Στα χέρια του «super Mario» το δύσκολο έργο, μία «μη πολιτική» κυβέρνηση να καθοδηγήσει την Ιταλία
σε ασφαλή νερά.
Σήμερα, στα 73 του, ο Μr "Whatever it Takes" έχει -σίγουρα- την εμπιστοσύνη των πανίσχυρων αγορών
-κατά πάσα βεβαιότητα-, τη μη στήριξη του Βερολίνου, αλλά προφανώς την αμέριστη συμπαράσταση της διαδόχου του στην «ηλεκτρική καρέκλα» της Φρανκφούρτης.
Διόλου τυχαίο, πως το πρώτο τηλεφώνημα έγινε από την Κριστίν Λαγκάρντ.
Με το Βερολίνο να αποδεικνύεται -και στο μέτωπο της πανδημίας- κατώτερο των ιστορικών περιστάσεων για τη συνοχή και το αύριο της Ευρώπης, με τις «γερμανόφωνες» Βρυξέλλες σε ίλιγγο, στη Ρώμη χρειαζόταν ένας αποδεδειγμένα αποτελεσματικός διαχειριστής κρίσεων.
Μένει να φανεί επί του πεδίου (όπως είναι της μοδός να λέγεται τελευταία), κατά πόσον θα επιτευχθεί ο άθλος του 2012.
Μία πρώτη απάντηση των αγορών δόθηκε χθες, τόσο στο Μιλάνο όσο και στα κρατικά και εταιρικά ομόλογα της Ιταλίας.
Εξελίξεις που διευκολύνουν και την Αθήνα, συνεκτιμώντας (εκτός όλων των άλλων) τις άριστες σχέσεις του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος με τον Ιταλό πρώην κεντρικό τραπεζίτη.