Lex: Κινητικότητα εξαγορών και συγχωνεύσεων

Οι εξαγορές και συγχωνεύσεις μπορεί να τελούν υπό άνθιση αλλά δεν είναι σίγουρο ότι οι επενδυτές συμμερίζονται τον ενθουσιασμό των επιχειρήσεων για τις συμφωνίες. Σύμφωνα με έρευνα της JPMorgan, οι Ευρωπαίοι επενδυτές είναι πάντως πιο πεπεισμένοι για τα οφέλη των εξαγορών και συγχωνεύσεων από τους Αμερικανούς επενδυτές.

Δημοσιεύθηκε: 27 Οκτωβρίου 2006 - 12:27

Οι εξαγορές και συγχωνεύσεις μπορεί να τελούν υπό άνθιση αλλά δεν είναι σίγουρο ότι οι επενδυτές συμμερίζονται τον ενθουσιασμό των επιχειρήσεων για τις συμφωνίες.

Σύμφωνα με έρευνα της JPMorgan, οι Ευρωπαίοι επενδυτές είναι πάντως πιο πεπεισμένοι για τα οφέλη των εξαγορών και συγχωνεύσεων από τους Αμερικανούς επενδυτές.

Με βάση τα στοιχεία της έρευνας, η επίδραση των συμφωνιών ύψους 5 δισ. δολ. που έχουν υπογραφεί από τον Ιανουάριο 2005 στις τιμές των μετοχών ευρωπαϊκών εταιριών-αγοραστών είναι κατά βάση ουδέτερη βραχυπρόθεσμα, αλλά θετική μεσοπρόθεσμα.

Αντιθέτως, οι μετοχές αμερικανικών εταιριών-πλειοδοτών έχουν υποεμφάνιση βραχυπρόθεσμα και ουδέτερη εμφάνιση μεσοπρόθεσμα.

Μολονότι πάντως καμία από τις δύο επενδυτικές ομάδες δεν δίνει ξεκάθαρα ψήφο εμπιστοσύνης, η αντίδρασή τους είναι λιγότερο αρνητική σε σχέση με τον προηγούμενο κύκλο κινητικότητας εξαγορών και συγχωνεύσεων.

Και είναι λογικό. Αν μη τι άλλο, δεν υπάρχουν ενδείξεις πλέον για υπερβολικά τιμήματα. Στις ΗΠΑ, ο μέσος όρος των premiums προσφοράς έχει μειωθεί από το 40% και πλέον κατά την περίοδο 1999-2000 στο 22% το 2005. Αυτό υποδεικνύει ότι, παρά την έντονη κινητικότητα, οι αγοραστές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν κάποια στενότητα.

Γιατί όμως οι ευρωπαϊκές εταιρίες-πλειοδότες έχουν καλύτερη εμφάνιση στο χρηματιστήριο; Είναι άραγε πιο ανεκτικοί οι Ευρωπαίοι επενδυτές ή είναι καλύτερες οι συμφωνίες που υπογράφουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, με ανώτερη στρατηγική λογική και καλύτερες τιμές, με αποτέλεσμα να γίνονται αποδεκτές πιο ευνοϊκά; Μάλλον και τα δύο.

Στις ΗΠΑ, η εμμονή των επενδυτών με την τόνωση της τιμής της μετοχής και η μεγάλη εξάρτηση από ”συμφωνίες οράματα” που παρατηρήθηκε στον προηγούμενο κύκλο, έδωσαν τη θέση τους σε έντονο προβληματισμό. Επιπλέον, οι Ευρωπαίοι αγοραστές πετυχαίνουν καλύτερες τιμές- ο μέσος όρος των premiums προσφοράς κινείται στο 13% μόλις από το 2004.

Βεβαίως, υπάρχουν πολλές ακόμη άλλες διαφορές μεταξύ των δύο αγορών. Για παράδειγμα, οι επενδυτές έχουν αντιμετωπίσει στωικά τις ριψοκίνδυνες τραπεζικές συμφωνίες σε αναδυόμενες αγορές, μολονότι είναι ακριβές, επειδή έχουν πολύ καλές προοπτικές ανάπτυξης. Οι επενδυτές κρίνουν τις συμφωνίες με βάση έναν μεγάλο αριθμό παραγόντων, όπως ανάπτυξη, περικοπές δαπανών και τιμή.

Μπορεί να μην έχουν πάντα δίκιο, αλλά πάντως το άγρυπνο μάτι του επενδυτή κρατά αφυπνισμένες τις διοικήσεις των επιχειρήσεων και τις τιμές των premiums σε λογικά επίπεδα.

© The Financial Times Limited 2006. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation