Διάβασα νωρίς το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Αγγελικής Παπαμιλτιάδου και... σκιάχτηκα, που λένε στο χωριό μου, στο Παγκράτι.
Είναι δυνατόν, ακόμη και τώρα που διαδραματίζονται ιστορικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και ακόμη ευρύτερα στον κόσμο, στο Βερολίνο να μην έχουν καταλάβει τι έρχεται;
Αλλωστε έχουν τα μηνύματα από το εσωτερικό της χώρας τους, με τη δημοσκοπική νέα άνοδο της AfD, αλλά και από τις γύρω (την Κυριακή διεξάγονται εκλογές στη Σουηδία, με τον κεντροαριστερό συνασπισμό να έχει ένα μικρό προβάδισμα αλλά οι Σουηδοί Δημοκράτες με ακραία δεξιές ρίζες να αγγίζουν ένα 16%-18%), την ώρα που στο νότο, στην Ιταλία, η Lega βλέπει τα ποσοστά της να διπλασιάζονται (στο 34%).
Είναι δυνατόν στο Βερολίνο να μην ερμηνεύουν σωστά τα μηνύματα από τη με ιδιαιτερότητες Βαυαρία, τις προειδοποιήσεις think tanks όπως το IfO ή νουνεχών αναλυτών όπως ο Wolfgang Munchau;
Στα της γερμανικής οικονομίας μόνο αναπάντεχη δεν είναι η πτώση στις βιομηχανικές παραγγελίες τον Ιούλιο ενώ και οι τελευταίες εξελίξεις στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης μόνο τυχαίες ή συμπτωματικές δεν είναι.
Εκτός δείκτη DAX μεγάλης κεφαλαιοποίησης η τραπεζική Commerzbank (στη θέση της η Wirecard, ηγετική εταιρεία στις e-συναλλαγές/πληρωμές), πολύ πιθανή η έξοδος της Deutsche Bank από τον EuroStoxx 50, με την κεφαλαιοποίηση του άλλοτε κραταιού γερμανικού ομίλου να περιορίζεται σε επίπεδα που σύντομα θα μπορούσε να φτάσει η «δική» μας Coca Cola/HBC.