Στην εκ νέου όξυνση των προκλητικών ενεργειών της Αγκυρας, στην έκδοση της Navtex κ.λπ., αποδόθηκε -και εύλογα, σε ένα βαθμό- η χθεσινή σημαντική διόρθωση.
Συνεπώς η παράμετρος των ελληνο-τουρκικών θα βαραίνει και σήμερα και -κατά πάσα βεβαιότητα- μέχρι το τέλος της εβδομάδaς. Και βλέπουμε.
Περιεκτικά ο Γιώργος Παπανικολάου εξηγεί το τι και πώς των ενεργειών του Ρ.Τ. Ερντογάν (εύστοχη η παραπομπή στην τελευταία προειδοποίηση του Αλέξανδρου Τάρκα/στο SLpress).
Σε μία συγκυρία που θα πρέπει να συνεκτιμηθεί το ότι εκτός από τις εκλογές στις ΗΠΑ -3 Νοεμβρίου- με ενδεχόμενη αλλαγή ηγεσίας στον Λευκό Οίκο, σε αποδρομή είναι και η Γερμανίδα καγκελάριος, με ισχυρή την πιθανότητα να αναλάβει την ηγεσία του CDU ο Φρίντριχ Μερτς.
Υπάρχει ζωτικός χρόνος για τον Τούρκο πρόεδρο και ευφυώς επιχειρεί να τον εκμεταλλευτεί, με το ερώτημα που μας ενδιαφέρει να συναρτάται με την αναφορά του Φίλιππου Πανταζή, ότι «... το Μαξίμου δεν περίμενε -τουλάχιστον σε αυτή τη φάση- την κλιμάκωση της έντασης...».
Το θέμα είναι πως εάν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ειδικών περί της γεωπολιτικής και των ελληνοτουρκικών και στη Σύνοδο της Πέμπτης-Παρασκευής, οι σύμμαχοι εκφράσουν, εκ νέου, τη «λύπη» τους, η... καυτή πατάτα θα είναι στα χέρια της Αθήνας.
Θέλω να πιστεύω πως η κυβέρνηση (η οποιαδήποτε κυβέρνηση) έχει εκπονημένα -ήδη- και δεύτερο και τρίτο (και όσα χρειάζονται) εναλλακτικά σχέδια.
Τόσο στο διπλωματικό όσο (κυρίως, πλέον) στο επιχειρησιακό πεδίο.