Εντολή για έκδοση 7 ετούς ομολόγου δίνει η Αθήνα, με την Ελενα Λάσκαρη να μας μεταφέρει, από νωρίς χθες το απόγευμα, αναλυτικά την είδηση.
Μία καλή είδηση, καθώς επιβεβαιώνει τόσο την αγαστή συνεργασία των αρμοδίων στο εσωτερικό όσο και τη σχέση εμπιστοσύνης που σταδιακά οικοδομείται με το εξωτερικό και δη με τις πανίσχυρες αγορές. Κατ' επανάληψη έχουμε υποστηρίξει πως το «ελληνικό χρέος» είναι ελκυστικό για τους μεγάλους επενδυτικούς οίκους, τα χαρτοφυλάκια, πλέον και για το εγχώριο banking.
Η ενέργεια της ελληνικής πλευράς ενισχύει την πεποίθηση των αγορών πως η χώρα θα «βγει» και άλλες δύο φορές μέσα στο 2020, αποκαθιστώντας έτι περαιτέρω τη σχέση εμπιστοσύνης, μεγεθύνοντας τον βαθμό αξιοπιστίας (που εντέλει μετρά περισσότερο και από μία αναβάθμιση από ξένο οίκο/την προσεχή Παρασκευή αναμένεται η Standard & Poor's), ελκύοντας επιπλέον ρευστότητα. Απαραίτητη για τον σχεδιασμό της Αθήνας να αφήνει -όσο περισσότερο γίνεται- ανέγγιχτο το «μαξιλάρι» ρευστότητας.
Πλέον η ελληνική πλευρά θα μπορεί να προσβλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία προς τη Σύνοδο της προσεχούς Πέμπτης (23/4), στα όσα αναφέρει ο Γάλλος ΥΠΟΙΚ για τη δημιουργία ενός Ταμείου Ανάπτυξης και στα όσα είπε ο πρόεδρος του Eurogroup (στην Corriere della Sera) περί μίας έκδοσης «κοινού χρέους». Αλλωστε βάση του Ταμείου Ανάπτυξης, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μπρουνό Λεμέρ, θα είναι μία μορφή «αμοιβαίου χρέους», το δε ύψος των κεφαλαίων/εγγυήσεων θα μπορούσε να είναι, πάντα σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμη και στο 1,3 τρισ. Δηλαδή στο ελάχιστο απαιτούμενο για δραστική αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης, σύμφωνα με την εκτίμηση της συμπατριώτισσάς του, επικεφαλής της ΕΚΤ.
(*) σε συνέχεια της ανάρτησής μας, της προηγούμενης Τετάρτης, όταν με αφορμή το ρεπορτάζ της Αναστασίας Παπαϊωάννου για την ενέργεια της ΕΚΤ να προσδώσει επιπλέον ρευστότητα στο εγχώριο σύστημα καταλήγαμε:
Στα καθ' ημάς, η χθεσινή απόφαση της ΕΚΤ διευκολύνει αφάνταστα την Αθήνα να προχωρήσει -χωρίς ματαιώσεις κ.λπ.- στον προ κρίσης σχεδιασμό της. Δηλαδή ακόμη και μία έξοδο στις αγορές, μέσω ενός νέου κρατικού ομολόγου. Σε χρονική συγκυρία που έχει -και ευτυχώς- την πολυτέλεια χρόνου και ρευστότητας να επιλέξει, με το που θα εξισορροπήσει κάπως η κατάσταση στις αγορές. Πότε; Οταν κυβέρνηση, οικονομικό επιτελείο και ΟΔΔΗΧ κρίνουν προσφορότερο τον χρόνο. Στα ενθαρρυντικά, η αγαστή συνεργασία αυτών των τριών πλευρών και βεβαίως η βαθύτατη γνώση του αντικειμένου από την ομάδα της Ομήρου.