Το γιατί μένουν εκτός δανεισμού οι ΜμΕπιχειρήσεις σημείωνε χθες η Μαρίνα Μάνη.
Σύμφωνα με τον Βασίλη Ράπανο (πρόεδρο της ΕΕΤ), οι λόγοι είναι η επιβάρυνσή τους με πολλά NPEs, δεν διαθέτουν φορολογική ή ασφαλιστική ενημερότητα, έχουν αρνητικά κεφάλαια και πολλά δάνεια.
ΟΚ, έτσι έχει -όντως- η κατάσταση για την πλειονότητα των ΜμΕ, όπως επίσης όμως και για πληθώρα μεσαίων-μεγάλων επιχειρήσεων (βάσει των στοιχείων της ΤτΕ).
Είχε προηγηθεί η για ακόμη μία -πολλοστή- φορά έκκληση του υπ. Οικ. Χρήστου Σταϊκούρα να αυξηθούν οι χορηγήσεις προς τους μικρομεσαίους. ΟΚ, αλλά κάτι δεν μου κολλάει, δεν γνωρίζει ο αρμόδιος υπουργός πως οι ΜμΕ βαρύνονται με όσα καταμαρτυρά ο πρόεδρος της ΕΕΤ;
Εύλογο το ερώτημα, η κυβέρνηση καλεί τους τραπεζίτες στα τέλη του 2021 να αυξήσουν τις χορηγήσεις (προφανώς επειδή δεν τις αύξησαν το 2020 -χρονιά, που επίσης απηύθυνε εκκλήσεις-, αλλά και το ήμισυ του 2019, αφότου ανέλαβε η ΝΔ).
Ο αντίλογος σημειώνει πως η ΕΚΤ (υπο)στηρίζει -όλο αυτό το διάστημα- το εγχώριο τραπεζικό σύστημα με κάθε τρόπο (αλήθεια, τα στοχευμένα TLTROs καταλήγουν στις επιχειρήσεις, στην πραγματική οικονομία), δίνοντας έμφαση ακριβώς στις ΜμΕ.
Οι αριθμοί δείχνουν πως από τις 800.000 επιχειρήσεις, οι 740.000 μένουν εκτός δανεισμού.
Δεν το λες και ικανοποιητικό ποσοστό, συνακόλουθα επαρκές για να (ξανα)σταθεί στα... πόδια του ένα σημαντικό μέρος της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.
Συν τοις άλλοις, καθώς από τη χθεσινή συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής αναδείχθηκε το ενδεχόμενο να προσμετρηθεί στο χρέος ένα ικανό μέρος των εγγυήσεων, που δόθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο στο πλαίσιο του «Ηρακλή». Ενας πρώτος λογαριασμός το υπολογίζει στα 11 δισ., που θα μπορούσε ακόμη και να διπλασιασθεί. Θα εξαρτηθεί από την επιμονή (ή όχι) της Eurostat η εξέλιξη αυτής της παραμέτρου.