Μετά από μια περίοδο ηρεμίας, που οφείλεται σε ιστορικά χαμηλά επιτόκια, στο άνοιγμα των τραπεζικών ισολογισμών και στην πτώση του εταιρικού hedging, υπάρχει αυξανόμενη πεποίθηση ότι τα ζωώδη ένστικτα στις αγορές χρήματος μπορεί σύντονα να ξυπνήσουν εκ νέου.

Στο επίκεντρο είναι το ιαπωνικό γεν, το οποίο υποχώρησε απότομα από τον Οκτώβριο, και η στερλίνα - το νόμισμα που φέτος έχει τη χειρότερη απόδοση παγκοσμίως. Η στερλίνα σημείωσε υποχώρηση έναντι του ευρώ από το 1,24 την πρώτη ημέρα του έτους έως το 1,15 ευρώ στις αρχές Μαρτίου. Αυτή η πτώση της τάξης του 7,5% αποτελεί μεγαλύτερη μεταβλητότητα από αυτήν που εμφανίστηκε στο σύνολο του 2012.

Οι μεταβολές του γεν αποδίδονται και στις εκλογές με τις οποίες αναδείχθηκε ο νέος πρωθυπουργός της χώρας, Shinzo Abe, τον Δεκέμβριο του 2012. Ο κ. Abe υποσχέθηκε να τονώσει τον πληθωρισμό στην αδρανή ιαπωνική οικονομία αυξάνοντας τις υποψίες ότι η Τράπεζα της Ιαπωνίας θα αποδυναμώσει την ισοτιμία. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια το ιαπωνικό νόμισμα ανατιμήθηκε κατά περισσότερο από 30% έναντι του δολαρίου, ενώ η μεταβλητότητά του έναντι του αμερικανικού νομίσματος είναι στο 12% από 7% τον Αύγουστο, καθώς η ισοτιμία υποχώρησε 15%.


Ακίνητα νερά

Η νέα αστάθεια των τιμών έρχεται σε οξεία αντίθεση με το 2012, όταν το εύρος διαπραγμάτευσης ήταν κοντά στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων δεκαετιών. Η μεταβλητότητα έτους του ευρώ έναντι του δολαρίου έφτασε περίπου το 15% στις αρχές του 2012, αλλά υποχώρησε σε λιγότερο από 10% έως το τέλος του χρόνου - πτώση που έγινε εμφανής στις περισσότερες ισοτιμίες. Η μεταβλητότητα ενός μήνα για ένα καλάθι βασικών ισοτιμιών ήταν 30% το 2009, αλλά 7% στο τέλος του προηγούμενου έτους, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg.

Η χαμηλή μεταβλητότητα σήμαινε ότι τα ζεύγη ισοτιμιών παρέμειναν εντός εύρους. Το ευρώ ξεκίνησε το 2012 στο 1,30 δολ. περίπου και ολοκλήρωσε το έτος στο 1,32 δολ. - πρόκειται για μια περίοδο αδράνειας, που διακόπηκε για λίγο μόνο λόγω των ανησυχιών για την κρίση χρέους της ευρωζώνης.

«Με κάποια έννοια, ό,τι και αν έκανες το 2011 και το 2012 η διαπραγμάτευση αφορούσε το ευρώ, αφού με τόσο μεγάλο βαθμό συσχέτισης μεταξύ των ισοτιμιών ήταν η ίδια συναλλαγή ξανά και ξανά», λέει ο Daniel Brehon, αντιπρόεδρος στο τμήμα ξένου συναλλάγματος της Deutsche Bank. «Τώρα αυτοί οι συσχετισμοί παύουν να ισχύουν - αυτό σημαίνει ότι αν έχεις πέντε conviction trades έχεις καλές πιθανότητες να δουλέψουν τουλάχιστον οι τρεις από αυτές».


Τέσσερις πυλώνες

Οι διαχειριστές που ασχολούνται με τις ισοτιμίες παραδοσιακά χωρίζουν τις στρατηγικές διαπραγμάτευσης σε τέσσερις βασικούς πυλώνες: στο carry trade, στο momentum, στη θεμελιώδη αξία και στη μεταβλητότητα. Μέσω αυτών των στρατηγικών ερμηνεύτηκε περίπου το 76% των ετήσιων πλεονασματικών αποδόσεων που παρήχθησαν από διαχειριστές ισοτιμιών το διάστημα 2001- 2006, σύμφωνα με σχετική έρευνα που διενεργήθηκε το 2008.

Το carry trade και το momentum trade έδωσαν σταθερές αποδόσεις ανάμεσα στο 7% και το 8% σε διάστημα 20ετίας από το 1989 έως το 2009, σύμφωνα με στοιχεία της Deutsche Bank. Το carry trade περιλαμβάνει την πώληση ή τον δανεισμό σε χαμηλού επιτοκίου ισοτιμίες και την αγορά ισοτιμιών σε χώρες με υψηλότερο επιτόκιο. Το momentum trade έχει να κάνει με το να λαμβάνει κανείς long ή short θέσεις σε ισοτιμίες για τις οποίες υπάρχει η αντίστοιχη τάση στο πρόσφατο παρελθόν.

Το momentum trade ήταν πολύ δύσκολο λέει ο κ. Brehon της Deutsche Bank. «Μπορούσες να είσαι short, αλλά χωρίς να έχεις μεγάλες θέσεις, γιατί ήταν πιθανό ένας υπουργός οικονομικών να πει κάτι και να βρεθείς κάτω κατά 150 μονάδες βάσης».

«Iσχυρό σινιάλο αγοράς για μια ισοτιμία υπάρχει όταν αυτή δίνει επιμέρους σινιάλα σε κάθε μία από τις τέσσερις στρατηγικές», λέει ο κ. Wood- Collins, επικεφαλής της εταιρίας διαχείρισης ισοτιμιών Record’s .

Βασικό για τους διαχειριστές ισοτιμιών σε ό,τι αφορά την παραγωγή αποδόσεων για φέτος είναι ότι ο κόσμος εξακολουθεί να απομακρύνεται από τα υψηλά επίπεδα συσχέτισης και το λεγόμενο ρίσκο-μη ρίσκο και να κινείται από διαδικασίες που σχετίζονται περισσότερο με εγχώρια γεγονότα.

«Ένα καλό παράδειγμα της αλλαγής είναι το καναδικό δολάριο», λέει ο κ. Brehon της Deutsche Bank. «Πέρσι ήταν αυστηρά συσχετισμένο με τις μετοχές, με τη λογική ότι ο Καναδάς θα ωφελούνταν από τυχόν βελτίωση των οικονομικών συνθηκών στις ΗΠΑ - γεγονός το οποίο θα αποτιμώνταν στις τιμές των μετοχών». Εν ολίγοις, η αγορά δεν είναι πλέον δεμένη με την ποσοτική χαλάρωση των ΗΠΑ - υπάρχουν άλλα πράγματα που συμβαίνουν σε μεμονωμένες χώρες.


Δολαριακή δύναμη

Ένα από αυτά τα πράγματα φαίνεται πως είναι το αμερικανικό δολάριο, το οποίο μοιάζει να χάνει τη χρόνια αντίστροφη σχέση του με τις μετοχές. Το δολάριο κινείται ανοδικά όσο οι μετοχές πέφτουν, και το αντίστροφο, καθώς οι επενδυτές ταλατεύονται ανάμεσα σε ριψοκίνδυνα στοιχεία ενεργητικού και ασφαλή καταφύγια, όπως είναι οι τίτλοι του αμερικανικού δημοσίου σε δολάριο. Αυτή η αλλαγή μαζί με τις προσδοκίες για ταχύτερη ανάπτυξη στις ΗΠΑ σε σύγκριση με την Ευρώπη έκανε κάποιους αναλυτές  να μιλήσουν για άνοδο του νομίσματος στα χρόνια που έρχονται.
 
«Με το να επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον μας σε μη βασικές αγορές εμφανίσαμε καλές αποδόσεις, αλλά για το σύνολο του κλάδου ήταν δύο πονηρά χρόνια», λέει ο Patrik Safvenblad, ο συνεταίρος του Harmonic Fund με έδρα το Λονδίνο. «Σήμερα βλέπουμε περισσότερο χρήμα να έρχεται από διάφορες πηγές», προσθέτει.


Φθηνή μεταβλητότητα

Μια περιοχή προϊόντων όπου υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον, μετά την πρόσφατη αύξηση της μεταβλητότητας, είναι τα options στις ισοτιμίες. Οι traders συνιστούν στρατηγικές που να βασίζονται σε μεταβλητότητα η οποία διασπά το εύρος διαπραγμάτευσης των 90 ημερών εν μέσω ισχυρότερων ισοτιμιακών κινήσεων. Η μεταβλητότητα έχει την τάση να συσσωρεύεται.

«Αν η προηγούμενη εβδομάδα χαρακτηρίστηκε από μεταβλητότητα, το ίδιο πιθανότατα θα γίνει και με αυτή», λέει ο David Rodriguez, ποσοτικός στρατηγικός αναλυτής στην Daily FX, τον αναλυτικό βραχίονα της FXCM. «Αναμένουμε ότι οι ισχυρές κινήσεις μπορεί να συνεχιστούν και στο άμεσο μέλλον έως ότου έχουμε σινιάλα ότι η αγορά είναι ήρεμη», προσθέτει.

Ακόμη, η μεταβλητότητα παραμένει φθηνή σε σχέση με προηγούμενες περιόδους, σύμφωνα με τον κ. Rodriguez. «Για όσους ασχολούνται με τις ισοτιμίες, οι μεγάλες κινήσεις που είδαμε τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο είναι καλά νέα», λέει ο ίδιος. «Οι άνθρωποι τώρα είναι χαρούμενοι - το 2012 ήταν άσχημη χρονιά».


Μοντέλο prime brokerage

Ενώ οι αγορές ισοτιμιών δίνουν σημάδια ζωής, οι διαχειριστές που ασχολούνται με τις ισοτιμίες βιώνουν μια ευρύτερη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν. Μια όλο και σημαντικότερη περιοχή δραστηριοτήτων είναι η πρόβλεψη λύσεων αντιστάθμισης κινδύνου προς διαχειριστές ενεργητικού που επενδύουν σε άλλο τύπο επενδύσεων. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ένα ευρωπαϊκό συνταξιοδοτικό ταμείο που αγοράζει αμερικανικές μετοχές.

Η αντιστάθμιση κινδύνου μπορεί να είναι είτε παθητική είτε δυναμική. «Οι σκληρές εποχές που είδαμε στην ισοτιμιακή διαπραγμάτευση οδήγησαν σε αλλαγή συμπεριφοράς όσον αφορά το επενδύειν», λέει ο κ. Wood - Collins.

Άλλη μία περιοχή κλειδί για την αλλαγή είναι η σχέση τους με τις τράπεζες. Το παραδοσιακό μοντέλο για τους διαχειριστές ήταν η διατήρηση των τραπεζικών σχέσεων και της διαπραγμάτευσης συναλλάγματος με πιστωτική στήριξη από μεμονωμένα ιδρύματα. Ωστόσο, όσο οι τράπεζες πιέζονται από τις απαιτήσεις της Βασιλείας ΙΙΙ περιορίζονται όλο και περισσότερο ως προς το πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους δικούς τους ισολογισμούς για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες. Ένα από τα αποτελέσματα είναι η υψηλότερη ζήτηση για σχέσεις που βασίζονται σε μοντέλα prime brokerage.

«Η μεγάλη τάση που βλέπουμε τώρα είναι μια κίνηση απομάκρυνσης από τις διμερείς σχέσεις και προσέγγισης του prime brokerage», λέει ο Andy Woolmer συνεταίρος στη διαχειρίστρια ισοτιμιών P/E Global. «Είναι τώρα πιο λογικό (για πελάτες διαχειριστών που ασχολούνται με ισοτιμίες, όπως τα συνταξιοδοτικά ταμεία) να έχουν μία τράπεζα μέσω της οποίας συγκεντρώνουν τη θέση τους σε ισοτιμίες. Αυτό μπορεί να προσφέρει πρόσβαση σε 18 - 20 τιμές νομισμάτων και σε όλες τις σχετικές υπηρεσίες».

Ένα από τα σημεία κλειδιά στην υιοθέτηση ενός prime brokerage μοντέλου είναι ότι οι τράπεζες έχουν καταστεί πιο εμπορικές και είναι όλο και πιο πρόθυμες να δεχθούν τίτλους ως εγγυήσεις αντί για μετρητά.

«Το prime brokerage κερδίζει σε δημοφιλία ειδικά σε ό,τι αφορά τους μεγαλύτερους πελάτες μας, και η Record αφιερώνει περισσότερο χρόνο στη διαπραγμάτευση τέτοιων συμφωνιών prime brokerage για λογαριασμό τους», λέει ο κ. Wood Collins της Record. «Το σημαντικό για εμάς είναι να εξασφαλίσουμε ότι οι πελάτες μας θα κάνουν την καλύτερη επιλογή ανάμεσα στη διμερή διαπραγμάτευση και στο trading μέσω ενός prime broker», προσθέτει.


*Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.