Το υπέδαφος της χώρας μας είναι πλούσιο σε ορυκτούς πόρους, ενώ υπάρχει διαθέσιμο αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό και τεχνογνωσία για την αξιοποίησή τους, σημείωσε ο Κώστας Γιαζιτζόγλου, πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, σε εκδήλωση του ΣΜΕ, στο Λαύριο, για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του.
Από πού να το πιάσει κάποιος, από τη «βίβλο» του Δημήτρη Μπάτση για τη «Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα», τον Ελληνοαμερικανό Μάικλ Τζόνσον Γιαννακόπουλο, μέχρι τον Ευάγγελο Μυτιληναίο.
Κοινός τόπος πως η χώρα διαθέτει πλούσιες εξορυκτικές πηγές, αποθέματα σε κρίσιμες πρώτες ύλες, που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων παραμένουν αναξιοποίητα.
Θα πει κάποιος ότι ακόμη και πρώην πρωθυπουργοί έχουν... προεξοφλήσει πως δεν υπάρχουν λ.χ. κοιτάσματα (πετρελαίου), καταδεικνύοντας την έλλειψη πολιτικής βούλησης, θετικής πρόθεσης και απουσίας ενός κεντρικού σχεδιασμού.
Οπως σημείωνε ο πρόεδρος του ΣΜΕ, σε μια εποχή με έντονες γεωπολιτικές αναταράξεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατόρθωσε να βρίσκεται σχεδόν πλήρως εξαρτημένη από τρίτες χώρες για τις περισσότερες κρίσιμες πρώτες ύλες. Η όποια προσπάθεια κάλυψης της απόστασης, έστω και καθυστερημένη, δεν μπορεί να στηρίζεται απλά και μόνο σε βήματα περιορισμού της γραφειοκρατίας, όπως ο πρόσφατος Κανονισμός.
Ομως φευ! Από τα μέσα Απριλίου, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, με την ιδιότητά του ως προέδρου της Eurometaux είχε δηλώσει (Raw Materials 2030 - A rallying call for European resilience) πως είναι έτοιμος για μία μεγάλη επένδυση για την παραγωγή γαλλίου, που θα καλύψει τις ανάγκες της Ε.Ε. Μάλιστα είχε αποκαλύψει ότι η εταιρεία του είχε -ήδη- υποβάλει αίτηση στο Ταμείο Καινοτομίας για 350 εκατ. ευρώ για 3 κρίσιμα υλικά (γάλλιο, βωξίτη, αλουμίνιο).