Ξεπέρασε χθες και τις 1.200 μονάδες ο S&P 500 σε μία μοναδική μεσοπρόθεσμη επίδειξη δύναμης των δυνατοτήτων του "αμερικανικού κεφαλαίου" έναντι του "ευρωπαϊκού".

Η FED και το σύστημα συνεχίζουν τις ενέσεις ρευστότητας (μέσω του γνωστού προγράμματος, που θα πρέπει να προσεχθεί όμως πως έχει ημερομηνία λήξης), με την αισιοδοξία των επενδυτών να αποτυπώνεται εύγλωττα στην πορεία του δείκτη VIX.

H διακύμανσή του, όλο και χαμηλότερα, παραπέμπει σε κίνηση δίχως φόβο καθώς προσεγγίζει τα χαμηλά του φθινοπώρου του 2007.

Ορισμένοι χαρακτηρίζουν την κατάσταση υπερβολική, ακραία και αφύσικη, παράταιρη με την πραγματική κατάσταση της οικονομίας των ΗΠΑ.

Άλλωστε, και τα τελευταία κέρδη της JP Morgan Chase εμφανίζονται αυξημένα (κατά 55%), με έσοδα-ρεκόρ από τις συναλλαγές ομολόγων, ενώ ζημίες κατέγραψαν οι μονάδες που διαχειρίζονται τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες.

Το πιθανότερο είναι πως στην προσπάθεια του VIX να πιάσει χαμηλότερες τιμές (από αυτές του φθινοπώρου του 2007) ενδέχεται να κρύβει το επόμενο γύρισμα της Wall.

Θα πρέπει επίσης να συνεκτιμηθεί πως η καταγραφή νέων υψηλών στη Wall επιτυγχάνεται με όλο και μικρότερο αριθμό μετοχών (σε απόλυτα κομμάτια), οφείλεται κυρίως στις τράπεζες, με οδηγό τη Wells Fargo (έλυσε πρώτη τον σχηματισμό αναστροφής), και ευνοεί κυρίως τις τράπεζες.

Μία πιο προσεκτική παρακολούθηση του VIX θα ήταν χρήσιμη, εάν υποθέσουμε πως ο εν εξελίξει ανοδικός κυματισμός του DJIA και του S&P 500 είναι ο τελευταίος ενός μακροχρόνιου σχηματισμού.

Στο Χ.Α. οι ανοδικές αφορμές που δίνονται από τα ξένα χρηματιστήρια καίγονται η μία μετά την άλλη. Από αυτήν την άποψη, ενδιαφέρον θεωρούμε το άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου, ο οποίος αναφέρεται στην "επιστροφή των υπερβολών στις αγορές, την αδυναμία απόσυρσης των μέτρων στήριξης, τη μάχη των νομισμάτων και τις ζώνες ελεύθερου εμπορίου…".

Στο Χ.Α., άλλωστε, συνεχίζεται απρόσκοπτα και απροσχημάτιστα η απαξίωση του ΟΤΕ (αποτίμηση 4,254 δισ. ευρώ), με γνωστούς αγνώστους κωδικούς να συγκεντρώνουν για λογαριασμό του μεγάλου μετόχου. Προς τιμήν πάντως του ΣΜΕΧΑ που επιμένει στην πάγια πρότασή του για δημόσια πρόταση στα 27 ευρώ. Τουλάχιστον να μην μας περνούν όλους για τόσο… ιθαγενείς.

Σημ.: Κατανοητή και απόλυτα δικαιολογημένη η… σιγή ασυρμάτου που επέβαλε ο Γ. Παπανδρέου στους ανθρώπους του. Το κακό είχε παραγίνει και φυσικά τις συνέπειες της πολυγλωσσίας τις πληρώναμε όλοι εμείς. Καλό θα ήταν ανάλογη τακτική να ακολουθούνταν στα ζητήματα που σχετίζονται με τις επόμενες παρουσιάσεις για την πώληση είτε ομολόγων είτε μετοχών, γιατί νομίζουμε πως τόσο το υπουργείο Οικονομικών όσο και ο ΟΔΔΗΧ έχουν ανεβάσει πολύ υψηλά τον πήχη των προσδοκιών.

Όπως εύστοχα σημειώνει σήμερα στη στήλη του ο Στρατηγικός Επενδυτής ("Οικονομική Ελευθεροτυπία"), "τρεις χώρες, η Ιταλία, το Βέλγιο και η Πορτογαλία, δανείστηκαν φέτος 3,5 δισ. δολ. και η ελληνική πλευρά θεώρησε τυπική διαδικασία την έκδοση" (της Τρίτης και 13). Από αυτήν την άποψη, μένει να δούμε πώς θα χειριστεί το αρμόδιο υπουργείο το μείζον θέμα του δανεισμού μέσω πώλησης ελληνικών ομολόγων σε Αμερικανούς επενδυτές, όταν η Pimco έχει στείλει ξεκάθαρο το δυσοίωνο μήνυμά της.