…Είναι γνωστό τοις πάσι ότι το βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας εντοπίζεται στην παραγωγική της βάση. Η Ελλάδα έχει καταντήσει εδώ και πολλά χρόνια χώρα που εισάγει ακόμη και τον αέρα που αναπνέει.

Τα ελληνικά προϊόντα δεν είναι ανταγωνιστικά, με αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση των εισαγωγών, το αρνητικό πρόσημο στο ισοζύγιο, την επιβάρυνση του ελλείμματος, την αύξηση της ανεργίας κ.λπ . Υγιείς παραγωγικές μονάδες. Ιδιωτικές και κρατικές υπάρχουν, αλλά είναι λίγες. Όμως και αυτές ελάχιστη βοήθεια έχουν από το κράτος - ή και καμία.

Τρανή απόδειξη η τύχη σοβαρής κρατικής εταιρίας: ο επικεφαλής της ζητούσε σχεδόν επί τρία χρόνια να συναντηθεί με τον κ. Αλογοσκούφη για να συζητήσουν επείγοντα θέματα αναπτυξιακής τάξεως, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό! Επί τρία χρόνια! Λες και επρόκειτο για την… ΕΒΓΑ της γειτονιάς και δεν είχε χρόνο ο πολύφημος κύριος Αλογοσκούφης. Ο... σοβαρός.

Για την αναπαραγωγή από τον σημερινό "τύπο των ήλων" του φίλτατου Γιάννη Τριάντη.

Εάν οι αρμόδιοι θέλουν να διευκολύνουν τις αναπόφευκτες διεργασίες στον τραπεζικό κλάδο(και όπου θα υπάρξει συγκέντρωση δυνάμεων), ας αναπροσαρμόσουν το χρονοβόρο πλαίσιο που απαιτείται για τη λήψη απόφασης, για παράδειγμα, αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, ή απορρόφησης, συγχώνευσης μίας τράπεζας από μία άλλη. Η κρίση εξαπλώνεται με ταχύτητα πρωτόγνωρη και το ισχύον πλαίσιο με ρυθμό… χελώνας.