Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε θεατές μιας πραγματικής τραγωδίας -με την αριστοφανική του όρου έννοια- που αποτυπώνεται επώδυνα στη ζωή αυτού του τόπου, στην καθημερινότητα των περισσότερων από εμάς.

Είναι αυτή που παρουσιάστηκε στα λίγο ως πολύ γνωστά "μελανά μεγέθη" της εθνικής οικονομίας μας και των στοιχείων που έδωσε στους κοινοτικούς ο υπουργός Οικονομικών.

Τεράστια η απόκλιση μεταξύ "νεοδημοκρατικών" στοιχείων και σημερινών - πραγματικών (θέλουμε να πιστεύουμε) μεγεθών που προκάλεσαν την περίφημη (όπως θα μείνει για τα επόμενα χρόνια) έκφραση του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ "THE GAME IS OVER".

Σε αυτή τη μομφή-προειδοποίηση (ενός, κατά τ' άλλα, εμφορούμενου από φιλελληνικά αισθήματα νουνεχούς πολιτικού) εκτιμάται πως θα αποτυπώνεται όλο και συχνότερα η ζοφερή κατάσταση που δεν αφορά μόνο στη χώρα μας και στην εθνική οικονομία μας αλλά και σε περισσότερα μέλη, ο αριθμός των οποίων θα αυξάνεται όσο περνά ο χρόνος.

Σύμφωνοι, η κυβέρνηση, η χώρα, εμείς όλοι βρισκόμαστε στις συμπληγάδες του υψηλού δημοσιονομικού ελλείμματος και του επίσης υψηλότατου χρέους. Με τους ασφυκτικούς όρους του Συμφώνου Σταθερότητας για μείωση του ελλείμματος, με παράλληλη προσπάθεια χρηματοδότησης της όποιας ανάπτυξης, αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί εύκολα, αν δεν είναι αδύνατη.

Υπάρχει ωστόσο μία… έσχατη ελπίδα, που όμως απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση -σιδηρά πειθαρχία… χωρίς παρεξήγηση- και αποφασιστικότητα για να ελεγχθεί το ανεξέλεγκτο κράτος της ρεμούλας, ώστε να περιοριστούν οι σπατάλες και να αυξηθούν οι παραγωγικές δαπάνες.

Μόνο έτσι θα τελειώσουν τα ψέματα και θα είναι δυνατόν να μπει τάξη στο χάος, ώστε να πάψει να πληρώνει ο άμοιρος πολίτης τους χρυσοκάνθαρους και το κάθε "χρυσό αγόρι" που βρίσκει στοργική φροντίδα στο Δημόσιο.

Και προσώρας φαίνεται πως η χώρα δεν στήνεται στο… απόσπασμα (όπως εύγλωττα τιτλοφορούνταν η "Ελευθεροτυπία" της 21ης/10) όχι γιατί μας κάνει χάρη η Κοινότητα αλλά γιατί 13 από τις 16 χώρες της ευρωζώνης έχουν τεράστια ελλείμματα.

Και για την ώρα ακόμα και μεταξύ των πιεστικών Γερμανών, που ας μην ξεχνάμε έβαλαν πολύ βαθιά το χεράκι τους για να διαλύσουν τα Βαλκάνια και να επεκτείνουν τη ζώνη επιρροής τους, φαίνεται να πρυτανεύουν λογικότερες φωνές για ενέργειες κατά της χώρας μας.

Κι αυτό γιατί (όπως γράφεται κυρίως από τις σελίδες του "Der Spiegel") η ελληνική τραγωδία απειλεί να… μολύνει τον ευρωπαϊκό ιστό, έναν ιστό που τεχνητά συγκολλείται πλέον με το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Ένα Σύμφωνο που έτσι όπως πηγαίνει η κατάσταση θα οδηγήσει είτε στην Ε.Ε. των δύο και τριών ταχυτήτων (παλαιότερο σχέδιο των Γερμανών) είτε σε ουσιαστική διάλυση του συνονθυλεύματος που κάποιοι είχαν οραματιστεί ως ενιαίο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό χώρο.

Δυστυχώς ή… ατυχώς η Ελλάδα αναδεικνύεται Κασσάνδρα των επερχόμενων για το σύνολο των Ευρωπαίων και αυτό είναι που αναγνωρίζουν οι απόγονοι του Βίσμαρκ και φοβούνται οι επίγονοι της Βαϊμάρης.