ερχόμενους μήνες.

Όταν ξεκίνησε η πίεση -και αντίθετα με ό,τι έχει συμβεί ιστορικά κατά τη διάρκεια περιόδων που δεν εμφανίζεται κρίση για το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα-, οι αξιωματούχοι της Fed αποφάσισαν να επιτρέψουν στα διεθνή γεγονότα να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στον καθορισμό των εγχώριων επιτοκίων. Και το έκαναν λόγω των ανησυχιών για πιθανή αλληλεπίδραση, οι οποίες είναι αρκετά ισχυρές ώστε να ανατρέψουν την πορεία προς την ομαλοποίηση των επιτοκίων, τώρα που τα στοιχεία στο εσωτερικό μέτωπο δείχνουν ισχυρά (ιδιαίτερα εντυπωσιακή δημιουργία θέσεων εργασίας και εμφάνιση αποδείξεων ότι η ισχυρότερη ανάπτυξη στους μισθούς πιθανότατα θα πιέσει προς τα πάνω τα ποσοστά του πληθωρισμού που έχουν πέσει λόγω της ενέργειας).

Πρώτα απ' όλα, οι κεντρικοί τραπεζίτες φαίνονταν να ανησυχούν ότι μία αύξηση των επιτοκίων τώρα θα μπορούσε να πυροδοτήσει ακούσια περαιτέρω χρηματοπιστωτική αστάθεια στο εξωτερικό, επιταχύνοντας την απόσυρση των επενδυτών από περιουσιακά στοιχεία που ενέχουν ρίσκο. Αυτή η «ποσοτική σύσφιξη» θα πρόσθετε στη γενική αστάθεια στη χρηματοπιστωτική αγορά, υπονομεύοντας τη ζωτικής σημασίας αντίληψη ότι οι κεντρικές τράπεζες είναι και ικανές και πρόθυμες να καταστείλουν τη χρηματοπιστωτική αστάθεια.

Δεύτερον, και εξίσου σημαντικό, φαίνονται ανήσυχοι ότι αυτό με τη σειρά του θα υπονόμευε περαιτέρω την ανάπτυξη -ιδιαίτερα στον αναπτυσσόμενο κόσμο, όπου μία γενικευμένη επιβράδυνση στην οικονομία αυξάνει τον κίνδυνο χρηματοοικονομικών ατυχημάτων- και άρα θα έχει αντίκτυπο πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό θα αποδυνάμωνε την ήδη κάτω του συνηθισμένου επιπέδου ανάκαμψη στο εσωτερικό.

Η επικοινωνία που συνόδευσε τη μη ανάληψη δράσης από τη Fed (από την επίσημη ανακοίνωση μέχρι την ενημέρωση του ποσοτικού δείκτη της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς, ή το νεύμα στη συνέντευξη Τύπου) στοχεύει στο να διατηρήσει τις επιλογές πολιτικής ευρέως ανοικτές σε ό,τι αφορά στον χρόνο της πρώτης αύξησης -από το να περιμένουν το 2016, μέχρι το να κινηθούν ακόμη και τον επόμενο μήνα (και έχουν ήδη κάνει μία δοκιμή να διεξάγουν μία μη προγραμματισμένη επεξηγηματική συνέντευξη Τύπου).

Η αντίδραση της αγοράς σε όλο αυτό θα είναι -σχεδόν αναπόφευκτα- μπερδεμένη.

Σε ένα πρώτο επίπεδο, πολλά μέλη της αγοράς θα καλωσορίσουν την καθυστέρηση σε μία αύξηση των επιτοκίων, βλέποντάς την ως έγκαιρη επιβεβαίωση ότι η Fed παραμένει ο καλύτερός τους φίλος, ακόμη βαθιά αφοσιωμένη σε ένα καθεστώς καταστολής της μεταβλητότητας. Αλλά αρκετοί θα δυσαρεστηθούν από τη γενική αβεβαιότητα που σχετίζεται με τη διαρκή προσοχή -ή ακριβέστερα, εμμονή- στον σωστό χρόνο της πρώτης αύξησης των επιτοκίων. Και κάποιοι θα αναρωτηθούν τι υπονοούν οι αξιωματούχοι της Fed σχετικά με την υποκείμενη ευθραυστότητα των παγκόσμιων οικονομικών συνθηκών, ιδιαίτερα στον αναδυόμενο κόσμο.

Όλα αυτά δείχνουν ότι η Fed έχει επιπλέον μία σημαντική λίστα με καθήκοντα που πρέπει να επιτευχθούν κατά την περίοδο μέχρι την επόμενη συνεδρίαση της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς.

Οι αξιωματούχοι της Fed πρέπει να εργαστούν πιο σκληρά, ώστε να στρέψουν την προσοχή των αγορών, και τη θορυβώδη ρητορική που τη συνοδεύει, μακριά από την εμμονή για τον σωστό χρόνο αύξησης των επιτοκίων και, αντ' αυτού, να τις κάνει να συγκεντρωθούν σε ολόκληρο τον κύκλο των ασυνήθιστα «διευκολυντικών» επιτοκίων. Πράγματι, όπως φαίνεται από τις αναθεωρήσεις στα «μπλε σημεία», οι αξιωματούχοι της Fed τώρα προβλέπουν και την «πιο χαλαρή σύσφιξη» στη μοντέρνα ιστορία του θεσμού: το οποίο θα χαρακτηριστεί από ένα ρηχό μονοπάτι, από μία αλληλουχία εκκινήσεων και στάσεων και ένα χαμηλότερο επίπεδο στο οποίο θα σταματήσει.

Αφού παρέμεινε σιωπηλή για περισσότερο από δύο μήνες, η πρόεδρος Τζάνετ Γέλεν έκανε ένα αξιοσημείωτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση στη συνέντευξη Τπου. Αυτό χρειάζεται να αποτελέσει μέρος μιας πιο συντονισμένης και οργανωμένης προσπάθειας από την πλειοψηφία των μελών της Fed.

Σε αντίθετη περίπτωση, η Fed ρισκάρει να βρεθεί σε ένα αδιέξοδο που θα κινδύνευε να τη μεταμορφώσει από μηχανή καταστολής της μεταβλητότητας, σε πηγή χρηματοπιστωτικής και οικονομικής αστάθειας.

© The Financial Times Limited 2015. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation