Σταθερά για ακόμη 2 χρόνια τα επιτόκια στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τις χθεσινές ανακοινώσεις της Fed.
Απόφαση που -έμμεσα- «κουμπώνει» με τις τελευταίες θέσεις της ΕΚΤ και βολεύουν την ελληνική πλευρά.
Βέβαια διαμορφώνεται ένας πληθωρισμός κόστους, με συνέπεια σε τιμές πρώτων υλών, μεταφορικών, το πετρέλαιο πηγαίνει προς τα 75$, αλλά... υπάρχει ένα αλλά και αυτό αφορά στη διαχείριση του χρέους, στο «κάψιμό» του (**). Και εδώ φαίνεται να υπάρχει μία -άτυπη (;)- συνεννόηση μεταξύ Fed και ECB, και σε ό,τι μας αφορά η διαβεβαίωση της Christine Lagarde ότι το έκτακτο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων/χρέους θα συνεχιστεί -τουλάχιστον- μέχρι τον Μάρτιο του 2022.
Αλλά και το... υπονοούμενο πως και μετά θα μπορούσε να συνεχιστεί με άλλη ονομασία, εάν κριθεί πως χρειάζεται (το πιθανότερο).
Σε αυτό το διάστημα (πέραν του Μαρτίου 2022) θα αποκτά την επενδυτική βαθμίδα η χώρα μας,
που παρεμπιπτόντως έλαβε, χθες, το ΟΚ του επικεφαλής του ESM για την εκταμίευση των 748 εκατ. (των κερδών από τα ομόλογα των Κεντρικών Τραπεζών).
Η επιστροφή (των ANFAs και SMPs) εγκρίνεται σήμερα στο Λουξεμβούργο (στη συνεδρίαση του Eurogroup).
(*) σε συνέχεια της ανάρτησης της Τρίτης: με αφορμή την προσέγγιση του xenos57.
(**) μόνο τυχαία δεν είναι η συζήτηση που έχει ανοίξει στη Ρώμη (Ντράγκι) για την πολιτική που ακολούθησε ο πρώτος πρόεδρος της Ιταλίας (1948-1955) , μετά τον Β' ΠΠ.
Η περίπτωση της Luigi Einaudi Policy, που αφορά σε τεχνικές «καψίματος» χρέους μέσω υψηλών πληθωρισμών είναι ένα εργαλείο που έχει στο τραπέζι ο πρωθυπουργός της Ιταλίας.
Σχεδόν déjà vu καταστάσεις στην Ευρώπη, με την Ιταλία του Roberto Manzini να παίζει θελκτική... μπαλίτσα, προς τέρψιν -κατ' αρχάς- όλων ημών των φανατικών της Squadra Azzurra.