Lex: Οι διαταραχές του δολαρίου

Δημοσιεύθηκε: 19 Απριλίου 2007 - 11:58

Οι ”γκουρού” των αγορών συναλλάγματος χρησιμοποιούν τόσες μεθοδολογίες όσα είναι και τα ξένα νομίσματα. Όμως, γι’ αυτούς που παραμένουν πιστοί στην ιδέα ότι στο τέλος υπερισχύουν τα μακροοικονομικά θεμελιώδη, η συνεχιζόμενη διολίσθηση του δολαρίου έναντι των περισσότερων κύριων νομισμάτων του κόσμου σίγουρα αποτελεί δικαίωση.

Με βάση την εμπορική στάθμιση του νομίσματος, το δολάριο έχει υποχωρήσει κατά 18% από το ζενίθ του 2002 - έναντι του ευρώ έχει υποχωρήσει κατά 55%.

Από τη δεκαετία του 1990, οι ”αρκούδες” του δολαρίου υποδεικνύουν ως αιτία τις παγκόσμιες εξωτερικές ανισορροπίες και συγκεκριμένα το αυξανόμενο έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών στις ΗΠΑ, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε επίπεδο υψηλότερο του 6% του ΑΕΠ. Καθώς συνεχιζόταν η ανατίμηση του δολαρίου, ακαδημαϊκοί και επενδυτές αναρωτιούνταν πόσο μπορεί να διατηρηθεί αυτό το έλλειμμα και με ποιους μηχανισμούς μπορεί να επιτευχθεί κάποια αναπροσαρμογή.

Πολλοί πίστευαν ότι θα επανερχόταν η ισορροπία μέσω του εξορθολογισμού των καταθέσεων και της επενδυτικής συμπεριφοράς μεταξύ των ΗΠΑ και των χωρών εκείνων που εμφανίζουν πλεόνασμα, με ελάχιστες επιπτώσεις στις ισοτιμίες.

”Σαχλαμάρες”, ισχυρίστηκαν αυτοί του αντίθετου στρατοπέδου. Γι’ αυτούς, η παγκόσμια αγορά αγαθών και υπηρεσιών παραμένει ελλιπής, με την υποτίμηση του δολαρίου να είναι ο βασικότερος πιθανός τρόπος για την αποκατάσταση τέτοιων ανισορροπιών, χωρίς να προκληθεί ύφεση στις ΗΠΑ.

Για τώρα τουλάχιστον, αυτή η ”παραδοσιακή” άποψη, η οποία ”δείχνει” προς μελλοντικές πτώσεις του δολαρίου, φαίνεται πως είναι η επικρατέστερη.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 χρειάστηκε μια πτώση κατά 40% στην ισοτιμία προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών στις ΗΠΑ κατά 3,5% του ΑΕΠ σε διάστημα τριών ετών.

Όμως, ούτε οι βραχυπρόθεσμες ενδείξεις είναι υποστηρικτικές. Οι διαφοροποιήσεις των επιτοκίων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης, για παράδειγμα, είναι πιθανό να μειωθούν ακόμα περισσότερο, ενώ οι κεντρικές τράπεζες μιλούν πλέον ανοιχτά για διαφοροποίηση από το δολαριακό ενεργητικό.

Εν τούτοις, η υποτίμηση είναι τόσο ταχεία που πολλά μοντέλα αποτίμησης τα οποία βασίζονται στη στάθμιση αναλόγως συναλλαγών δείχνουν πως το δολάριο πλησιάζει τη δίκαιη τιμή. Επιπλέον, με βάση την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (purchasing power parity -ΡΡΡ), το δολάριο είναι φθηνό σε σχέση με πολλά νομίσματα, αν και η άμεση ”προφητική ικανότητα” του ΡΡΡ είναι αμφισβητήσιμη.

Το μεγαλύτερο, ίσως, ”σήμα για αγορά”, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον, είναι οι ανησυχητικές εκτιμήσεις ότι η ισχύς του δολαρίου ανήκει πλέον στο παρελθόν.

© The Financial Times Limited 2007. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation