Ανησυχητικά, πλην όμως αναμενόμενα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες εβδομάδες στην Ισπανία. Σε δραματικό τόνο και η έκκληση του πρωθυπουργού Mariano Rajoy, ο οποίος προειδοποίησε πως διακυβεύεται το μέλλον της Ισπανίας. Μια πρόχειρη και μόνο ματιά στην πορεία των ισπανικών ομολόγων δεν αφήνει και πολλά περιθώρια παρερμηνείας για όσα αναμένονται.

Όσοι γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες της χώρας (κυρίως εθνοτικές) πιθανότατα θα διακρίνουν στις δηλώσεις της Εperanza Aguirre (πρόεδρος της περιφέρειας της Μαδρίτης) έναν ουσιαστικό κίνδυνο που ελλοχεύει πλέον για την κεντρική κυβέρνηση. Η πρόεδρος της Μαδρίτης θεωρεί υπερβολικές τις δαπάνες των περιφερειών, εκτιμά δε πως είναι ίσως η βασικότερη αιτία για τον εκτροχιασμό του ελλείμματος. Το 2011 αναρριχήθηκε στο 8,5% του ΑΕΠ έναντι στόχου για 6%.

Ενθυμούμενοι τον καταλυτικό ρόλο του Βερολίνου στα δραματικά γεγονότα της (ενιαίας τότε) Γιουγκοσλαβίας και συνειδητοποιώντας τον μεθοδικό σχεδιασμό που εφάρμοσαν στην Ελλάδα αλλά και τη μορφή που θέλουν να δώσουν στη Νέα Ευρώπη τους, ελάχιστα μας εκπλήσσει η στοχοθέτηση της Ισπανίας. Της τέταρτης ισχυρότερης οικονομίας (σε όρους ΑΕΠ) της ευρωζώνης.

Οι πραγματικές διαθέσεις των Γερμανών θα φανούν -κατά την εκτίμησή μας- σύντομα, με τον Rajoy να παραδέχεται πως οι αγορές έχουν την ευχέρεια να δανείσουν ή να αποφασίσουν να μη δανείσουν την ισπανική οικονομία.

Ποια είναι τα ανταλλάγματα που επιδιώκουν να εξασφαλίσουν οι δανειστές (κυρίως οι Γερμανοί) από τους Ίβηρες θα το μάθουμε μάλλον σύντομα.

σ.σ.: στη διεύθυνση του Wikipedia.org γίνεται εκτενής αναφορά στις Αυτόνομες Κοινότητες της Ισπανίας, και ειδικότερα στις τρεις πιο διαφοροποιημένες (Καταλονία, Χώρα των Βάσκων, Γαλικία), ενώ για τη γενικότερη κατάσταση της Ισπανίας (οικονομική, πολιτική και κοινωνική) πρόσφατα δημοσιεύτηκε ανάλυση από το Stratfor.