Ένα καλάθι... με καυτές πατάτες παραλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ μετά την εκλογή του στη διακυβέρνηση της χώρας. Πέρα από το φλέγον πρόβλημα της άμεσης εύρεσης πόρων, η νέα κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί εκκρεμότητες και παραλείψεις της απερχομένης, σε πολλά μέτωπα.

Από τη διακηρυγμένη, προεκλογικά, πρόθεση να επαναδιαπραγματευτεί με την Deutsche Telekom τη συμμετοχή του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΤΕ, το ενδεχόμενο εισόδου στην Olympic Air, που από την Πέμπτη πετά με τα... φτερά της Marfin Investment Group, μέχρι τις νέες συμβάσεις για τα αυτοχρηματοδοτούμενα και την προκήρυξη του διαγωνισμού για τη χορήγηση δύο αδειών Ξυστό, πολλά ακόμη μέτωπα παραμένουν ανοιχτά.

Κι όλα αυτά υπό την πίεση του χρόνου, του βάρους των δημοσιονομικών και των αιτημάτων που άμεσα θα διατυπωθούν από επιχειρηματικούς κύκλους και συμφέροντα. Επιχειρηματίες υποστηρίζουν πως η προεκλογική πίτα των 8 δισ. ευρώ που είχε εξαγγείλει η Ν.Δ. με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα τεθεί και πάλι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Τι παίζει για το Ξυστό

Το θέμα του διαγωνισμού για τη χορήγηση δύο αδειών Ξυστό ενδέχεται, σύμφωνα με πολιτικούς κύκλους, να είναι από τα πρώτα που θα επιχειρήσει να (ξανα)ανοίξει η νέα κυβέρνηση. Η άμεση ανάγκη για ρευστό καθιστά τα περίπου 450 - 550 εκατ. ευρώ, τα οποία υπολογίζεται ότι μπορεί να εισπράξει το Δημόσιο, πολύ πιθανή αιτία για επανεκκίνηση της σχετικής διαδικασίας.

Όμως, άλλες πλευρές του ΠΑΣΟΚ θεωρούν πως «δεν θα ήταν λογικό να συνεχίσει το ΠΑΣΟΚ να υλοποιεί δρομολογημένες αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, ενώ έχει προαναγγείλει εφ’ όλης της ύλης επαναπροσδιορισμό στόχων». Πρακτικά αυτό θα μπορούσε να σημαίνει μέχρι συνολική επανεκτίμηση του χώρου τυχερών παιχνιδιών, που θα περιλάμβανε από το Ξυστό, τις άδειες Καζίνο και το ηλεκτρονικό στοίχημα.

«Παράθυρο» για τον ΟΤΕ

Προσπάθεια απεγκλωβισμού από τις προεκλογικές εξαγγελίες στελεχών του εκτιμάται πως θα αναληφθεί άμεσα. Το ΠΑΣΟΚ είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο επανακρατικοποίησης του ΟΤΕ πιθανότητα που μόνο θεωρητική ήταν.

Τόσο η τρέχουσα κεφαλαιοποίηση του Οργανισμού (5,6 δισ. ευρώ) όσο και η σταθερή θέση των Γερμανών καθιστούν απαγορευτική την οποιαδήποτε σκέψη για επαναγορά μεριδίου του ομίλου. «Τηρούμε τις συμφωνίες μας και περιμένουμε από τους άλλους να κάνουν το ίδιο», ήταν το σχόλιο του κ. Γκουίντο Κέρκχοφ (μέλους του Δ.Σ. της Deutsche Telekom - υπεύθυνου ΝΑ. Ευρώπης) σχετικά με την επαναγορά 5% από το Δημόσιο.

Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες φαίνεται να ανοίγει ένα παραθυράκι, καθώς ο Ευρωπαίος επίτροπος για θέματα τηλεπικοινωνιών κ. Μακ Κρίβι θεωρεί «ασύμβατο με τους κανόνες της Ε.Ε. το δικαίωμα αρνησικυρίας το οποίο διατηρεί το ελληνικό δημόσιο για θέματα που σχετίζονται με τον ΟΤΕ».

Επιχειρηματικοί κύκλοι, μάλιστα, υποστηρίζουν: «Η Κομισιόν είναι στη διαδικασία εξέτασης της κυβερνητικής απάντησης σε αυτό το θέμα μετά την οποία θα εκδώσει την οριστική του θέση. Μια τέτοια εξέλιξη δεν αμφισβητεί τη συνολική ισχύ της συμφωνίας, αλλά ενδέχεται να επιφέρει ορισμένες αλλαγές στους υπάρχοντες όρους».

OLYMPIC AIR: «Ανοιχτή» η κρατική συμμετοχή

Ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο εισόδου του ελληνικού δημοσίου στην Olympic Air. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ο επικεφαλής του ομίλου MIG έχουν εκφραστεί θετικά για μια τέτοια πιθανότητα και το θέμα αναμένεται να δρομολογηθεί άμεσα. Στην επίσημη πρώτη της νέας Ολυμπιακής ο κ. Ανδρέας Βγενόπουλος ανέφερε πως «βάση υπολογισμού της αποτίμησης της νέας εταιρείας δεν αποτελεί κατ’ ανάγκη το 1,1 δισ. δολάρια όπου ανέρχεται συνολικά η αξία του επενδυτικού σχεδίου».

Και στα «φιλέτα» θα βγουν μαχαίρια

Εκεί όμως όπου θα δοκιμαστεί και μάλιστα στα δύσκολα η επόμενη κυβέρνηση είναι στο θέμα των... φιλέτων αυτοχρηματοδοτούμενων έργων. Πέρα από το κατασκευαστικό κόστος αυτών τους, το οποίο υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 3 δισ. ευρώ, η πολύτιμη ρευστότητα που εξασφαλίζουν τα σταθερά έσοδα από τα διόδια και την εκμετάλλευση για 25 - 35 χρόνια προοιωνίζεται πως θα είναι λόγος και αφορμή έντονων επιχειρηματικών (και όχι μόνο) αντιπαραθέσεων.

Οι τελευταίες προεκλογικές καταγγελίες για απευθείας αναθέσεις 21 συμπληρωματικών έργων (ύψους 150 εκατ. ευρώ), το «ναυάγιο» της υποθαλάσσιας αρτηρίας της Θεσσαλονίκης (με την κοινοπραξία να διεκδικεί από το Δημόσιο 130 εκατ. ευρώ) και οι λεπτές ισορροπίες μεταξύ επιχειρηματικών κύκλων και συμφερόντων προϊδεάζουν για την επόμενη ημέρα.