Ισχυρές πιέσεις στις τράπεζες προκειμένου να διοχετευτούν στην πραγματική οικονομία οι νέες εγγυήσεις των 30 δισ. ευρώ θα ασκήσει -λέει- το υπουργείο Οικονομικών.

Μετά τις εντονότατες επικρίσεις συναδέλφων του, και υπό την ασφυκτική πίεση κυβερνητικών στελεχών για αναποτελεσματικότητα των προηγούμενων πακέτων, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

Εμφανίστηκε σχετικά αισιόδοξος χθες λέγοντας πως "…πλέον έχουμε αφήσει τα χειρότερα πίσω" και εκτιμώντας ότι "…η ύφεση ρηχαίνει και πως έχει ήδη ξεκινήσει η ανάκαμψη".

Άλλωστε, δεν μπορεί να πει πολλά και διαφορετικά ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός τη στιγμή όπου ετοιμάζεται ακόμη ένα πακέτο μέτρων (λένε για 22 δισ. ευρώ στην τριετία 2012-14), τη στιγμή όπου το έλλειμμα ακολουθεί τη διαδρομή του γραφικού… τρένου των Καλαβρύτων (αλλά χωρίς την… οδόντωση).

Τη στιγμή όπου οι ίδιοι στην κυβέρνηση δεν μπορούν να αποφασίσουν τι θα κάνουν λ.χ. με τη ΔΕΗ, ή με τα "νερά", ή με τα αιτήματα της Cosco (που ξανασυζητάει για το Θριάσιο).

Από τα λίγα που φαίνεται να λειτουργούν στο εγχώριο στενό σύστημα διακυβέρνησης είναι οι fast track αναθέσεις σε ημέτερους συμβούλους, σε αρχιτέκτονες προσωπικούς φίλους του πρωθυπουργού (Barcelona Strategic Urban Systems…), σε κατ' αποκοπή εφαρμογή της νομοθεσίας σε βαθμό ώστε να βοά πλέον όχι μόνον η αγορά.

Σε ένα τέτοιο νοσηρό περιβάλλον πολύ αμφιβάλλουμε κατά πόσον μπορεί να είναι αποτελεσματικός (έστω αυτήν τη φορά) ο Γ. Παπακωνσταντίνου με τους τραπεζίτες. Και να κινηθεί πράγματι κάτι στην εγχώρια αγορά.