Έναντι… πινακίου φακής και με όρους αποικιοκρατικούς θα ξεπουληθεί ό,τι αξίζει σε αυτήν τη χώρα, όταν θα έχει συντελεστεί το «έγκλημα».

Αυτό διαφαίνεται, μας έλεγε παραδοσιακός επιχειρηματίας (από τους ελάχιστους νουνεχείς που δεν απασχόλησαν το δημόσιο αίσθημα τη διετία 1999 - 2000), καθώς οι όροι που προβλέπονται από τη σύμβαση δανειοδότησης της χώρας αγγίζουν το όριο της… τοκογλυφίας.

Η περιβόητη πλέον «σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης» περιλαμβάνει επαχθέστατους όρους που φτάνουν μέχρι την υποθήκευση των ίδιων των περιουσιακών στοιχείων της χώρας.

Αυτά μας είχε αναφέρει νουνεχής επιχειρηματίας και αυτά μεταφέραμε από τούτη εδώ τη στήλη στις 7/6 με τον τίτλο… Τα «ψιλά γράμματα» του μνημονίου.

Γιατί πολλά από αυτά που βρίσκουμε τις τελευταίες ημέρες μπροστά μας για το εργασιακό, το ασφαλιστικό, αναφέρονταν ρητώς και είχαν υπογραφεί από την ελληνική πλευρά στο περιβόητο πλέον μνημόνιο.

Στα ίδια κείμενα, όμως, αναφέρονταν και οι επαχθέστατοι-τοκογλυφικοί όροι - ρήτρες με τους οποίους υπό τη μορφή εγγυήσεων θα καλύπτονταν οι δανειστές. Τότε είχαμε λοιδορηθεί, καθώς είχε φανεί αδιανόητο για Έλληνα κυβερνήτη, πολιτικό να υπογράψει τέτοιες δεσμεύσεις, που ενδέχεται να υποθηκεύσουν το μέλλον των επόμενων γενεών.

Δώσαμε τόπο στην… οργή, γιατί θεωρήσαμε πως είχαμε υπερβάλει, πως λαθεμένα μας είχε πληροφορήσει η πηγή μας.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, τα χειρότερα επαληθεύονται. Και ως εκ τούτου εγείρονται πλέον εύλογα ερωτήματα προς κάθε κατεύθυνση.

Ένα από αυτά σχετίζεται με τις… όχι και τόσο δημόσιες, γνωστές κινήσεις του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου.

Σύμφωνα με το τελευταίο φύλλο των «Αποκαλύψεων», συνωμοσίες τύπου Μπίλντερμπεργκ στην Ισπανία… εξυφαίνονται τη στιγμή της σκληρότερης ασφαλιστικής - εργασιακής επίθεσης που δέχεται ο πολίτης αυτής της χώρας.

Σύμφωνα με τον Γιώργο Τζογόπουλο, στη φετινή συνεδρίαση της Λέσχης, που πραγματοποιήθηκε στη Σίγκες της Ισπανίας (μικρή πόλη 35 χλμ. μακριά από τη Βαρκελώνη), βρέθηκε από ελληνικής (κυβερνητικής) πλευράς ο Γ. Παπακωνσταντίνου.

Στην ίδια συνεδρίαση και ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας (Ρόμπερτ Ζέλικ), ο πρόεδρος της Deutsche Bank (Γιόζεφ Άκερμαν) αλλά και ο διευθυντής της Goldman Sachs (Πίτερ Σάθερνλαντ), όπως και ο πρόεδρος της Siemens (Πίτερ Λέσερ).

Ίσως να έχει τη σημασία του το ότι η περυσινή συνεδρίαση είχε γίνει στην Αθήνα (στον Αστέρα της Βουλιαγμένης), ίσως όχι…, ούτε το ότι αυτήν τη φορά επιλέγεται ισπανικό έδαφος.

Έχει όμως τη σημασία του εάν πράγματι παρευρέθηκε ο υπουργός Οικονομικών. Εχει τη σημασία του γιατί ο συνήθως λαλίστατος Γ. Παπακωνσταντίνου (λ.χ. όταν πρόκειται να ρίξει τις βολές του κατά της… συντρόφου του Λ. Κατσέλη) δεν έπραξε καν τα χρειώδη.

Σε κάθε περίπτωση, εάν όντως παρευρέθηκε, θα πρέπει να υπάρξει μια κατ' αρχάς επιβεβαίωση της παρουσίας του, κυρίως όμως των θεμάτων που συζητήθηκαν. Κυρίως εκείνων που λογικά θα πρέπει να τέθηκαν από τους ξένους προς την ελληνική πλευρά.

Εάν όντως έτσι έχουν τα πράγματα, σε αυτήν την τόσο πονηρή περίοδο για τον κόσμο, τη χώρα, το μέλλον των παιδιών μας, τα εθνικά θέματα.