Θεαματική, αν μη τι άλλο, η αποκλιμάκωση του κόστους για το ελληνικό χρέος συγκριτικά και με τα αντίστοιχα
χωρών/οικονομιών του Νότου.

Στο 3,807% το ελληνικό 10ετές, έχοντας αφήσει πολύ πίσω το ιταλικό στο 4,277% -με λίγο ως πολύ γνωστά τα προβλήματα εξυπηρέτησης του δυσθεώρητου κρατικού χρέους της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης. Συγκλίνοντας, ήδη, προς το ισπανικό, που βρίσκεται στο 3,496% και μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις πιθανόν να εισέρχεται σε περίοδο αναταράξεων. Ο λόγος για την τέταρτη ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης. Με την πρώτη, της Γερμανίας, τυπικά σε ύφεση, εν μέσω εύθραυστων ενδοκυβερνητικών ισορροπιών.

Αργεί σήμερα η Wall Street αλλά από τον S&P 500 η αρχή, καθώς ο δείκτης επανήλθε πάνω από τις σημαντικές 4.190 μονάδες την Παρασκευή, απόρροια της επίτευξης συμφωνίας για το χρέος των ΗΠΑ. Μεθαύριο Τετάρτη οι υπογραφές και σύμφωνα με τη μέτρηση του Ηλία Ζαχαράκη, οι 4.235 μονάδες είναι ο στόχος, καθώς έχει ανέβει το stop στις 4.103 μονάδες. Στις 4.156 η κοντινή στήριξη.

Για το ΧΑ, κλάδος-μοχλός ο τραπεζικός -και λόγω βαρύτητας στη στάθμιση- με αντιστάσεις, «κοντινή» στις 1.024 και «φιλόδοξη» στις 1.114 μονάδες, με τον Δείκτη Τραπεζών να επανέρχεται ουσιαστικά στα επίπεδα των αναγκαστικών ανακεφαλαιοποιήσεων, συνέπεια της κρίσης του 2015.

Νέα θεαματική άνοδος για τη μετοχή, με 7,08% στα 7,86 ευρώ, με αυξημένες συναλλαγές. Με 9,47% στην εβδομάδα και 23,97% στον μήνα, η εισηγμένη επανέρχεται σταθερά (και αθόρυβα) προς τα ιστορικά υψηλά. Προς ολική επαναφορά χρηματιστηριακά, αποτέλεσμα της θεαματικής αύξησης των μεγεθών της εταιρείας.

Πώς κατάφερε η ΚΡΙ-ΚΡΙ να σπάσει τα κοντέρ στο 3μηνο και τον ρόλο του γιαουρτιού ανέλυε η Αλεξάνδρα Γκίτση εχθές. Καθαρά κέρδη 6,68% στο 3μηνο, με άλμα 49% στον τζίρο, με την Αλεξάνδρα έγκαιρα (στις 3 Μαΐου) να εξηγεί γιατί ο Παναγιώτης Τσινάβος «θυσίασε» τα περιθώρια κέρδους (2022) προκειμένου να ενισχυθεί στο «ράφι», τόσο εντός όσο (κυρίως) εκτός συνόρων, όπου η ΚΡΙ-ΚΡΙ πετυχαίνει αξιοθαύμαστες επιδόσεις.

Με... υπογλώσσια (σύμφωνα με τον δηκτικό ΧΑΜαιλέοντα) οι τραπεζίτες για την περίπτωση της Avramar, με τους ξένους μετόχους να μη θέλουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Για το déjà vu (άλλης) μίας κρίσης στον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών η Αλεξάνδρα Γκίτση είχε (20 Μαΐου) το αναλυτικό ρεπορτάζ, για να εννοηθεί σε βάθος τι παίζεται, κυρίως τι διακυβεύεται με το... φέσι που κινδυνεύει να φορεθεί.

Και όμως, η περίπτωση (αναλογικά) δεν είναι και τόσο ξένη, προσομοιάζει σε αρκετά με αυτήν της Καλλιμάνης.

Τότε η αιγιώτικη εταιρεία -καθ' όλα υγιής μέχρις ενός σημείου και την οικογένεια να βάζει το χέρι στην τσέπη-, με ευθύνη και των τραπεζιτών, αφέθηκε να παραδοθεί σε «τουρκικά χέρια».

«Εκλεισε» και τυπικά η μη διανομή μερίσματος (κερδών 2022) για τους μετόχους/επενδυτές της Εθνικής,
δια στόματος Παύλου Μυλωνά.

Κοινή εκτίμηση στην αγορά πως το αντίθετο θα συνιστούσε (θετική) έκπληξη -μετά μάλιστα την περίπτωση της Eurobank-, με ό,τι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει (κυρίως) για τους πιο βραχυπρόθεσμους.

Οπως και στην περίπτωση της Eurobank, έτσι και με την Εθνική, η μη διανομή ανακοινώθηκε από τους διευθύνοντες συμβούλους, δηλαδή δεν υπήρξε επίσημο stop από τον SSM. Προφανώς υιοθετήθηκαν οι παραινέσεις Ενρια -την τελευταία φορά που οι άνθρωποι του SSM είχαν έρθει στην Αθήνα.