Τα διδάγματα μιας επένδυσης… 26 ετών

Το «μακροπρόθεσμο» είναι φίλος σου. Αυτή είναι η βασική φιλοσοφία της στήλης Long View, και είναι καλή. Βάλε χρήματα στην άκρη, άσε τη συσσωρευμένη απόδοση να δουλέψει και πιθανότατα θα πας μια χαρά.

Καθώς αυτή είναι η τελευταία μου στήλη Long View, δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη, ήρθε η ώρα να αποκαλύψω τα αποτελέσματα ενός πειράματος που έκανα όταν ξεκίναγα την καριέρα μου ως δημοσιογράφου των Financial Times.

Το 1992, αυτή που τότε ήταν γνωστή ως Unit Trust Association με εξέλεξε δημοσιογράφο της χρονιάς. Ηταν το τρίτο έτος στους Financial Times, και το αποδέχτηκα με περηφάνια. Το τρόπαιο ήταν 500 λίρες σε οποιοδήποτε unit trust (αμοιβαίο κεφάλαιο) της επιλογής μου. Καθώς ήδη έλεγα στους αναγνώστες να είναι μακροπρόθεσμοι, αποφάσισα να μην αγγίξω τα χρήματα από τη στιγμή που τα επένδυσα. Δεν προσέθεσα ποτέ επιπλέον. Όλα τα έσοδα επανεπενδύθηκαν. Ηθελα να δω πώς θα πάει μια επένδυση μακροπρόθεσμης διακράτησης. Η τύχη της καταδεικνύει πολλά επενδυτικά μαθήματα που πήρα τα χρόνια που γράφω αυτή τη στήλη.

Η επιλογή μου μεταξύ πολλών υποψηφίων ήταν το Capability UK Growth Fund, που διαχειρίζονταν ο Capel-Cure Myers, ένα μεγάλο όνομα τότε στο City. Ηταν αυτό με την καλύτερη απόδοση από κάθε άλλο την περασμένη δεκαετία. Είχα πάρει συνέντευξη από τον διαχειριστή, που ήταν πολύ εντυπωσιακός.

Η επένδυση έγινε στις 12 Νοεμβρίου του 1992 με μια αρχική παρακράτηση 5%. Αυτή την Τετάρτη, σχεδόν 26 χρόνια αργότερα, η αξία της ήταν 3.160,15 λίρες. Το μακροπρόθεσμο ήταν όντως φίλος μου.

Από το 1992 αποδέχομαι το επιχείρημα για την παθητική επένδυση σε ένα δείκτη ως βασικό σε ένα χαρτοφυλάκιο. Ετσι, ας συγκρίνουμε αυτή την επένδυση με τον δείκτη. Το fund έχει ως σημείο αναφοράς (benchmark) τον FTSE All-Share, έναν ευρύτερο δείκτη των μετοχών της Μεγάλης Βρετανίας. Αν οι 500 λίρες απέδιδαν με βάση τον δείκτη, με το κέρδος να επανεπενδύεται, το κέρδος σήμερα θα ήταν λίγο μεγαλύτερο: 3,296,60 λίρες. Αυτό, όμως, χωρίς να αφαιρείται τίποτα για χρεώσεις. Δεν υπήρχε τότε fund που να παρακολουθεί τον FTSE All-Share, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να υποθέσουμε ότι η χρέωση που θα επέβαλε, αν και μικρή, θα οδηγούσε την απόδοση λίγο χαμηλότερα από τη δική μου.

Καθώς τα κόστη είναι πιο προβλέψιμα από την απόδοση, συμβουλεύω ακόμα ότι είναι καλύτερα να χρησιμοποιείτε ένα χαμηλού κόστους παθητικό fund. Αλλά η διαφορά με ένα υπό καλή διαχείριση ενεργητικό fund αποδεικνύεται ότι δεν είναι σπουδαία. Το «κλειδί» ήταν να αγοραστεί μακροπρόθεσμη έκθεση σε μετοχές σε εύλογο κόστος και απέδωσε.

Ωστόσο οι λόγοι που το επέλεξα δεν είχαν πολύ νόημα. Ο μάνατζερ, του οποίου το όνομα ξεχνώ αυτή τη στιγμή, έχει φύγει προ πολλού. Οπως και ο Capel-Cure Myers. Για χρόνια το fund ήταν γνωστό ως Old Mutual UK Equity και λειτουργούσε υπό τον South African Insurance Group. Την επόμενη εβδομάδα οι διαχειριστές του fund θα ιδρύσουν μια νέα εταιρεία και θα μετατραπεί σε Merian UK Equity fund. Η επιλογή ενός fund με βάση ποιος το διαχειρίζεται, πρόσωπο ή εταιρεία, δεν έχει πολύ νόημα.

Σε ό,τι αφορά την επιλογή ενός λογικά διαφοροποιημένου ενεργητικού fund που είναι απίθανο να αποκλίνει τόσο πολύ από ένα δείκτη, σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, όπως αυτό, λίγοι θα την έκαναν σήμερα. Ο Richard Buxton, που ηγείται της ομάδας που θα είναι σύντομα γνωστή ως Merian, μου λέει ότι το χρήμα κινείται καθημερινά, κυρίως προς παθητικά funds και «δεν θα ξεκινούσαμε ένα τέτοιο fund σήμερα». Αντίθετα, κινείται προς πραγματικά ενεργητικά funds που παίρνουν συμπυκνωμένες θέσεις μακριά από τον δείκτη. Τέτοια funds, δεδομένου ότι η παρακολούθηση δεικτών εμφανίζεται τώρα να είναι τόσο μεγάλη που στρεβλώνει τις αγορές, μπορούν να είναι υγιή.

Το μεγάλο μου λάθος δεν είχε να κάνει με τη συζήτηση για παθητικά και ενεργητικά funds ή την επιλογή μετοχών. Εκανα λάθος στην κατανομή του ενεργητικού μου. Ακαδημαϊκές έρευνες έδειξαν ότι κατανομή ενεργητικού (επιλογή μετοχών ή ομολόγων ή κρατών κ.τ.λ.) έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από την επιλογή μετοχών. Η βιομηχανία των Exchange-Traded Fund έχει μεγαλώσει μετά το 1992 για όσους θέλουν να κάνουν τη δική τους κατανομή ενεργητικού.

Το πιο συνηθισμένο λάθος στην κατανομή είναι η επιλογή της «χώρας καταγωγής», η επικέντρωση στη χώρα σου. Το έκανα. Αν είχα βάλει τις 500 λίρες στον αμερικανικό S&P 500 θα είχαν γίνει 6.660 λίρες, προ χρεώσεων. Η βρετανική αγορά μετοχών δεν ήταν η καλύτερη τα τελευταία 26 χρόνια. Η λίρα υποτιμήθηκε. Η επένδυση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού θα ήταν καλύτερη.

Οι Βρετανοί έχασαν τη μεγάλη ανάπτυξη της αμερικανικής τεχνολογικής βιομηχανίας τα τελευταία 25 χρόνια και τώρα που η αμερικανική αγορά δείχνει υπερτιμημένη, επενδύουν τα χρήματά τους εκεί. Το κυνήγι της απόδοσης είναι κακή ιδέα και πιθανότατα θα σημαίνει αγορές στα υψηλά και πωλήσεις στα χαμηλά.

Ετσι, το fund που σύντομα θα είναι γνωστό ως Merian UK Equity διδάσκει πολλά από τα μαθήματα της περιόδου που έγραφα τη στήλη Long View. Διαφοροποίηση, ελαχιστοποίηση χρεώσεων, σκέψη για την κατανομή του ενεργητικού, όχι πολύ trading ή κυνήγι απόδοσης και θυμηθείτε ότι αν είστε υπομονετικοί, το μακροπρόθεσμο είναι ο φίλος σας. Αυτά είναι.

Ηταν προνόμιο να γράφω αυτή τη στήλη τα τελευταία 12 χρόνια και για τους FT τα τελευταία 29. Αφήνω τη στήλη στα ικανά χέρια του Michael Mackenzie. Ευχαριστώ όλους τους αναγνώστες, ιδιαίτερα τους πολλούς από εσάς με τους οποίους ήρθα σε επαφή και γνώρισα. Μακάρι τα χαρτοφυλάκιά σας να ευημερήσουν.

© The Financial Times Limited 2018. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation