Η δήλωση του προέδρου του ομίλου Blackstone πως "η ευρωζώνη θα πρέπει να αποβάλει από τους κόλπους της την Ελλάδα και την Πορτογαλία αν θέλει να επιβιώσει" μπορεί να έκανε αίσθηση στα ξένα ΜΜΕ, στη χώρα μας όμως πέρασε μάλλον απαρατήρητη κι ασχολίαστη.

Και όμως, η eZMarket θυμίζει πως η θυγατρική του ομίλου ανέλαβε χρέη συμβούλου για την αποτίμηση της κατάστασης του χαρτοφυλακίου δανείων των ελληνικών τραπεζών και την αναδιάρθρωση του εγχώριου ιδιωτικού χρέους (των 205 δισ. ευρώ).

Λογικά κάποιος θα περίμενε πως ο εν λόγω συμβουλευτικός οίκος θα δεσμεύεται με ισχυρές συμφωνίες εμπιστευτικότητας και να μην μπορεί να δημοσιοποιεί τις θέσεις του ως προς την κατάσταση των πελατών του. ΚΙ ΟΜΩΣ...

Μία εταιρεία αψηφά κάθε έννοια δεοντολογίας, κάθε έννοια σεβασμού προς την υπόσταση και την κυριαρχία των κρατών και κάνει δημόσιες συστάσεις και νουθεσίες, που θα επηρεάσουν το μέλλον των λαών τους.

Εάν ληφθεί υπόψη το... μέγεθος των δύο χωρών (το ΑΕΠ τους συνολικά μόλις ξεπερνά το 4% της ευρωζώνης) και πως η συμβουλή της είναι αναποτελεσματική (αφού το πρόβλημα της ευρωζώνης ΔΕΝ είναι τόσο το χρέος των μικρών χωρών), τότε αλλού θα πρέπει να αναζητηθεί ο λόγος της στοχοθέτησης.

Στη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος για μία... ιδαίτερη μεταχείριση της Ελλάδας (γνωστός πλέον ο ρόλος της χώρας ως failed state - στιγματισμένος παρίας) ή και της Πορτογαλίας εάν χρειαστεί. Δεν είναι τυχαίο πως αρκετοί στο Βερολίνο μιλούν ανοιχτά για παραδειγματική τιμωρία και σωφρονισμό των άλλων (κυρίως των ισχυρότερων).

Όμως, ο ίδιος οίκος τον Νοέμβριο του 2011 υποστήριζε με περισσή ευκολία πως η καλύτερη λύση για τη διαχείριση του χρέους της ευρωζώνης είναι το «κούρεμα» κατά 70-80% του χρέους που κατέχουν οι ιδιώτες στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία.

«Κούρεμα» που εφαρμόστηκε ΜΟΝΟ στην Ελλάδα με ιδιαίτερη σκληρότητα και πρόδηλες τις δραματικές συνέπειες.

Αδιάσειστη απόδειξη πως πλέον οι υπερεθνικοί μηχανισμοί, οι συμβουλευτικοί οίκοι και το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο είναι πολύ πάνω και πολύ ισχυρότεροι από τα κράτη και τις κοινωνίες. Και όπου κι όποτε κρίνουν παρεμβαίνουν τιμωρητικά.