Παρακολουθώ τον Καράτζη από τις αρχές Ιανουαρίου, με αφορμή κυρίως ένα θέμα του Στέφανου Κοτζαμάνη για τις 15 εισηγμένες που ευνοούνται από το τουριστικό ράλι (της 8ης/2).
Κατά γενική εκτίμηση των ανθρώπων της αγοράς, καλή, συμμαζεμένη εταιρία της «μεσαίας» κατηγορίας, με πολυσχιδείς δραστηριότητες (έμφαση στον τουρισμό αλλά και σε βιομηχανική παραγωγή, φωτοβολταϊκά).
Χαμηλών τόνων οι διοικούντες και αποτελεσματικοί, κρίνοντας από τα μεγέθη του 2015. Ιδια κεφάλαια στα 101,9 εκατ. ευρώ (από 96,2), δανεισμός στα 36,2 εκατ. (από 38,6), ταμειακά διαθέσιμα στα 19,3 εκατ. (από τα 19,1 εκατ. ευρώ). Καθαρά κέρδη στα 5,73 εκατ. (από 6,45), κυρίως λόγω της αύξησης του φορολογικού συντελεστή σε 29% από 26%. Πωλήσεις 72,3 από 71,3 εκατ. ευρώ, αύξηση που προέρχεται από την αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής (κατά 1,5%) και κατά 3,5% από τον ξενοδοχειακό τομέα (μέσω 2 υπαρχουσών μονάδων στην Κρήτη, με προοπτική δημιουργίας και άλλων).
Αποτίμηση με βάση τα 3,80 ευρώ της Παρασκευής στα 55,78 εκατ. ευρώ (Καθαρή Θέση στα 101,9 εκατ.), P/E στις 9,75 φορές και P/BV στο 0,55.
Στα μέσα Μαρτίου ανακοινώθηκε η σύσταση θυγατρικής στο Μιλάνο, με λειτουργία αμιγώς εμπορική.
Στο διάγραμμα της μετοχής αποτυπώνεται η σταθερότητα (απόδοση 0,53% από την αρχή του έτους έναντι απωλειών 8,97% του Γ.Δ.), η υπεραπόδοσή της σε «μέτρηση μηνός» (με 1,33% έναντι μείον 0,79%), αλλά η υποαπόδοσή της σε διάστημα εβδομάδας (με 0,53% έναντι συν 2,34%).
Από τα ελάχιστα (χρηματιστηριακά) μειονεκτήματά της η ελάχιστη εμπορευσιμότητα, με ενδεικτικά τα μόλις 22 κομμάτια της Παρασκευής.