Συνεδρίαση επιβεβαίωσης της "ρηχότητας" της υπέρμετρα τραπεζοβαρούς αγοράς μας η χθεσινή. Ουδεμία δικαιολογία, καν για την όξυνση στο πολιτικό πεδίο, σε ώριμες αγορές ενεργοποιούνται μηχανισμοί αντιστάθμισης που στα καθ' ημάς παραμένουν ασκήσεις επί χάρτου.
Ομως, είναι και η δυσλειτουργία του ίδιου του συστήματος, της γραφειοκρατικής παθογένειας του που λειτουργεί σαν τροχοπέδη χρόνια τώρα. Και γίνομαι σαφής: ο Στέφανος Κοτζαμάνης αναφέρεται στις γκρίνιες για το νέο κανονισμό, κυρίως όσον αφορά στο ελάχιστο όριο ελεύθερης διασποράς. Πρόκειται για αυτονόητα μέτρα-κριτήρια για έναν ξένο οίκο λ.χ. την JP Morgan- που 6 μήνες μετά την ανακοίνωση τους και ακόμη δεν έχουν συμφωνηθεί. Εύλογο το ερώτημα, εάν για μία μάλλον διαδικαστική θέσπιση ενός μέτρου απαιτείται τόσος χρόνος για τα πιο σύνθετα/ουσιώδη και απαραίτητα για την ουσιαστική αναβάθμιση ενός χρηματιστηρίου στην κατηγορία των αναπτυγμένων;
Στο μήνυμα της JP Morgan, αναφερόμασταν τελευταία (20 Μαρτίου) στον ΕΚΗ. Εις ώτα μη ακουόντων, εκτιμώ, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την κοινότητα. Κατά τ' άλλα, η διοίκηση της ΕΧΑΕ προτίθεται να εισηγηθεί την διανομή μπόνους-επιπλέον των υψηλών αμοιβών- που απολαμβάνουν τα μέλη του Δ.Σ.