Η κυβέρνηση διακηρύσσει πως έχει θέσει κορωνίδα του προγράμματός της γρήγορες και σημαντικές αποκρατικοποιήσεις ώστε να πείσει τους δανειστές της πως ΚΑΙ θέλει ΚΑΙ μπορεί.

Εύλογα θα περίμενε κάποιος με ακόμη ταχύτερες διεργασίες να είχε ολοκληρωθεί... χθες η αλλαγή διοίκησης στο περίφημο ΤΑΙΠΕΔ, όπου μετά και την... παραίτηση του Κων. Μητρόπουλου είναι επί της ουσίας ακέφαλο. Ποιο, το ΤΑΙΠΕΔ.

Ωστόσο, η κυβέρνηση, καλυπτόμενη από μία ενεργή κοινοβουλευτική διαδικασία (θα πρέπει να εγκριθεί από την αρμόδια ομάδα ο διορισμός του Τάκη Αθανασόπουλου και του Γιάννη Εμίρη), παραδέχεται πως σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία, όπου προσπαθεί να αναστρέψει το κλίμα, να..., να..., οι αποκρατικοποιήσεις ΔΕΝ μπορούν να προχωρήσουν (και) για έναν επιπλέον τεχνικό λόγο (πώς αλλιώς να τον χαρακτηρίσει κάποιος;).

Το ότι για περίπου 15 ημέρες έμεινε ακέφαλο και το ΣΔΟΕ (μετά την... παραίτηση του Γιάννη Διώτη, ο οποίος μάλιστα προχώρησε σε σοβαρότατες καταγγελίες) είναι άλλο θέμα, καθώς φαίνεται πως άπτεται της γενικότερης πολιτικής της μη ουσιαστικής περιστολής της φοροδιαφυγής.

Όπως συνέβη λίγους μήνες νωρίτερα στο ΣΔΟΕ Κρήτης (με την εργασιακή εφεδρεία του Στέλιου Λατζουράκη και του Στάθη Παπαμήτσου).

Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε, που θα έλεγε θυμόσοφα ο λαός.

σ.σ.: οι καταγγελίες του Γ. Διώτη είναι σοβαρές, πολύ σοβαρές, και είτε είναι βάσιμες είτε όχι. Ας διερευνηθεί και ας λυθεί αυτό.

Γιατί την ώρα, που η κοινή γνώμη δεν πείθεται για τη μεθόδευση κλεισίματος του σκανδάλου Siemens (με τη σχετική συμφωνία να διασφαλίζει και ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ασυλία στα πολιτικά και σε λοιπά πρόσωπα) το τελευταίο που χρειάζεται είναι η μεγαλύτερη αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.