Από κάθε άποψη χρήσιμος και γόνιμος ο… διάλογος και η αντιπαράθεση ένθεν κακείθεν που έγινε με αφορμή το σχόλιο της στήλης για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Και ευχαριστώ όλους όσοι μπήκαν στον κόπο να μας αφιερώσουν λίγο από τον χρόνο τους. Και το εννοώ.

Θα επανέλθουμε, καθότι πρωτομηνιά, στο θέμα των κεφαλαίων, που κατά γενική εκτίμηση υπάρχουν εκτός ελληνικής αγοράς ή έχουν "βγει" από τη χώρα τους τελευταίους 12 - 14 μήνες.

Κυρίως ως προς τη δυνατότητα άσκησης πιο ουσιαστικής πολιτικής ενίσχυσης των δημοσίων εσόδων. Το ότι το υπουργείο Οικονομικών έσπευσε με τροπολογία να παρατείνει την ισχύ για "την ευνοϊκή ρύθμιση περί επαναπατρισμού κεφαλαίων" επιβεβαιώνει το ισχνό αποτέλεσμα που είχε η αρχική προσπάθεια.

Προφανώς το οικονομικό επιτελείο γνωρίζει πως το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων που μεταφέρθηκε εκτός συνόρων ΔΕΝ τοποθετήθηκε σε καταθέσεις αλλά σε επενδυτικά προϊόντα και, όπως ευρέως λέγεται, σε Αμοιβαία του Λουξεμβούργου.

Προφανώς οι ειδήμονες γνωρίζουν πως με αυτόν τον τρόπο ΔΕΝ λογίζονται καταθέτες αλλά επενδυτές του εξωτερικού και έχουν την ευχέρεια με φορολογική ασφάλεια να τα "επαναπατρίσουν" χωρίς να έχουν τον κίνδυνο του "πόθεν έσχες".

Ο Γ. Παπακωνσταντίνου και η ομάδα του προφανώς είναι ενήμεροι για τη συμφωνία που υπέγραψαν η Ελβετία και η Αγγλία και που σε αρκετές χώρες της Ε.Ε. τείνει να θεωρηθεί "οδηγός" για ανάλογες περιπτώσεις.

Σύμφωνα με αυτήν, οι Ελβετοί διατηρούν το "ιερό διακίωμα" του τραπεζικού απορρήτου έναντι των φορολογικών αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου, ΑΛΛΑ θα παρακρατούν κάθε χρόνο φόρο στις καταθέσεις των Άγγλων υπηκόων, τον οποίο θα αποδίδουν στο Λονδίνο.

Ανάλογες διμερείς συμφωνίες έχουν υπογραφεί (ή υπογράφονται) και για επενδύσεις σε Αμοιβαία, σε σύνθετα προϊόντα, ούτως ώστε και το "απόρρητο" να ισχύει και το κράτος-μέλος να έχει λαμβάνειν -διά της… πλαγίας- έσοδα.

Έχουμε την αίσθηση πως και λεφτά υπάρχουν και τρόποι να υπολογιστεί ένα ικανό μέρος τους επίσης. Προς τούτο, όμως, χρειάζεται γνώση των αγορών, γνώση του ευρύτερου παιχνιδιού και κυρίως βούληση. Για να μπουν -επιτέλους- στο φορολογικό παιχνίδι και άλλοι, πλην των συνήθων υπόπτων και των υγιών επιχειρήσεων, που "τρέμουν" στο ενδεχόμενο επιβολής ακόμα μιας… έκτακτης εισφοράς.