Μέχρι το τέλος του 2016, η πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ στη SOCAR, αναφέρει ο Μιχάλης Καϊταντζίδης σε σχετικό θέμα του.
Λίγο έως πολύ δρομολογημένη αυτή η εξέλιξη, για αυτό και η είδηση στην οποία στέκεται περισσότερο η αγορά αφορά στην επίσπευση της διαδικασίας πώλησης του 24% του μετοχικού κεφαλαίου του ΑΔΜΗΕ, του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας.
Εντυπωσιακό το θέμα από μόνο του, καθώς αφορά στην εκχώρηση ενός σημαντικού μειοψηφικού ποσοστού, στην είσοδο στρατηγικού επενδυτή στον διαχειριστή δικτύων, δηλαδή έλεγχος διάθεσης ηλεκτρικού ρεύματος. Με όσα αυτό μπορεί να συνεπάγεται(*).
Συν το ότι ο ΑΔΜΗΕ είναι κερδοφόρος και γενικά θεωρείται από τα «δημόσια μαγαζιά γωνία».
Σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό, το ενδιαφέρον για αυτό το 24% είναι μεγάλο (σιγά μη και δεν ήταν...) και εκφράζεται και από άλλες εταιρίες ειδικευμένες στη διαχείριση δικτύων (φερειπείν η ιταλική Terna, η κινεζική Greed κ.ά.). Επιπλέον, ένα ποσοστό 25% θα εισαχθεί στο χρηματιστήριο.
Οπερ... πεδίον μόχλευσης λαμπρόν, εάν τελικά εισέλθουν στο παιχνίδι πανίσχυροι ξένοι όμιλοι.
Σύμφωνα με την εκτίμηση χρηματιστών, η τελευταία μόχλευση στη μετοχή της ΔΕΗ σχετίζεται με αυτές τις εξελίξεις, ενδεχόμενο που θεωρείται λογικό. Αλλά και έτσι να μην είναι, το σημαντικό είναι πως ανοίγει ένας πολύ ενδιαφέρων κλάδος, ένας κλάδος-ταμπού την περίοδο της μεταπολίτευσης.
(*) Έχω σταματήσει, όπως και πολλοί άλλοι, να συγκρίνω τα έργα της «δεύτερης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ» με αυτά της πρώτης. Πόσο δε μάλλον με τα λόγια του ΣΥΡΙΖΑ της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Για να μην παρεξηγούμεθα.