Τα κοιτάσματα πετρελαίου της Κύπρου «κοιτά» η τρόικα. Εύγλωττος ο τίτλος του σχετικού θέματος του euro2day, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για παρερμηνείες ή διαφορετικές εκτιμήσεις πέραν των αυτονόητων.

Σε σενάρια για τιτλοποίηση εσόδων από την εκμετάλλευση φυσικού αερίου ή ΠΑΡΟΧΗ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ έναντι εσόδων από την πώληση μεριδίων στα θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ εξετάζει η κυβέρνηση της Λευκωσίας σε συνεργασία με τους εκπροσώπους της τρόικας.

Ηλίου φαεινότερος ο εξαρχής μεθοδικός κι απώτερος σχεδιασμός των δανειστών και του Βερολίνου. Η διά της κατάλληλης «χρήσης» της κρίσης χρέους, η εξουθένωση της ευρωπεριφέρειας, η σταδιακά εμπράγματη υποθήκευση παγίων, δημόσιας περιουσίας κι ορυκτού πλούτου, η ποδηγέτηση μέσω του σπιράλ ύφεσης κοινωνίας και πραγματικής οικονομίας, η συν τω χρόνω δραματική μείωση του εργατικού κόστους, η αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων και η διάλυση των τελευταίων ψηγμάτων κοινωνικής πολιτικής. Εν ολίγοις, η μετάλλαξη της μέχρι πρότινος κοινωνικότερης Ευρώπης σε έναν διεθνοποιημένο και χρηματοπιστωτικό (και κεντρικά ελεγχόμενο) χώρο.

Οι δανειστές δεν κρύβουν τις μύχιες βλέψεις τους γιατί δεν έχουν λόγο να το κάνουν. Τώρα εξηγείται (για τους πιο καλόπιστους ) η σημασία της αιφνίδιας 6ωρης επίσκεψης της Άγκελα Μέρκελ στη Λευκωσία (αρχές του 2011) - η Γερμανίδα καγκελάριος είναι η πρώτη πολιτικός της χώρας που επισκέφτηκε τη μεγαλόνησο μετά από δεκαετίες.

Δεν τρέφουμε -εδώ και πολύ καιρό- ουδεμία αυταπάτη πως ανάλογο «πρόγραμμα» εφαρμόζεται εξαρχής στη χώρα μας.

Στο τελευταίο φύλλο του Μετόχου (αρ. 765) σημειώναμε «τις έρευνες για το πετρέλαιο, τις ΑΟΖ και τους... μακάριους των Αθηνών», με το γεωπολιτικό παιχνίδι να ανάβει. Ενδεικτικός ο πρόλογός μας πως «...τρία χρόνια μετά τις ΘΛΙΒΕΡΕΣ δηλώσεις Γ. Παπανδρέου πως πετρέλαιο ΔΕΝ υπάρχει και πως, αν υπάρχει, ΔΕΝ είναι αξιοποιήσιμο, η νορβηγική Petroleum Geo-Services ξεκινά σεισμικές έρευνες από το Ιόνιο μέχρι νότια της Κρήτης».

Και πως τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν, μέχρι την επόμενη κυβίστηση του μοιραίου για τη χώρα Γ. Παπανδρέου, η τουρκική πλευρά μέσω της Turkiye Petrolleri (με την προκλητική στήριξη των ΗΠΑ και παραγόντων όπως ο κ. Μόρνιγκσταρ) μεθοδικά και επίμονα φαίνεται να πετυχαίνει την «εξαίρεση» του Καστελλόριζου από τον ενιαίο ελληνικό χώρο, να ανακοινώνει έρευνες στην περιοχή νότια της Κάσου και της Ρόδου (προφανώς στην πάγια πολιτική της Άγκυρας για «γκριζοποίηση» περιοχών του Αιγαίου) και να αποτρέπει τη «φοβισμένη» Αθήνα να αρθρώσει λόγο. Σε σημείο που τελευταία αξιώσεις εγείρονται από τα Τίρανα για τις υπό έρευνα περιοχές του Ιονίου.