Το χρήμα τελικά λείπει, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες του νυν πρωθυπουργού.

Αλλά λύσεις υπάρχουν, εάν υπήρχε βέβαια διάθεση και πολιτική ισχύς. Μία από αυτές θα ήταν οι εθνικοποιήσεις τραπεζών, υποστηρίζει ο καθηγητής Ράντολ Ρέι, σαν και αυτές που έκαναν οι Άγγλοι Εργατικοί το 1946. Μέσω αυτών χρηματοδότησαν το εθνικό σύστημα υγείας και τους σιδηροδρόμους. Η ίδρυση κρατικών αναπτυξιακών τραπεζών κατά το κινεζικό πρότυπο.

Θα πείτε, άλλες εποχές και άλλες χώρες, διαφορετικά κεντρικά συστήματα.

Όμως, να δούμε και το υπάρχον μοντέλο αυτό, που πλέον αδυνατεί να χρηματοδοτήσει ουσιαστικά την κοινωνία, την πραγματική οικονομία, ακόμη και τις υγιείς επιχειρήσεις.

Βέβαια, το θέμα είναι ευρύτερο, και προφανώς όχι μόνο ελληνικό. Είναι λύσεις που θα μπορούσαν να δοκιμαστούν εάν οι κυβερνήσεις δεν είχαν εκχωρήσει την κυριαρχία των χωρών τους στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα.

Και για του λόγου το αληθές, από το 1966(!) ο καθηγητής Κάρολ Κουίγκλι αποκάλυπτε τα σχέδια αυτού του συστήματος στο έργο του "Τραγωδία και Ελπίδα".

Στόχος του η "δημιουργία" ενός παγκόσμιου συστήματος χρηματοπιστωτικού ελέγχου που θα βρίσκεται σε λίγα πανίσχυρα ιδιωτικά χέρια, προκειμένου σταδιακά να κυριαρχήσει στα πολιτικά συστήματα των χωρών. Εν γένει, στην παγκόσμια οικονομία.

Η τραγωδία συντελείται στις μέρες μας. Και την ελπίδα, δυστυχώς, δεν μπορούμε να την περιμένουμε από μπακαλόγατους της καρπαζιάς, όπως ο κινηματογραφικός.

ΣΗΜ.: Άξιος ο μισθός και η υπεύθυνη θέση όσων προώθησαν στην προεδρία της ΔΕΘ έναν που αυτοαποκαλείται "ελληνόφωνος Ευρωπαίος" (sic!).

Έναν που πρόσφατα είχε συμπαρουσιάσει το ΑΜπεΣεΝταρ, το αποκαλούμενο και… μακεδονικό λεξικό (με γνωστούς, εκλεκτούς κυρίους, ευαίσθητους σε θέματα ανθρώπινων δικαιωμάτων…, πλην των ημεδαπών ιθαγενών, συνήθως).

Συγχαρητήρια στις εφημερίδες "Πρώτο Θέμα", "Veto" και σε όποιον άλλο ανέδειξε το θέμα, γιατί φοβούμεθα πως η προειδοποίηση του πρωθυπουργού περί… απώλειας εθνικής κυριαρχίας φαίνεται να συντελείται μεθοδικά και εκ των έσω. Από κάποιους υπερευαίσθητους διαύλους.