Εδώ και μήνες, η αγορά, και δη η κατασκευαστική πιάτσα, κάνει λόγο για επερχόμενη πώληση του 64,5% της ΕΛΤΕΧ-Ανεμος, που κατέχει η ΕΛΛΑΚΤΩΡ, σε ξένο επενδυτή. Ομως το... μικροκλίμα μεταξύ των μετόχων του μεγαλύτερου κατασκευαστικού ομίλου της χώρας μετατρέπει την προοπτική των όποιων deals σε... λόγια του αέρα.
Αλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που η πώληση φτάνει μέχρι το... παρά ένα και δεν τελεσφορεί. Η θυγατρική της ΕΛΛΑΚΤΩΡ με τα αιολικά πάρκα έχει δεχτεί πολλές προτάσεις από ενδιαφερόμενους επενδυτές, κυρίως λόγω της σταθερής ανάπτυξης που παρουσιάζει και των ισχυρών θεμελιωδών.
Ειδικά μετά την είσοδό της στο ΧΑ, το καλοκαίρι του 2014 (θυμίζουμε ήταν η πρώτη εισαγωγή εταιρείας μετά από... ξηρασία 5 ετών και αλλεπάλληλων αποχωρήσεων) βρέθηκε αρκετές φορές στο επίκεντρο Ελλήνων και ξένων επενδυτών.
Ωστόσο τα φλερτ ουδέποτε ευοδώθηκαν, κάτι που μπορεί να συμβεί και αυτή τη φορά. Το ισχυρό fund Icon, αγγλο-καναδικών συμφερόντων, με AUM στα περίπου 3 δισ., είναι ο τελευταίος μνηστήρας για την πολύφερνη νύφη, με μία προσφορά που, απ' ό,τι υπολογίζεται, είναι κοντά στους όρους... χρηματιστηριακής αξίας.
Εύλογο το ερώτημα γιατί καμία πρόταση για τη νύφη δεν κατέληξε σε γάμο, ενδεχόμενο που θα μπορούσε να συμβεί και πάλι με την πρόταση του Icon fund.
Αν ήταν θυγατρική ενός οποιουδήποτε άλλου ομίλου, οι λόγοι που η συμφωνία δεν θα είχε προχωρήσει μπορεί να ήταν επειδή οι όροι δεν ήταν ευνοϊκοί ή η αποτίμηση δεν ήταν αρκούντως ελκυστική.
Ομως ο λόγος που η ΕΛΤΕΧ-Ανεμος δεν έχει πωληθεί, μέχρι τώρα, είναι γιατί μεταξύ των βασικών μετόχων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ διίστανται οι απόψεις για τους λόγους για τους οποίους η εταιρεία πρέπει να πωληθεί. Αυτό κινδυνεύει να συμβεί και αυτή τη φορά.
Οτι η πρόταση του αγγλο-καναδικού fund που είναι στο τραπέζι είναι αξιόλογη και ο επενδυτής θέλει να αποκτήσει τη θυγατρική δεν αμφισβητείται από καμία πλευρά. Το πρόβλημα ξεκινά από το γεγονός ότι η πλευρά Μπόμπολα επιθυμεί να πουλήσει την ΕΛΤΕΧ-Ανεμος πάση θυσία, προκειμένου να «μπαλώσει τρύπες» σε άλλους τομείς, όπως ο κατασκευαστικός. Στον αντίποδα, οι αδελφοί Καλλιτσάντση (ο Αναστάσιος είναι πρόεδρος και CEO της θυγατρικής, με ποσοστό 7%) φέρεται να επιμένουν πως αν είναι να πουληθεί η εισηγμένη, να γίνει ώστε να φέρει αξία και όχι απλά ρευστό.
Η ουσία είναι πως στον όμιλο υπάρχει πρόβλημα αποτελεσματικής διαχείρισης των ελλειμματικών/ζημιογόνων δραστηριοτήτων, με συνέπεια η ενδεχόμενη πώληση της θυγατρικής να είναι απλά μία... ασπιρίνη σε έναν υψηλό και επίμονο πυρετό. Κατά την εκτίμησή μου, το πρόβλημα συνίσταται όχι στην προσωρινή θεραπεία των προβλημάτων, τα οποία θα ανακύψουν εκ νέου και αφού θα έχει πωληθεί ένα από τα «ασημικά» του ομίλου, προκειμένου να «κλείσουν τρύπες» που όμως θα (ξανα)δημιουργηθούν.
Ολα αυτά συνθέτουν έναν περίπλοκο κόμπο, που εξακολουθεί να προκαλεί... πονοκέφαλο όχι μόνο στους 4 βασικούς μετόχους αλλά και σε Ελληνες και ξένους θεσμικούς.
Εντέλει, στον μεγαλύτερο κατασκευαστικό όμιλο της χώρας, το πρόβλημα είναι η έλλειψη ρευστού ή μήπως το έλλειμμα διοίκησης;