Σειρά συμπτώσεων καταγράφεται τον τελευταίο καιρό στη… μακρινή μας Θράκη. Από τη μία, η εγκατάσταση στη Θεσσαλονίκη του Χανς Γιοακίμ Φούχτελ (υφυπουργού Εργασίας της Γερμανίας), με αρμοδιότητα την εκτέλεση του μεγαλεπήβολου σχεδίου των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην περιοχή της ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης.

Από την άλλη, οι ημερίδες και τα φόρα που διοργανώνονται αυτόν τον καιρό στην Αλεξανδρούπολη (και αλλαχού), με σκοπό την ανάπτυξη και την αξιοποίηση της χειμαζόμενης αυτής περιφέρειας με αιχμή την ΕΟΖ της Θράκης.

Και εντελώς τυχαίως η περιοδεία του Ντεβλέτ Μπαχτσελί (αρχηγού του MHP, πολιτικού φορέα των διαβόητων… Γκρίζων Λύκων) από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Η γείτων εδώ και καιρό δεν κρύβει τις βλέψεις της το Προξενείο της Κομοτηνής να λειτουργεί σαν… μακρύ χέρι της Άγκυρας και Τούρκοι πολιτικοί κάνουν λόγο για την ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων των «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης.

Θεωρίες συνωμοσίας, θα πείτε, αλλά θα διαφωνήσω καθώς μόνο τις τελευταίες δέκα μέρες δύο υψηλόβαθμοι πολιτικοί έχουν κάνει ευθείες προειδοποιήσεις με δηλώσεις, που δεν χωρούν παρερμηνεία.

Στον ΜΕΤΟΧΟ (στο σημερινό φύλλο) γίνεται εκτενής αναφορά στο επενδυτικό-επιχειρηματικό σχέδιο των Γερμανών (που έχει την αμέριστη συνδρομή των Βρυξελλών) για την ανάπτυξη μιας περιοχής που (για διάφορους λόγους ) χρήζει εθνικής προσοχής.

Ωστόσο, ο «κύριος Τίποτα» (Φούχτελ), σύμφωνα και με γερμανόφωνα ΜΜΕ, έχει αναλάβει την ευθύνη της διαχείρισης των κονδυλίων που θα διατεθούν για επενδύσεις (κυρίως γερμανικών συμφερόντων) και την εποπτεία της δημιουργίας-λειτουργίας αυτών των περίφημων ζωνών.

Ο πολιτικός, ο οποίος σύμφωνα με τα μέσα της πατρίδας του διοργάνωνε…καμηλοδρομίες για να διασκεδάζει τους Άραβες φιλοξενούμενους του Χέλμουτ Κολ, είναι ο τοποτηρητής που θα διαχειριστεί τα κονδύλια και τα επενδυτικά σχέδια κυρίως μέσω των ζωνών (εν προκειμένω της ΕΟΖ Θράκης).

Θα πείτε, μα καλά, επενδύσεις δεν θέλουμε, για ανάπτυξη δεν μιλάμε;

Καμία αντίρρηση, αλλά πώς και με ποιους όρους; Και άραγε γιατί αυτή η εκκωφαντική σιωπή της Αθήνας, του συνήθως λαλίστατου υπουργού Εξωτερικών Αβραμόπουλου και του… κόκκινου Πάνου (Παναγιωτόπουλου), ή ακόμη και του υπουργού Ανάπτυξης; Για την αδιάφορη τακτική που ακολουθούν και τα τρία αριστερά κόμματα, ούτε κουβέντα. Αυτά ασχολούνται με το πού θα… καθίσουν στη Βουλή.