Γιατί είναι τώρα «καυτά» τα εταιρικά ομόλογα

Σε όλους φαίνεται να αρέσουν τα εταιρικά ομόλογα αυτές τις μέρες. Ίσως υπερβολικά πολύ. Η ζήτηση για αυτή την κατηγορία περιουσιακών στοιχείων είναι εξαιρετικά ισχυρή. Εξαιρουμένης μιας παραφωνίας στις αρχές Ιουνίου, υπάρχουν καθαρές εισροές σε πιστωτικά funds για περισσότερες από 30 εβδομάδες σερί, καθώς επενδυτές όλων των ειδών σπεύδουν να πάρουν στα χέρια τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τις «ζουμερές» αποδόσεις που προσφέρονται στην εποχή των υψηλότερων επιτοκίων.

Ακόμα και ισχυρές εταιρείες εκδίδουν χρέος με υψηλές αποδόσεις –κάτι που μπορεί να μην είναι καλό γι' αυτές, αλλά συνιστά «καλό νέο» για τους επενδυτές. Και στο σύνολό τους δεν φαίνεται πως οι εταιρείες δυσκολεύονται με το βάρος του χρέους τους.

Ο δείκτης της Fed Νέας Υόρκης που μετρά την απειλή μη εξυπηρέτησης χρέους εταιρικών ομολόγων (Distress Index), έχει καταρρεύσει. Κάποιες μεμονωμένες ιστορίες τρόμου εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά αυτό είναι σύνηθες στο εταιρικό χρέος, ευρύτερα δεν υπάρχει κάποια αξιοσημείωτη δυσπραγία. Ευτυχισμένες εποχές.

Αλλά οι επενδυτές εταιρικών ομολόγων είναι γενικά σκυθρωποί, έχοντας εκπαιδευτεί να σκέφτονται τι μπορεί να πάει λάθος. Έτσι υπάρχει αρκετή γκρίνια σε αυτούς τους κύκλους πως λόγω όλης αυτής της ζήτησης, τα spreads των αποδόσεων –το επιπλέον που προσφέρουν στους επενδυτές όταν οι τελευταίοι διακινδυνεύουν το χρήμα τους τοποθετώντας το σε εταιρικούς δανειολήπτες παρά σε κυβερνήσεις- έχουν γίνει ασυνήθιστα μικρά.

Το αμερικανικό εταιρικό χρέος με ωρίμανση γύρω στα 10 χρόνια προσφέρει τώρα περίπου 1,5 ποσοστιαία μονάδα παραπάνω σε απόδοση απ’ ό,τι το κρατικό ομόλογο αναφοράς. Συνήθως είναι γύρω στις 2 μονάδες –μια τεράστια διαφορά σ’ αυτή την αγορά. Το αντιφατικό είναι πως τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ, όσο περισσότερο κοιτάς σε όρους λήξης, τόσο μικρότερη είναι σχετική η ανταμοιβή.

Ορισμένοι επενδυτές δεν νοιώθουν πως αποζημιώνονται κατάλληλα για το ρίσκο. «Η αγορά είναι σε γενικές γραμμές ακριβή», δήλωσε ο David Knee, συν-αναπληρωτής επικεφαλής επενδύσεων για το σταθερό εισόδημα της M&G Investments στο Λονδίνο σε πρόσφατη εκδήλωση. «Είναι δύσκολο να βρει κανείς κάτι που να μοιάζει πραγματικά συναρπαστική αξία». Γιατί να μπείτε στον κόπο να μελετήσετε μια εταιρεία και το πόσο πιθανό είναι να σας απογοητεύσει, όταν μπορείτε να δώσετε τα χρήματά σας στον Θείο Σαμ για 10 χρόνια με (ετήσια) απόδοση 4,2%;

Αυτή η άποψη πως η αγορά πίστωσης είναι «πειραγμένη», θύμα της ίδιας της επιτυχίας της, είναι αρκετά διαδεδομένη. Και όμως, είναι δύσκολο να δούμε μια πειστική υπόθεση ότι αυτό θα έχει άσχημη κατάληξη.

«Σίγουρα βλέπουμε αυτή τη διελκυστίνδα», δήλωσε ο Sri Reddy, επικεφαλής διαχείρισης χαρτοφυλακίου πελατών της Man Group. Οι αποδόσεις είναι από τις πιο γενναιόδωρες εδώ και μια δεκαετία, σημείωσε, καθιστώντας  αυτήν την κατηγορία περιουσιακών στοιχείων ιδιαίτερα ανταγωνιστική απέναντι στις μετοχές,  παρά τη μεγαλύτερη ασφάλεια που απολαμβάνουν οι κάτοχοι ομολόγων έναντι των μετόχων σε περίπτωση κατάρρευσης μιας εταιρείας. Κατά τη γνώμη του, η εστίαση στα spreads και όχι στις αποδόσεις μπορεί να χάνει το νόημα. «Τα θεμελιώδη μεγέθη των εταιρειών είναι σε αξιοπρεπή κατάσταση», είπε. «Ίσως τα spreads δεν χρειάζεται να διευρυνθούν».

Αυτό το είδος νοοτροπίας αποτελεί μέρος μιας ανεπαίσθητης αλλαγής στον τρόπο με τον οποίο οι διαχειριστές κεφαλαίων μιλούν για τον δανεισμό μέσω ομολόγων. Είναι πολύ πιο πιθανό τώρα να μιλούν για αποδόσεις παρά για spreads. Οι κυνικοί, όπως εγώ, αναρωτιούνται αν πρόκειται για μια ασυνείδητη ομαδική προσπάθεια μετακίνησης των στόχων.

«Κανονικά αυτό το συναίσθημα με ανησυχεί και εμένα», δήλωσε ο Joe Davis, παγκόσμιος επικεφαλής του ομίλου επενδυτικής στρατηγικής της Vanguard. Αλλά βλέπουμε μεγαλύτερες συμμετοχή στην αγορά από επενδυτές που κανονικά δεν θα συμμετείχαν. «Στο τέλος της ημέρας, για τους επενδυτές που έχουν στόχο μια συνολική απόδοση, γιατί να αναλάβουν μεγαλύτερη έκθεση σε μετοχές; Γιατί να αναλάβουν μεγαλύτερο ρίσκο;» δήλωσε ο Davis. Τα ομόλογα από εταιρείες υψηλής αξιολόγησης μπορούν να κάνουν τη δουλειά γι' αυτούς.

Η συνεχής άνοδος των επενδυτών που δεν ενδιαφέρονται για τα spreads, παρά μόνο για ευμεγέθεις αποδόσεις, είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο τα spreads έχουν καταρρεύσει, λένε οι ειδικοί, ειδικά για το μακροπρόθεσμο χρέος που αναζητούν οι γίγαντες της αγοράς όπως τα συνταξιοδοτικά ταμεία και οι ασφαλιστικές εταιρείες, που βάζουν «βαριά» στοιχήματα αλλά είναι αργοκίνητοι, και είναι συλλογικά γνωστοί ως «πραγματικό χρήμα».

Στο πιο ριψοκίνδυνο άκρο της αγοράς στο χρέος υψηλής απόδοσης, παίζουν ρόλο και άλλοι τεχνικοί παράγοντες. Οι οίκοι αξιολόγησης αναβαθμίζουν περισσότερες εταιρείες σε επενδυτική βαθμίδα - ένα σήμα ποιότητας - από ό,τι υποβαθμίζουν στην ζώνη που συχνά αναφέρεται με άσχημο τρόπο ως «σκουπίδια». Αν η ζήτηση παραμείνει σταθερή ή αυξηθεί και η αγορά συρρικνωθεί, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιδιοφυΐα για να καταλάβει τι θα συμβεί στη συνέχεια.

Είναι κάποια κομμάτια της αγοράς υπερτιμημένα; Σίγουρα. Θα μπορούσαν τα πράγματα να πάνε στραβά; Φυσικά. Οι επενδυτές περιμένουν με νευρικότητα να δουν αν το πλήγμα που δέχθηκε η ευρωπαϊκή πίστη από το τελευταίο πολιτικό τζογάρισμα του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν θα αποδειχθεί η αρχή για κάτι ζοφερό ή μια σπάνια ευκαιρία να «αγοράσουν στην πτώση», για παράδειγμα. Και μια κανονική ύφεση σε οποιαδήποτε πλευρά του Ατλαντικού φυσικά θα «δάγκωνε» αν συνέβαινε.

Αλλά οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί των ομολόγων θέλουν να ξεπεράσουν  τη μακροχρόνια εμμονή με τα spreads, που σε κάθε περίπτωση ποικίλει ανάλογα με τα χρονικά πλαίσια και την ποιότητα. Τα spreads στις πιστώσεις με ωρίμανση που ξεπερνά τα 10 χρόνια, για παράδειγμα, είναι ασυνήθιστα συμπιεσμένα χάρη σε εκείνους τους αγοραστές από το «πραγματικό χρήμα» που διψούν για αποδόσεις, ενώ σε τίτλους μικρότερης διάρκειας τα spreads κινούνται γύρω στους μακροπρόθεσμους μέσους όρους, ή ακόμα περισσότερο στην Ευρώπη, όπως σημείωσε σε παρουσίασή της αυτήν την εβδομάδα η Muzinich.

«Πριν από ένα χρόνο, όταν τα spreads ήταν μεγάλα, ο κόσμος έλεγε  ‘είναι πολύ ριψοκίνδυνο’ και τώρα λέει ‘είναι πολύ σφιχτό’», είπε η Tatjana Greil-Castro του οικογενειακού επενδυτικού οίκου. «Ο κόσμος πείθει τον εαυτόν του να φύγει από τις επενδύσεις σε ομόλογα».

Αλλά ίσως όχι για πολύ ακόμα.

© The Financial Times Limited 2024. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation